Buradasınız
Örgütlenen İşçinin Değişimi
İzmir’den emekli bir işçi
Hepimiz çalıştığımız işlerde deneyim kazanırız zaman içerisinde. Bu deneyimlerin neticesinde çalıştığımız makineyi tanırız. Hatta o makinenin bir parçası gibi oluruz. Aslında kapitalist düzen altında biz işçiler makinenin bir parçasıyız. Hatta patronun gözünde bir cıvata kadar değerimiz bile yoktur. Makinenin bir cıvatası kırıldığında bir kılı eksilen domuz gibi üzülür patronlar. Çünkü o cıvataya para harcayacaktır. O makineyi satın alırken o cıvataya da para ödemişti. Peki, o makineye ödediği parayı nereden elde etmişti? Elbette çalıştırdığı işçilerin ürettiği artı-değerden gasp etmişti. Bir işçi uzuvlarından birini çalışırken kaybettiğinde ise o domuzların kılları bile kıpırdamaz. Uzuvlarından birini kaybeden işçiyi kapının önüne koyarlar. Kapıda sırada bekleyenlerden en sağlamını işe alırlar. Ezilerek yağı çıkartılıp posasını atar gibi atarlar işçiyi bu sömürücü efendiler.
Ancak çalıştığımız iş ne kadar zor ve zahmetli olsa da işimizi ve çalıştığımız makineyi, araç, gereç her ne ise zamanla alışır, severiz. Sevmemizin asıl nedeni karnımızı doyurabilmemiz ve evimizi geçindirebilmemizdir. Ayrıca çalışarak bir işe yaradığımız için mutlu oluruz. Bir başkasına muhtaç olmadığımız için gururla bakarız her şeye. Mesela çalışmaya başlayan ve para kazanan bir kadın işçinin kendisine güveni gelir. İş arkadaşlarımızla bir aile gibi oluruz. İlerleyen zaman içerisinde yaşadığımız sorunların aynı olduğunun farkına varırız. Fakat patronlar başta ücretlerimizin aynı olmaması için ince eleyip sık dokurlar. Bu nedenden dolayı aynı işi yaptığımız halde aldığımız ücretler farklı olduğu için birbirimize düşman etmeye çalışır patronlar bizi. Müdürler ve ustabaşıları bizim birlik olmamızı engellemek için her yolu denerler. Aslında birlik olmaya başladığımızda yaşadığımız tüm sorunların aynı olduğunun farkına varmaya başlarız. Yaşadığımız sorunların aynı olduğunun farkına varsak da başta neyi nasıl yapacağımızı bilemeyiz. Yıllardır sessiz sedasız bütün baskı ve zorluklara katlanmışızdır. Ancak birlik olmaya başladığımızda bütün sorunları bir çırpıda ortadan kaldırabilecekmişiz gibi aceleci davranırız. Aceleci davrandığımız için geri dönüşü zor hatalar yaparız.
İşte böyle dönemlerde bir biçimde aramızdaki sınıf bilincine sahip işçilerle tanıştığımızda algılarımız değişmeye başlar. Çalıştığımız işyerine sendikayı sokmak dâhil, en küçük bir sorunumuzu için birlikte çözmek bile örgütlü davranmanın ve sabırlı olmanın ne kadar önemli olduğunu kavramaya başlarız. Bize ayna tutan bilinçli işçi arkadaşlarımız gibi biz de örgütlülüğün önemini kavramaya başlarız. Böylesi bir sürecin ardından örgütlü bir işçi olmanın bizim için hayati bir öneme sahip olduğunun bilincine varırız. Artık baktığımız her şeye sınıfımızın gözünden bakmaya çalışırız. Mesela satın aldığımız bir tek sakıza bile baktığımızda o sakızı işçilerin ürettiğini görürüz. Yani bir tek sakızda bile işçilerin artı-değeri sağladığını ve patronların o artı-değere el koyduklarını görürüz.
