İstanbul’da birkaç 1 Mayıs’tır kitlesel bir şekilde çıkılamayan alanlara bu sefer kalabalık ve coşkulu bir şekilde çıktık. Biz UİD-DER’liler olarak attığımız sloganlarla ve olması gereken disiplinimizle haykırdık taleplerimizi.
1 Mayıs ve alan da Taksim olunca, ister istemez 1977 ve katledilen işçi kardeşlerimiz geliyor akla. Evet kardeşler, 1977’de işçiler yaşadıkları hayat koşullarının daha iyi olması ve onurlu bir mücadele geleneğini sahiplenerek çıkmıştı alanlara. Bugün biz de aynı şiarlarla alanlardaydık, daha iyi yaşamak ve bize bırakılan böyle onurlu bir güne sahip çıkmak için.
Biz işçilere yapılan haksızlıkların, baskıların, sindirilmişliğin, makinelerde kaptırılan kolların, bacakların, meydanlarda can veren işçi kardeşlerimizin hesabını sormak için örgütlenmeli ve birbirimize daha sıkı kenetlenmeliyiz.
Yaşasın 1 Mayıs!
Yaşasın İşçilerin Uluslararası Mücadele Birliği!