İşçiler bayrağı düşürmüyor: 1978 1 Mayıs’ı!

İşçi sınıfı mücadelesinin yükselişini durdurmayı amaçlayan sermaye sınıfı, 1977 1 Mayıs’ını kana bulayarak amacına ulaşacağını zannediyordu ama başaramadı. İşçi sınıfı, 1978 yılında yine kitlesel bir şekilde Taksim’de kutladı 1 Mayıs’ı… Burjuvazinin şaşkınlığı görmeye değerdi. Egemenler 50 yıl boyunca yasaklamışlardı 1 Mayıs’ı ve unutturduklarını düşündükleri bir anda, hiç beklemedikleri bir tabloyla karşılaşmışlardı. Türkiye’nin toplumsal ve siyasal atmosferi tamamen değişmişti. 1978 1 Mayıs’ı da bunun en bariz göstergesiydi. İşçiler kendilerini pasifleştirmek isteyenlere, provokasyonlar tertipleyenlere tepkilerini 1 Mayıs alanında ortaya koydu. 1978 1 Mayıs’ı inanılmaz renkli ve en az 1977 1 Mayıs’ı kadar görkemliydi. Tüm kortejlere işçilerin öfkesi ve kararlılığı hâkimdi. 1 Mayıs bayrağı yere düşürülmemişti!

İşçi sınıfının birliğinden doğan gücü gösteren bir fotoğraf karesi… Ellerinde kazmaları ve başlarında baretleriyle madenciler, Üreten Biziz Yöneten de Biz Olacağız pankartıyla yürüyorlar. Meydanda yerini almış işçiler şimdi geçenlere “hoş geldiniz” diyor, dayanışma sloganları atıyorlar. Geçit töreni yapan işçiler de karşılanıyor olmanın verdiği coşkuyla selam veriyorlar.

DİSK’in en etkili sendikası Maden-İş üyesi Türk Demir Döküm işçilerinin kortejini görüyoruz. İşyerinde seçtikleri temsilci arkadaşlarına patronların baskı yapması üzerine 1969’da işgal etmişlerdi koca fabrikayı, 1970 15-16 Haziran’ında “DİSK’i Kapattırmayız!” diyenlerin arasındaydılar. Onlar İşçi sınıfının DGM’leri ezen, patron örgütü MESS’e kök söktüren metal işçileri…

İnsanı derinden etkileyen bir fotoğraf karesi daha… Önce sözü, kalemiyle Anadolu’nun yoksul emekçilerinin hayatlarını anlatan Yaşar Kemal’e bırakalım: “Yeter ki bir damla insan teri boşa gitmesin. İnsan soyunun güzelliği alın terindedir.” Şimdi dönelim tekrar bu etkileyici fotoğraf karesine. Emeğiyle yaşamı var eden kadın ve erkek işçiler, 1 Mayıs’ta omuz omuza halay çekiyorlar. Düşlerinde özgürlük var, yeni bir hayat var. Alın terinin patronların kasasına değil, insanlığın hizmetine aktığı bir hayat… Sömürünün, savaşların, zorbalığın ve esaretin olmadığı yeni bir hayat… Bunun yolunu da yazmışlar sağ üstte görünen pankarta; “Bütün Ülkelerin İşçileri Birleşin!”