Buradasınız
İşsiz ve Aç İnsanların Hayatı Eve Sığar mı?
Gebze’den bir kadın işçi
Türkiye’de koronavirüsün tespit edilmesinin üzerinden iki haftadan fazlaca bir zaman geçti. Bu süre zarfında, televizyon ekranlarından sürecin açık ve şeffaf bir şekilde yürütüldüğü, tüm bilgilendirmelerin yapıldığı, önlemlerin alındığı ileri sürüldü. Virüsün yayılmasını durdurmak için, “elinizi sık sık yıkayın”, “evinizde kalın” çağrıları yapıldı, yapılmaya da devam ediyor. Hatta Sağlık Bakanı tarafından “Hayat Eve Sığar” sloganıyla kampanya başlatılarak, insanlara kendilerini izole etmeleri, zorunda kalmadıkça dışarı çıkmamaları, kalabalıktan uzak durmaları öğütlendi. “Herkes kendi OHAL’ini ilân etsin” denilerek milyonlarca insan evlerine kapatıldı. Pek çok ülkede çoktan ilân edilen OHAL ile görüyoruz ki, dünya emekçileri aynı anda, aynı sorunlarla karşı karşıya geliyorlar. Ama yaratılan korku ve panik havası nedeniyle tek tek göğüs geriyorlar zorluklara. Televizyon ekranlarından “dışarıda ölümün kol gezdiği” bangır bangır yayınlanırken, insanlar hayatlarını eve sığdırmaya çalışıyorlar. Peki, “hayat eve sığar” mı gerçekten?
Bu soruyu yanıtlamadan önce, kimlerin hayatını, hangi evlere sığdırdığına bakmamız gerek. Milyonlarca işçi ve emekçi yoksulluk içinde bir yaşam mücadelesi veriyor. Sabahtan akşama dek durmaksızın çalışıyor, üretiyor. İş güvenliği önlemlerinin alınmadığı koşullarda, türlü tehlikelerle iç içe alın teri döküyor. Kirli yemekhaneler, sağlıksız yemekler, uzun ve yorucu çalışma saatleri işçilerin her gün yaşadığı gerçeklerden sadece bir kaçı. Bunca çalışmaya karşılık olarak aldığımız ücretler ay sonunu dahi getirmeye yetmiyor. Ev kiraları, hayat pahalılığı, geçim derdi işçileri evlerinden çıkıp fazla mesaiye kalmaya zorluyor. Günlük çalışma süresinin üzerine eklenen fazla mesailerle ancak geliyor ayın sonu çünkü. Yani işçilerin hayatı aileleriyle birlikte evlerinde değil, fabrikalarda patronlar için üretirken tükeniyor.
Şimdilerde “hayat eve sığar” diyerek insanları eve kapanmaya yönelten egemenler, bu gerçekliği bilmiyorlar mı? Biliyorlar. Zaten baskıcı ve yasakçı zihniyetleriyle hayatı durduran “tedbirlerini” alırken, “üretimin ve ihracatın devamı en önemli önceliğimizdir” demişlerdi. Açıkladıkları 100 milyon liralık paketle de patronların imdadına yetişmişlerdi. İşten çıkarma, üretime ara verme, ücretsiz izin, yıllık izinlere el konulması, esnek çalışma gibi saldırılarla gemi azıya alan sermaye sınıfının daha da sertleşeceği gün gibi aşikâr. Esasen krizle sarsılan sömürü sistemlerini ayakta tutmaya çalışan kapitalistler, çareyi koronavirüse sarılmakta buldular. İşçi sınıfının çalışma ve yaşam koşullarında ortaya çıkan tablo sanki bugün ortaya çıkmış gibi bir algı yarattılar. Suçu da koronavirüse attılar. Sanki koronavirüs olmasaydı bu hak gaspları hiç olmayacaktı. Kapitalist sömürü sistemi güllük gülistanlık ilerliyordu da, işleri koronavirüs bozdu sanki.
