Buradasınız
UİD-DER ile Tanışınca…
Beylikdüzü’nden bir grup kadın sağlık işçisi
Merhaba kardeşler. Çalıştığımız işyerinde kısa bir süre önce başımızdan geçenleri sizinle paylaşmak istedik. Sağlık personeli olarak çalıştığımız rehabilitasyon merkezinde sürekli baskı ve mobbinge maruz kalıyoruz. Koronavirüs sonrası patronların üzerimizdeki baskısı oldukça arttı. Daha düne kadar işler yolunda gitsin diye verdiğimiz onca emeğe, yaptığımız fedakârlığa karşılık “biz bir aileyiz” diyen patronumuz, bugün hak talebimizin karşısında saygısız olduğumuzu söylüyor. Bizlerle aynı masada oturup aile pozu vermeye çalışırken bir taraftan da konuşmalarıyla alttan alta “yiyin, için, sessiz kalın” mesajı veriyor. İşçileri aldatıp sindirmeye çalışıyor. Daha önceden bunu başarıyordu da! Fakat bu durum birleşip haklarımızı talep etmemizle birlikte değişmeye başladı. Sizlere UİD-DER aracılığıyla bu deneyimimizden bahsetmek istiyoruz.
Öncelikle şunu aktaralım; koronavirüs süreciyle birlikte bizden ya ücretsiz izne çıkmamız ya da geceli gündüzlü işyerinde kalmamız arasında bir seçim yapmamız istendi. Bizler de işsizlik anlamına gelen ücretsiz izne çıkmamak için ikinci seçeneği kabul etmek zorunda kaldık. Böylelikle aramızdan kimisi 60-70 gün, kimisi ise 100 günü aşkın bir süre işyerinde kalmak zorunda kaldı. Daha sonra haklarımızı talep etmeye başlayınca işçiler ile yönetim arasında anlaşmazlıklar oluşmaya başladı. Biz resmi tatil ve fazla mesai ücretlerinin arttırılmasını talep ettik. Patronun ve yönetimin bize tepkisi ise “saygısızsınız, adam olamamışsınız” oldu. İşine gelince aile oluyoruz, işine gelince kolaylıkla hakaret edebildiği çalışanlarız. Düşük mesailer, yetersiz personel, ağır iş yükü, uzun çalışma saatleri gibi birçok konuda bizi aylarca oyaladılar. Tabii ki biz onun “aileyiz” yalanlarına en başından itibaren kanmadık, fakat UİD-DER’li arkadaşların da dediği gibi birlik olmadan da kazanamazdık. Arkadaşlarımızla uzun sohbetler sonucu, patrona karşı işçiler olarak birlik kurabildik. Bu birlik sayesinde resmi tatillerde yaptığımız mesailerimizin karşılığını, istersek izin olarak istersek de ücret olarak almayı kabul ettirdik. Düşük fazla mesai ücretlerinin de iş kanununun uygun gördüğü şekilde hesaplanmasını kabul ettirdik.
Biz UİD-DER’i, bizimle birlikte çalışan UİD-DER’li bir arkadaşımız aracılığıyla tanıdık. Yaptığımız sohbetler ve bizi İşçi Dayanışması gazetesiyle tanıştırması düşüncelerimizi değiştirdi. Yaşadığımız olumsuzlukları daha net görmemizi sağladı. Hak gasplarına ve mobbinge karşı mücadele vermemiz için ilk adımı atmamızı sağladı. Haklarımıza dair konuları daha çok okuyup, merak etmeye başladık. Daha önce çalıştığımız işyerlerindeki sorunları bu kadar açık ve net bir şekilde dile getiremiyorduk. Ama işyerinde kurduğumuz bu birlik sayesinde, işçilerin birlik içinde hareket etmesinin ne denli önemli olduğunu anladık. Şimdi fark ediyoruz ki hep kör bırakılmışız, kendi içimizde bir çıkışsızlığa sürüklenmişiz bu sistem tarafından. Dünyada olan bitenleri bilmeden, görmeden her şeye göz yumup yalnız bırakılmışız. Ama şimdi UİD-DER sayesinde olaylara daha bilinçli ve özgüvenli bir şekilde bakmaya başladık. Yeryüzünün her yerinde emek veren işçiler olarak el ele vermeliyiz. Hep birlikte mücadelemizi, umudumuzu, inancımızı büyütmeliyiz ve gücümüzü göstermeliyiz.
- “Yanıyorsun Fuat Abi”
- Kredi Kartları Taksitlerinden Kurtuluyoruz!
- Neden Hiçbir Şey Değişmiyor?
- İşçilerin Kafa Karışıklığı Kimin İşine Geliyor?
- Dünya Dönüyor Ama Eskisi Gibi Değil
- Asgari Ücretle Açgözlü Olunur mu?
- Ekmeğimizin Peşindeysek Haklarımızın da Peşinde Olmalıyız!
- Hayatı Bizim İçin Ömür Törpüsü Haline Getirdiler
- Bu Düzen Sağlığımızı Bozuyor
- Benim Ekonomim Neden Şahlanmıyor?
- Migros’ta İşten Atılan Yeğenim İşe İade Edildi
- Borsada Neleri Kaybediyoruz?
- Umut Hep Vardır
- Dün Hiroşima Bugün Ortadoğu
- MESS Sözleşmesinden Çıkardığımız Bir Ders Var
- Patron Haklı mı?
- Doğru Bilgi ve Çözüm İçin Mücadele Saflarına
- Karnımızı Doyurmak Değil Sağlıklı Beslenmek İstiyoruz
- “Fedakârlık” Neden Hep Bize Düşer?
- Bazen de REFİK Olmalı!
