Merhaba dostlar. Ben Hasköy sanayi sitesinde çalışan bir işçiyim. Geçtiğimiz günlerde bir arkadaşımla yaptığım sohbette, Kale Oto Radyatör’de çalışan genç bir işçi kardeşimizin iş kazası geçirdiğini öğrendim. Ve maalesef bu kaza sonrasında işçi kardeşimiz parmaklarını kaybetmiş. Bu haberi ilk duyduğumda adeta kanım çekildi. Düşünsenize, gencecik bir beden tüm yaşamı boyunca bir elini kullanamayacak. Bunun ne kadar zor bir şey olduğunu tahmin etmek herhalde zor değildir. İş kazasının nasıl meydana geldiğini arkadaşımdan dinlediğimde, içimden etmediğim küfür kalmadı.

Kocaeli Yenimahalle girişi E-5 yanında bulunan Kale Oto Radyatör’de gece mesaisinde olan Murat Alkan adlı işçi kardeşimiz, yaptığı işi saat 7.30 gibi bitiriyor. Ustabaşı kalan zaman için bu arkadaşı başka bir prese çalışmaya göndermiş. Preste çalışmaya başlayan Murat Alkan, sıkışan malzemeyi çıkarmaya çalışırken elini prese kaptırıyor. Acı içinde parmaklarını almaya çalışan Murat Alkan’a arkadaşları yardım ediyor. Bu haberi anlatan arkadaşım, olay esnasında bir işçinin de burnunu kırdığını söyledi.

Düzenli bakımlarının yapılması gereken preslere doğru düzgün bir bakım yapılmıyormuş. Tabii makinenin aşınan yerlerinin olup olmadığını çalışan işçi nereden bilebilir ki? Ancak makine arıza verirse anlayabilir. Zaten işin en acı yanı, iş kazası sonrasında presin sensörünün çalışmadığı ortaya çıkıyor. Yani anlayacağınız iş güvenliği önlemlerinin alınmaması nedeniyle bir işçi kardeşimiz hayatı boyunca büyük sıkıntılar yaşayacak. İş güvenliği önlemlerinin alınmaması nedeniyle biz işçiler kimi zaman yaşamlarımızı, kimi zaman da vücudumuzun bir uzvunu kaybediyoruz. Eğer işçiler olarak örgütlenip bir araya gelmezsek bu olaylar başımızdan hiç eksik olmayacak. Onun için birlik olup hem iş güvenliği önlemlerini aldıralım hem de örgütlü bir güç olup çalışma ve yaşam koşullarımızı düzeltelim.

İş Kazaları Kaderimiz Değildir!

Yaşasın İşçilerin Birliği!