İktidar ise işsiz ve çaresiz bırakılan milyonlarca emekçi karşısında kendisini aklamaya çalışıyor. Korkutup paniğe sürükledikleri insanları çok düşünüyormuş gibi, evlerinde kalmaya, hayatın eve sığacağına inandırmaya çalışıyor. Yoksul kitlelerin tepki göstermesine bile fırsat vermeden korku ve panik atmosferini hâkim kıldılar. Ama bakanlıkların sosyal medya hesaplarından, ünlü isimlerin yalılarda, villalarda, havuz başında, denize sıfır lüks evlerinde çekip paylaştıkları fotoğrafları yayınlamaktan da geri durmadılar. “Bakın, ünlülerimiz hayatlarını eve sığdırıyorlar. Siz de evde kalın” diyorlar. İktidarın sesi olan medya da bu fotoğraflara bolca yer veriyor. Ama nereye kadar? İnşaat şantiyelerinde, makine başlarında, pazar tezgâhlarında işçiler, emekçiler tepkilerini dile getiriyorlar. Geçimini sağlamak için çalışmak zorunda olan işçiler, işten atılmakla, ücret kesintisiyle, kirasını, borçlarını, faturalarını ödeyememekle karşı karşıyayken nasıl evde kalacak? Hayatlarını nasıl eve sığdıracaklar?
Gerçeklik ortadayken, bu korku ve panik atmosferini dağıtacak olan yegâne şey, işçi sınıfının örgütlülüğünü güçlendirmektir. Şimdi ne çocuklarımızın “evde kal Türkiye” sloganını atarken videosunu çekme zamanı ne de “hayat eve sığar” kampanyasına destek olma zamanı. Şimdi yalnızca kendi sloganlarımızı yükseltmek zorundayız. Şimdi çocuklarımızla, eşlerimizle, işçi kardeşlerimizle omuz omuza sesimizi birleştirmek zorundayız. İşten atmalar yasaklansın! Tüm izinler ücretli izinlere dönüştürülsün! Yıllık izinlerin gasp edilmesine hayır! İşçi sağlığı ve güvenliği önlemleri tüm işyerlerinde derhal ve eksiksiz alınsın! İşçilerin elektrik, su, doğalgaz faturaları ile kredi borçları dondurulsun!
- Gevrek “Susamlı Tavuk”
- Koronavirüs Sınıf Ayrımı Yapmıyor mu?
- Salgında İşçi Sağlığı Hiçe Sayılıyor!
- Patrondan Covid-19 Önlemleri
- Koronavirüsle Geçirdiğimiz 9 Ayın Bilançosu
- Maskeye Emanet Edilmiş İşçi Sağlığı ve İşten Atmaların Yeni Bahanesi Maske
- Patronlar Koronavirüsü Tepe Tepe Kullanırken Asıl Faturayı Biz İşçiler Ödüyoruz
- Şantiyede Sözde Korona Önlemleri
- Hayat Eve Sığar mı?
- İşçi Sınıfıdır Bizim Asıl Ailemiz
- Bakan’a mı İnanalım Yaşadıklarımıza mı?
- Adımız Koronalıya Çıktı!
- Metal İşçileri: “İşçinin Hakkı İşçiye!”
- Sözde Pandemi Önlemleri ve Küresel Açlık
- “Hijyene Dikkat Edin Ama Fazla Su, Sabun, Peçete Harcamayın”
- “Yeni Normal” Koşullarında Öğrencilerin Sınav Maratonu
- Gebzeli İşçiler Koronavirüsün İşçiler Üzerindeki Etkilerini Anlatıyor
- Gebzeli İşçiler Yeni Normali Değerlendiriyor
- Koronavirüsle Yaşamayı Öğrenmeli miyiz?
- Yağlı Ekmekleri Ballandı!
Son Eklenenler
- Türkiye’de seçimler öncesinde çok sayıda emekli eylemi gerçekleşti. Emeklilerin yaşadığı sorunların sandığa yansıyarak yerel seçimleri etkilediği herkesin malumu… Sorunlarımız bitmedi ve seçim sonrasında da emekliler olarak taleplerimizi haykırmaya...