- “İstanbul’da Mezar Yeri Alamayız”
- Battaniyelere Değil Sınıfımıza Sarılalım
- Sağlıksız Gıdalara Mahkûm muyuz?
- Emekli Maaşı Ne Zaman Ödenecek?
- Hani Bu Topluma Güven Olmazdı!
- Sabancı’nın Mutlu Yaşam Sırları
- Rahat Yaşamın Sırrı
- Kent Ekmek Kuyruğu: “Ben Öyle İstediğim İçin”
- Sistem Ne Ölümüze, Ne de Dirimize Saygı Duyuyor!
- “7 Kitap, 7 Defter, 1 Litre Su, Yarım Ekmek”
- Siz Kimi Taşıyorsunuz Sırtınızda?
- Yalanlara Değil Birleşmeye İhtiyacımız Var
- Kupona ve Kuraya Bağlanan Umutlarımız
- “Artık Kiracı Kalmaz”, TOKİ’ye Hücum!
- Yoksulluk Utanılacak Bir Şey Değil!
- İşçi Aileleri ve Kreş Çilesi
- Yaz Tatilinde Kriz Var!
- “Yok mu Arttıran?”
- Bakan Nebati’den “Işıl Işıl” Yorumlar ve Uçurumlar
- “Nehir, Nehir, Çocuğumu Geri Verin!”
Son Eklenenler
- 17 Nisan Sağlıkta Şiddete Karşı Mücadele Günü kapsamında Türkiye’nin pek çok kentinde sağlık emekçileri basın açıklamaları gerçekleştirdi. 12 yıl önce Gaziantep’te görev sırasında katledilen Dr. Ersin Arslan ve sağlıkta şiddet sonucu yaşamını...
- Bursa’da faaliyet gösteren Durak Tekstil’de 6 işçi Öz İplik-İş Sendikasına üye oldukları için işten atılmış ve fabrika önünde direnişe geçmişlerdi. 6 Şubattan itibaren direnişlerine kararlı bir şekilde devam eden Durak Tekstil işçileriyle dayanışma...
- Sermaye sınıfı ve iktidar bizi bir birey, bir insan olarak değil sadece ucuz işgücü kaynağı olarak görüyor. Çok çocuk doğurmamızı, gelecek işçi kuşaklarını yetiştirmemizi beklerken, kadın istihdamını teşvik ettiklerini söylerken, doğum ve emzirme...
- Adıyaman’ın Besni ilçesinde bulunan Mega Polietilen fabrikasında 2 aylık ücretleri gasp edilen işçiler 8 Nisanda iş bırakarak direnişe başladı. 15 Nisanda BİRTEK-SEN’in çağrısıyla fabrika önünde bir dayanışma eylemi yapıldı. 5 Nisandan bu yana...
- İşçi sınıfının 8 saatlik işgünü için mücadelesinden doğan 1 Mayıs’ın 138 yıllık bir tarihi var. Kuşaklar boyunca kadın ve erkek işçiler işgününü 8 saate indirmek için mücadele ettiler ama bu mücadele işgününün kısaltılması talebiyle sınırlı kalmadı...
- Hepimiz artan hayat pahalılığından şikâyet ediyoruz. Geçimimizi sağlamakta, ay sonunu getirmekte zorlanıyoruz. Çarşı-pazarda, marketlerde hep aynı sohbeti yapıyor, aynı dertten yakınıyoruz: Hayat çok pahalı! Çoğumuz için tatil yapmak, hafta sonu...
- İsrail’in Gazze’ye saldırıları altıncı ayını geride bırakırken altı aydır meydanları dolduran İngiltereli işçi ve emekçiler “acil ve kalıcı ateşkes” ve “İsrail’e silah satışının sonlandırılması” talepleriyle bir kez daha meydanlara çıktı. 13 Nisanda...
- Otuz yıl boyunca kesintisiz çalışmış, ücreti daha cebine girmeden SGK primleri ve vergileri kesilmiş, EYT’li emekli bir işçiyim. 2024 yılı Cumhurbaşkanı Erdoğan tarafından emekliler yılı ilan edildi ama emekliler sefalet içinde yaşamaya mahkûm...
- Ezilenlerin safında mücadele eden, şiirlerini ve oyunlarını işçi sınıfına adayan Bertolt Brecht, “Yarının Büyüklerine Şiirler” kitabında, beşiğinin başucunda oğluna seslenen bir ananın ninnisine yer verir. Geçmişten bugüne ninniler, çocukların...
- Sevgili işçi kardeşlerim, hepinize merhaba. Bu mektubumda sizlerle sözü eğip bükmeden konuşmak ve gerçekler üzerine hasbihal etmek istiyorum. Yani gerçekleri olduğu gibi konuşalım. Biliyorum ki kursağınıza giren her lokmayı alın teriniz, elinizin...
- Adnan Yücel, Yeryüzü Aşkın Yüzü Oluncaya Dek şiirinde “saraylar, saltanatlar çöker, kan susar bir gün, zulüm biter” der. Yeryüzünde “aşkın” yani özgürlüğün, barışın, mutluluğun hâkim olacağı günler için ve o günlere kadar mücadelenin devam edeceğini...
- Bugün dünyanın pek çok yerinde savaş naraları yankılanıyor. Filistin, Ukrayna, Suriye, Lübnan, Yemen ve daha birçok ülkede emperyalist savaşların getirdiği yıkımlara, acılara, ölümlere tanık oluyoruz. Şimdilik televizyon ekranlarında, gazetelerde...
- Portekizli yazar Jose Saramago “Körlük” romanında toplumsal körlüğü, bu kitabın devamı olan “Görmek” romanında ise ezilenler gerçekleri görmeye başladıklarında neler olduğunu anlatır. “Körlük” romanı 1933-1974 yılları arasında Portekiz’de hüküm...