23 Şubatta, Yeni Delhi’de, yüz binlerce işçi, temel ürünlerdeki fiyat artışlarının kontrol altına alınması, sosyal güvenliğin kayıt dışı çalışan işçileri de kapsayacak şekilde yaygınlaştırılması, güvencesiz çalışmanın engellenmesi, işsizliğin önüne geçilmesi, özelleştirmelerin durdurulması gibi taleplerle parlamentoya yürüdü.

Çok sayıda sendikanın ortaklaşa organize ettiği mitingde, işçiler, işsizliğin ciddi boyutlara ulaştığı, buna karşılık 12 saat çalışmanın norm haline geldiği, ücretlerin sefalet ücreti düzeyinde seyrettiği, sosyal güvencenin ve iş güvencesinin bulunmadığı, iş kazalarının tırmanışa geçtiği, kuralsızlığın ve kanunsuzluğun diz boyu olduğu bu koşulların kendilerine yaşam olanağı tanımadığını haykırdılar ve hükümeti uyardılar.

Özel ve kamu sektöründeki işçilerin birlikte gerçekleştirdiği eyleme, sadece sendikal örgütlülüğün görece yüksek olduğu işkollarında çalışan işçiler (kamu çalışanları, banka ve sigorta çalışanları, Telekom işçileri…) katılmadılar; onların yanı sıra, inşaat işçileri, hamallar, şoförler, oto yıkayıcıları, dokuma işçileri gibi sendikal örgütlülükten yoksun işçiler de yoğun bir katılım sergilediler.

İşçi sınıfı tüm dünyada ağır çalışma koşulları altında eziliyor ve dizginsizce sömürülüyor. Sermaye, sanki bir kalemden çıkan politikalarla saldırıyor işçilere. Bu Türkiye’de ne kadar böyleyse Hindistan’da da böyle. Bu yüzden de dünya işçi sınıfı olarak kurtuluşumuz aynı hedef uğruna ortak bir mücadele yürütmekten geçiyor: Sermayenin saltanatına son vermek!