- Merhaba dostlar; bizler İstanbul’dan bir grup öğretmeniz. 1 Mayıs’a yaklaşırken duygularımızı siz işçi kardeşlerimizle paylaşmak istedik. Öncelikle her sene olduğu gibi bu sene de 1 Mayıs coşkusunu haftalar, aylar öncesinden hissetmeye başladık. O...
- Öz Gıda-İş Sendikasında örgütlü işçilerin 7 Marttan beri grevde olduğu Abalıoğlu Lezita fabrikasında 16 Nisanda jandarma işçileri ve sendikacıları darp etti ve ters kelepçeyle gözaltına aldı. Yaralanan 8 işçi hastaneye kaldırıldı. İzmir Kemalpaşa’da...
- 17 Nisan Sağlıkta Şiddete Karşı Mücadele Günü kapsamında Türkiye’nin pek çok kentinde sağlık emekçileri basın açıklamaları gerçekleştirdi. 12 yıl önce Gaziantep’te görev sırasında katledilen Dr. Ersin Arslan ve sağlıkta şiddet sonucu yaşamını...
- Bursa’da faaliyet gösteren Durak Tekstil’de 6 işçi Öz İplik-İş Sendikasına üye oldukları için işten atılmış ve fabrika önünde direnişe geçmişlerdi. 6 Şubattan itibaren direnişlerine kararlı bir şekilde devam eden Durak Tekstil işçileriyle dayanışma...
- Sermaye sınıfı ve iktidar bizi bir birey, bir insan olarak değil sadece ucuz işgücü kaynağı olarak görüyor. Çok çocuk doğurmamızı, gelecek işçi kuşaklarını yetiştirmemizi beklerken, kadın istihdamını teşvik ettiklerini söylerken, doğum ve emzirme...
- Adıyaman’ın Besni ilçesinde bulunan Mega Polietilen fabrikasında 2 aylık ücretleri gasp edilen işçiler 8 Nisanda iş bırakarak direnişe başladı. 15 Nisanda BİRTEK-SEN’in çağrısıyla fabrika önünde bir dayanışma eylemi yapıldı. 5 Nisandan bu yana...
- İşçi sınıfının 8 saatlik işgünü için mücadelesinden doğan 1 Mayıs’ın 138 yıllık bir tarihi var. Kuşaklar boyunca kadın ve erkek işçiler işgününü 8 saate indirmek için mücadele ettiler ama bu mücadele işgününün kısaltılması talebiyle sınırlı kalmadı...
- Hepimiz artan hayat pahalılığından şikâyet ediyoruz. Geçimimizi sağlamakta, ay sonunu getirmekte zorlanıyoruz. Çarşı-pazarda, marketlerde hep aynı sohbeti yapıyor, aynı dertten yakınıyoruz: Hayat çok pahalı! Çoğumuz için tatil yapmak, hafta sonu...
- İsrail’in Gazze’ye saldırıları altıncı ayını geride bırakırken altı aydır meydanları dolduran İngiltereli işçi ve emekçiler “acil ve kalıcı ateşkes” ve “İsrail’e silah satışının sonlandırılması” talepleriyle bir kez daha meydanlara çıktı. 13 Nisanda...
- Otuz yıl boyunca kesintisiz çalışmış, ücreti daha cebine girmeden SGK primleri ve vergileri kesilmiş, EYT’li emekli bir işçiyim. 2024 yılı Cumhurbaşkanı Erdoğan tarafından emekliler yılı ilan edildi ama emekliler sefalet içinde yaşamaya mahkûm...
- Ezilenlerin safında mücadele eden, şiirlerini ve oyunlarını işçi sınıfına adayan Bertolt Brecht, “Yarının Büyüklerine Şiirler” kitabında, beşiğinin başucunda oğluna seslenen bir ananın ninnisine yer verir. Geçmişten bugüne ninniler, çocukların...
- Sevgili işçi kardeşlerim, hepinize merhaba. Bu mektubumda sizlerle sözü eğip bükmeden konuşmak ve gerçekler üzerine hasbihal etmek istiyorum. Yani gerçekleri olduğu gibi konuşalım. Biliyorum ki kursağınıza giren her lokmayı alın teriniz, elinizin...