Ben çorap fabrikasında çalışan bir işçiyim. Fabrikanın 400’e yakın işçisi var ve ithalat yapıyor. Fabrikada üretimi artırmak için her şey ayarlanmış ve özenle düşünülmüş durumda. Ancak patron, sıra işçilere geldiğinde çay vermez, vardiyalı bölümlerde yemek yoktur, cumartesi ve hatta pazar günleri normal işgünüymüş gibi işçiler çalıştırılır. Üstelik fazla mesailer isteğe bağlı değildir, işçilere dayatılır. Sabahları çaysız, 10 dakika molamız var. Kahvaltımızı zor yapıyoruz. Yemek paydosumuz 30 dakika ve bu süre içinde ne yemek yediğimizi ne de dinlendiğimizi anlıyoruz. Öğlen yemeğinden sonra akşama kadar ara vermeden çalışıyoruz. Ayrıca akşamları fazla mesaiye bıraktıkları zaman da yemek vermiyorlar ve işçiler yemeklerini evden getiriyorlar.
Bu yıl her bölüme ayrı ayrı zam yaptılar, ama bizim çalıştığımız bölüme zam yapmadı patron. Bunun üzerine biz de birkaç arkadaş zam istemeye gittik ve işverene haksızlık yaptığını söyledik. İşveren “evet ben size zam yapmıyorum ve haksızlık yapıyorum” dedi. Yani işine gelmeyen gitsin demeye getirdi. Ama bizim bir araya gelip konuşmaya gidişimiz bile şaşırıp korkmasına neden oldu. Bu yüzdendir ki bütün işçi arkadaşlarıma sesleniyorum, gelin birlik olalım ve patronların emeğimizi sömürmesine izin vermeyelim!