Emekliler: İnsan Yaşamdan Emekli Olur mu?

Gözümüzün gördüğü, elimizin değdiği her şeyin arkasında emek var. Geçmişten bugüne değişimin ve gelişimin arkasında emek var. Peki, bu gördüklerimiz kimin emeğinin ürünü? Yıllarca alın teri döküp hayatı emeğiyle var edenler ve bugüne taşıyanlar kimler?

Onlar yıllarca çalıştılar, ürettiler. Onların emeğinin ve birikiminin izleri var bugün her yerde.

Bunca çalışmanın, bedenen ve ruhen yıpranmanın, yılların yorgunluğunun karşılığı ne peki?

Türkiye’de sefalet koşullarında yaşam mücadelesi veren 13 milyon emekli var. Emekliler, toplumsal üretimde hiç yer almamışlar, hiç emek vermemişler gibi fazlalık olarak görülüyorlar. Emeklilerin yüzde 70’i asgari ücretin altında maaş alıyor. Uluslararası Çalışma Örgütü ILO’nun raporuna göre Türkiye, emeklisi en fakir ülkelerden biri. Hal böyle olunca, emekliliğini yaşaması gereken insanlarımız güvencesiz işlerde çalışıyor, iş cinayetlerine dahi kurban gidiyor. İSİG Meclisi’nin raporuna göre, 2021 yılında yaşları 50’nin üzerinde olan 687 emekçi iş cinayetlerinde yaşamını yitirdi.

Emekli işçilerin bir araya gelmek ve sorunlarını çözmek için kurduğu sendikaları var. Ancak sendikaları kapatılarak anayasal hakları ellerinden alınmak, sendikalaşma hakları gasp edilmek isteniyor.

Emekli olmak yaşamdan emekli olmak anlamına gelmiyor, gelmemeli. Üretim sürecinden emekli olan işçiler, saygı görmeyi, rahat ve huzurlu bir yaşam sürmeyi hak ediyorlar. Hayat pahalılığı altında ezilmek, ömürlerinin son baharını kara kış gibi geçirmek istemiyorlar.

Emeklilik hakkı sadece bugün emekli olan işçilerin değil tüm işçi sınıfının mücadele konusudur. Gelecek güzel günler mücadele eden işçilerin elleriyle kurulacak.