Dolayısıyla patronlar sınıfının işçi sınıfını nasıl iliklerine dek sömürdüğünü görürüz. Patronlar sınıfının üstünde oturduğu servetlerin tamamının işçi sınıfının emeğinden geldiğini görürüz. İşte bu bilince vardığımızda sömürücü sınıf burjuvaziye karşı kinimiz ve nefretimiz bin kat artar. Bugün sınıf bilincinden uzak olan işçi kardeşlerimizin de bizim gibi örgütlü olduğunda kendi sınıfımızın bilincine sahip olacağını biliriz. Örgütlü bir işçi olduğumuzda bir işçi kardeşimizi daha örgütlü mücadelenin içine katmak için emek veririz. Bir zamanlar birileri bizim örgütlenmemiz için bize emek vermiştir. Biz de başka işçi kardeşlerimizin örgütlenmesi için emek veririz.
Kendi sınıfımızın tarihini, kapitalist sistemin ortaya çıkmasıyla birlikte, o sistemin mezar kazıcısı olan işçi sınıfının da tarih sahnesine çıktığını görürüz. Kendi ailemizden yedi kuşak geride kalanları öğrenir gibi sınıfımızın tarihini öğrenmeye başlarız. Bir kitabın sayfalarını dikkatlice okur gibi nasıl mücadeleler verildiğini, sınıfımızın tarihini zihnimize yazarız. Yani işçi sınıfı ve sömürücüler sınıfı burjuvazinin iki düşman sınıf olduğunu ve kavgamızın sürdüğünü mücadelenin içinde yaşayarak kavrarız.
İçinden geçtiğimiz bu karanlık günlerde bile birçok yerde grev ve direnişler sürüyor. Bugün sessiz sedasız çalışan işçiler de yarın bir gün bir şekilde örgütlü işçilerle temas ettiklerinde uyanmaya başlayacaklardır. Bugün devam eden grev ve direnişlerin birliğine ve beraberliğine saldırılar sürüyor. Patronların saldırılarına karşı örgütlü mücadeleye devam ediyoruz. Patronlar sınıfı, tarih boyunca işçi sınıfından çaldıklarını geri alacağımızdan korkuyor. Hırsız olmasalar bu denli korkmazlardı. Oysa bizler işçi sınıfı olarak aldığımız ücretin her kuruşunu alın teri dökerek hak ediyoruz ve bu yüzden de içimiz rahattır. Tüm baskı ve yarattıkları karanlıklara inat bu asalak sömürücülerin korktuklarını eninde sonunda başlarına getirecek olan örgütlü işçi sınıfıdır.
- Emekliler “AÇIZ” Diyor, Onları Kim Duyuyor?
- Geleceğimizi Kurmak İçin Birliğimizi Büyütelim
- “Asıl Haber Biziz Be Abla”
- Sağlık Çalışanlarına Sağlıksız Yemekler
- Sorunlar Mücadeleyle Çözülür
- İşyerinde “Paralı Eğitim!”
- Onların İnsafına Bırakmayalım!
- “Sana Ceza Veriyorum Tayfun!”
- Emekli Maaşı Ne Zaman Ödenecek?
- “Çalışanlarımıza Rapor Vermeyin!”
- “Kırtasiye Ürünleri İkinci Ele Düştü”
- Örgütlü Olmak ve Toplu İş Sözleşmeleri
- Alo 170: Yanlış Numara Çevirdiniz!
- Turgut Özal, Gökova Santrali ve Sonrası
- TÜİK Kimin Hizmetinde?
- Emekliler Sendika Kuramazmış!
- Sorumluluk Almadan Kazanım Elde Edemeyiz
- Topluma Fildişi Kulelerden Bakmak
- Mücadele Edenler Mutlaka Kazanır!
- “Geçmiş Olsun” Yerine “Rapor Almayın”
Son Eklenenler
- Türkiye’nin her yerinde pıtrak gibi çoğalan özel okullar, bir süredir ülke gündemine pek çok sorunla birlikte yerleşmiş durumda. 22 yıldır sanayi şehri Bursa’da çalışan bir özel okul öğretmeniyle sektördeki sorunlar üzerine gerçekleştirdiğimiz...
