Canbebe, Can Ped, Helen Harper markalarındaki ürünleri üreten Ontex’te 17 işçi işten atıldı. Ontex’te Selüloz-İş sendikası örgütlü. İşten atılan işçiler Yenibosna’daki işyeri önünde direnişe geçtiler ve direniş çadırı kurdular.

İşçiler Selüloz-İş’e gitmelerinin, yapılan sözleşmeyi eleştirmelerinin, işyeri temsilcilerini kendilerinin seçmelerini istemelerinin ardından işten atıldılar. Ontex işçileri toplu iş sözleşmesi sürecinde sendikacıların sözleşmeye kendilerinden habersiz imza atmamalarını talep ettiler. Ancak sendikacılar işçilerden habersiz bir şekilde TİS’i imzaladılar. Bunun üzerine yaklaşık 60 işçi 16 Şubatta Aksaray’daki sendika binasını basarak sendika yönetimini protesto ettiler ve temsilcilerin atamayla değil seçim yoluyla belirlenmesini istediler. Ayrıca, tüm işçi arkadaşlarını toplantıya çağıran bir bildiri hazırlayarak işyerinde dağıttılar. Tam da bu olayların ertesi günü sendikaya giden ve bildiri dağıtan işçilerden 16’sı işten çıkartıldı. 21 Şubatta ise bir işçi daha işten atıldı.

Ontex işçileri direnişlerinin birinci haftasına girdiler. İşçiler direniş çadırı kurarak mücadelelerine devam ediyorlar. Direnişçi işçiler vardiya değişimlerinde slogan atarak işçi arkadaşlarına mücadelelerinin haklılığını haykırıyorlar: “İşçilerin Birliği Patronları Yenecek!”, “Kurtuluş Yok Tek Başına, Ya Hep Beraber Ya Hiçbirimiz!”, “Susma Sustukça Sıra Sana Gelecek!”

Yoldan geçen arabalar korna çalarak direnen işçilere destek veriyor. İşten atmaların devam edeceğini söyleyen direnişçiler, işçi arkadaşlarını mücadeleye çağırıyorlar. İşçilerden habersiz sözleşme imzalayan Selüloz-İş ise direnişi sahiplenmiyor. İşçilerin, sendikacılardan hesap sormalarının hemen sonrasında işten atılmaları ve işçilerin mücadelesinin sahiplenilmemesi, bürokrasinin uğursuz rolünü gözler önüne seriyor. Direnen işçilerle dayanışmayı yükseltelim.

Yaşasın İşçilerin Birliği!

Yaşasın Sınıf Dayanışması!