Her 1 Mayıs sabahını gecesinde uyuyamadığım, bir an önce sabahı karşılamanın heyecanıyla beklerim. Tüm dünyada milyonlarca işçi renk, ırk, ülke gözetmeksizin alanlara meydanlara çıkıyor ve tek yürek oluyor! Taleplerimiz ve mücadelemizde ortaklaşıyor, umudumuz güçleniyor. Böyle bir günde nasıl heyecanlanmaz, sabırsızlanmaz bir emekçi, adeta bayram çocuğu gibi.

İktidar tarafından 19 Mart saldırısı ile başlayan baskılar, yasaklar, tutuklamalar, gözaltılar ve yaratılan korku iklimi gölgesinde karşıladık 1 Mayıs’ı. Durmadan yağan yağmur da cabasıydı. Ancak Kadıköy’ de 1 Mayıs meydanı işçisi, emekçisi, genci, kadını, erkeği ve çocukları ile doldu taştı. Sendikalı işçiler, öğrenciler, emek örgütleri, sinema emekçileri, hukukçular, dönüşüm işçileri ve elbette biz UİD-DER’li işçiler… Baskılara, yasaklara, zorbalıklara en gür sesimizle hayır dedik. Yolsuzluklara, savaşlara, sömürüye, kadın cinayetlerine, MESEM ve stajyerlik adı altında çocuk işçiliğe, iş cinayetlerine, düşük ücretlere, savaşlara harcanan bütçelere, ekonomik krizin faturasının işçilere ödetilmesine, antidemokratik uygulamalara hayır dedik. ‘Umut örgütlü mücadelede’ydi şiarımız! Yüzler, binler, on binler birbirimizin sesine ses olduk. Bir kere daha dayanışma ve birlik içinde mücadele etmenin değerini, nasıl bir gücü olduğunu görmüş olduk.

Aslında daha kitlesel, sendikaların ortak hareket ettiği, alan tartışmalarından uzak bir 1 Mayıs yaşamak dileğimiz ve mücadelemiz… Tıpkı 1976-1977 1 Mayıs’larında yüzbinlerce işçinin bir arada olduğu gibi… Onun da kendiliğinden olmadığının, uğruna nasıl bedeller ödendiğinin, mücadele ve emek harcandığının, inatla ilmek ilmek örerek o günlere gelindiğinin tarihsel bilincindeyiz. İstanbul ve diğer işçi kentlerinde geçmiş yıllara göre daha yoğun katılımın olması, sendikalı işçilerin ve gençlerin, öğrencilerin alanlara gelmesi çok değerli. Değişim isteğini, artık yeter diyen kitlelerin haykırışını göz ardı edemeyiz.

Ama mücadelemiz bir günden ibaret değil! Bu haklı duygularımızı sabırla, inatla örgütlü bir güce çevirmeli ve bunun mücadelesini vermeliyiz. Evet, kitlesel olarak sokağa çıkmak çok kıymetli ama en kıymetlisi, bunu örgütlü bir güce çevirmektir. Ayrışmalardan, kutuplaşmalardan uzak, sınıfsal taleplerimizle sokaklarda, meydanlarda, grevlerde ve okullarda olmalıyız. Bunun için de biz UİD-DER’li işçi ve gençlere büyük bir sorumluluk düşüyor. Çalıştığımız işyerlerinde, sendikalarımızda, mahallelerimizde tüm sınıf kardeşlerimizi mücadeleye ortak etmeli, bu yolda beraber yürümeliyiz. Sabırla ve inatla taş üstüne taş koymalı, mücadelemizi örgütlü güce çevirmeliyiz.

 Yaşasın 1 Mayıs! Yaşasın Örgütlü Mücadelemiz!