1 Mayıs’a günler kala iyice heyecanım artmıştı. Bu seferki öncekilerden biraz daha farklıydı. Bu heyecanımı farklı kılan ise 1 Mayıs’ımı birleşik ve kitlesel kutlayacak oluşumuzdu. Tüm sendikalar, emekten yana siyasi partiler, demokratik kitle örgütleri… Bunları düşündükçe hem heyecanlanıyor hem de merak ediyordum nasıl bir gün olacak diye. 1 Mayıs geldi çattı. Sabahın erken saatlerinde yola koyulmuştuk. Buluşma yerine doğru yola çıktık. Araçtan indiğimizde bizler gibi telâşla ve hızlı bir şekilde ilerleyen 1 Mayısçılar vardı etrafta. İşe giden işçiler, yolları kapatan arabalar değildi bu sefer yolları tıkayan, 1 Mayıs için toplanan işçiler, emekçilerdi. Bizler kortej düzenini oluşturup yerimizi aldığımızda beklemeye başladık. Sıra uzadıkça uzanıyordu ve biz ilerlemek yerine geri gitmeye başlamıştık. Bunun sebebi ise ilerde yığılma fazla olduğundan geriye doğru açılmamız isteniyordu. Bu durum hem hoşuma gidiyor hem de ilerlemek istiyordum hızlı bir şekilde. Bir taraftan da yanımızdan geçen sınıf kardeşlerimizi selamlıyor, sınıf dayanışması örneğini gösteriyorduk.
Uzun bir bekleyişten sonra yürümeye başladık. Coşku arttıkça artmaktaydı. Okunan marşlarımız, atılan sloganlarımız, alkışlarımızla, Şişli’den Taksim’e giden tüm yol güzergâhında işçilerin sesleri yankılanıyordu. Ben arada şöyle bir başımı uzatıp ileriye baktığımda sadece uzayıp giden UİD-DER kortejini görebiliyordum. On binlerce işçi ve emekçi alana doğru ilerliyordu. Taleplerimizle beraber alana gelmiştik artık. Vakit ilerlemiş, program da başlamıştı. Biz alandaki yerimizi alıp taleplerimizi coşkulu bir şekilde haykırmaya devam ettik. Şöyle bir etrafıma baktığımda sendikaları ve diğer katılımcıların tamamını göremesem de alan epey kalabalık ve coşkuluydu. Taksim’in dört bir yanı emekçilerle dolmuştu. Kızıl bayraklar dalgalanıyor, marşlar okunuyor, halaylar çekiliyordu. Herkes mutlu ve canlıydı. Taksim başkalaşmıştı evet; o gün Taksim emekçilerindi ve başka olmuştu. Kürsünün programı bitirmesiyle beraber bizler de hazırlığımızı yapıp aynı kortej disiplinini bozmadan alana geldiğimiz gibi çıkmıştık alandan. Aynı coşku ve canlılığımızla araçlarımıza kadar devam ettik.