Haklarını aradıkları için işten atılan BEDAŞ işçileri işlerine geri dönmek için mücadele ediyorlar. İşten atılan 15 işçiden 6’sı direnişe devam ediyor. İşçiler geceleri de direniş çadırını terk etmiyorlar. İki direnişçi genç işçi kardeşimiz neler yaşadıklarını şöyle anlattılar.
Hayri: İlk defa direniş yaşıyorum. Daha önceleri böyle şeyleri televizyonlarda gördüğümde kızardım, “bunlar da ne istiyorlar'” derdim. Bugün daha iyi anlıyorum ne istediklerini. İnsan başına gelmeyince anlamıyor birçok şeyi. Burada çok şey öğrendim. Arkadaşlarım bana kızıyorlar, “ne işin var senin orada, boş ver boşuna bekleme” diyorlar. Ben de durumu anlatmaya çalışıyorum. Ben bugüne kadar işyerindeki haksızlıklara karşı gelmekten başka hiçbir şey yapmadım. Ama bundan sonra bütün mitinglere katılacağım. Haksızlığa her yerde karşı çıkacağım. İçerideki arkadaşlarıma çok kızıyorum. Çünkü biz içeride iş bırakma kararı alırken birbirimize söz vermiştik, ne olursa olsun birbirimize sahip çıkacağız diye. Ama bugün birkaç işçi arkadaşım geliyor yanıma. Biz çadırımızı kurduktan sonra içerideki arkadaşlarımızla toplantı yapılmış ve bizleri ziyaret etmeleri yasaklanmış. Üstelik ihaleyi alan Aram şirketi arkadaşlarımızın maaşlarına zam yapmış ve böylelikle de arkadaşlarımızı bizden uzak tutmaya çalışıyor. Her şeye rağmen devam edeceğiz. İşimize geri dönene kadar.”
Soner: Evde kardeşimle ben çalışıyorduk, ama ben haksızlığa karşı çıktığım için işten atıldım. Evimiz kira, babam hasta çalışamıyor. Bir tek kardeşimin çalışması yetmiyor. Ben ilk defa bir direniş yaşıyorum. Biz içeride iki aylık maaşlarımızı istediğimiz için işten atıldık, anlamıyorum bunu. Çalıştığımız Alkama şirketi AKP Van milletvekili Cemal Kaya’nın şirketi. Geçen seçim sürecinde ben de AKP’ye oy toplamak için çalışma yürüttüm. AKP Sultangazi ilçe başkanını az çok tanıyordum. Bu konuda yardımcı olmasını istedim. Şirket yetkilileriyle görüşmesini istedim. Bu sorunu çözecek diye beklerken bana “siz rüzgâra karşı işemişsiniz, benim yapabilecek hiçbir şeyim yok” diyerek bende büyük bir hayal kırıklığı yarattı. Seçim dönemlerinde kapımızı çalan hiç kimse bu konuda bize yardımcı olmadı. Ama bir daha kapımızı çalarlarsa ben ne diyeceğimi çok iyi biliyorum. İçerideki arkadaşlarımız bize sahip çıkarsa işimize dönebiliriz. Yoksa işimiz biraz zor.”
Sohbetimiz sırasında direnişçi işçilere derneğimizin İşçi Dayanışması bültenini verdik. Sohbetimize bültendeki “grev ve direnişler nasıl güçlenir” yazısı üzerinden devam ettik. Direnişlerin başarıya ulaşması için sınıfı dayanışmasını güçlendirelim, sermayenin baskılarına ve haksızlıklarına direnen sınıf kardeşlerimizi yalnız bırakmayalım!