- 7 Martta greve çıkan Lezita işçileri, 17 Martta yürüyüş ve basın açıklaması gerçekleştirdi. Grevlerini sürdüren Lezita işçileri patronun grev kırıcılığına karşı da mücadele ediyor. 18 Martta Ankara’ya yürüyüş başlatan Agrobay işçileri, 21 Martta...
- İktidarın desteğini arkasına alan patronlar işçilerin haklarına pervasızca saldırıyor, işçiler mücadele ediyor. Adıyaman Besni’de Mega Polietilen fabrikasında ücret gaspına karşı başlayan direniş sonuç verdi, işçilerin 2 aylık ücretleri yatırıldı....
- Birleşik Metal-İş Sendikası Gebze 1 No’lu Şubenin örgütlü olduğu Mersen’de işçiler, sendika ve toplu sözleşme hakları için 19 Nisanda greve çıktı. Sendikadan yapılan açıklamada şu sözlere yer verildi: “Fransa sermayeli Mersen’in merkez yöneticileri...
- İşçi Dayanışması’yla tanışmış işçi kardeşlerimiz, gazetemizin kendilerinde yarattığı değişimi çok iyi bilir. UİD-DER ile yolları kesişen her işçi kardeşimizin zihni açılır, doğru bir ifadeyle dünyaya ve her şeye sanki üç boyutlu bir gözlükle bakar...
- Bu dünyaya sadece çalışmak için gelmiş gibiyiz. İşyerinde arkadaşlarımın ağzından sürekli şu sözler dökülüyor: “Ya biz bu dünyaya çalışmak için mi geldik? Evde iş, fabrikada iş… Sürekli bir döngünün içinde dönüp duruyoruz. Neden bu kadar çok...
- Türkiye’de seçimler öncesinde çok sayıda emekli eylemi gerçekleşti. Emeklilerin yaşadığı sorunların sandığa yansıyarak yerel seçimleri etkilediği herkesin malumu… Sorunlarımız bitmedi ve seçim sonrasında da emekliler olarak taleplerimizi haykırmaya...
- Merhaba dostlar; bizler İstanbul’dan bir grup öğretmeniz. 1 Mayıs’a yaklaşırken duygularımızı siz işçi kardeşlerimizle paylaşmak istedik. Öncelikle her sene olduğu gibi bu sene de 1 Mayıs coşkusunu haftalar, aylar öncesinden hissetmeye başladık. O...
- Öz Gıda-İş Sendikasında örgütlü işçilerin 7 Marttan beri grevde olduğu Abalıoğlu Lezita fabrikasında 16 Nisanda jandarma işçileri ve sendikacıları darp etti ve ters kelepçeyle gözaltına aldı. Yaralanan 8 işçi hastaneye kaldırıldı. İzmir Kemalpaşa’da...
- 17 Nisan Sağlıkta Şiddete Karşı Mücadele Günü kapsamında Türkiye’nin pek çok kentinde sağlık emekçileri basın açıklamaları gerçekleştirdi. 12 yıl önce Gaziantep’te görev sırasında katledilen Dr. Ersin Arslan ve sağlıkta şiddet sonucu yaşamını...
- Bursa’da faaliyet gösteren Durak Tekstil’de 6 işçi Öz İplik-İş Sendikasına üye oldukları için işten atılmış ve fabrika önünde direnişe geçmişlerdi. 6 Şubattan itibaren direnişlerine kararlı bir şekilde devam eden Durak Tekstil işçileriyle dayanışma...
- Sermaye sınıfı ve iktidar bizi bir birey, bir insan olarak değil sadece ucuz işgücü kaynağı olarak görüyor. Çok çocuk doğurmamızı, gelecek işçi kuşaklarını yetiştirmemizi beklerken, kadın istihdamını teşvik ettiklerini söylerken, doğum ve emzirme...
- Adıyaman’ın Besni ilçesinde bulunan Mega Polietilen fabrikasında 2 aylık ücretleri gasp edilen işçiler 8 Nisanda iş bırakarak direnişe başladı. 15 Nisanda BİRTEK-SEN’in çağrısıyla fabrika önünde bir dayanışma eylemi yapıldı. 5 Nisandan bu yana...