Şimdi Ne Yapmalı?
Avcılar’dan bir İşçi Dayanışması okuru
Marmara fayı yakınındaki bölgelerde riskli evlerde milyonlarca insan oturuyor. Bu insanların çok büyük bir kısmının güvenilir bölgelere taşınacak ne paraları ne de imkânları var. Milyonlarca emekçinin hayatı risk altında... Bu insanlar kendi canlarını kurtaracak kadar şansları olsa bile arkadaşlarını, sevdiklerini kaybetme riskiyle karşı karşıyalar. Hiç kimse “güvenli” evde oturduğu için risklerden tümüyle kurtulduğunu sanmasın. Depreme nerede ve ne zaman nasıl yakalanacağımız belli mi? Herkes güvende olmadıkça, aslında kimse güvende değildir.
Beklenen Marmara depremi olduğunda yıkılmayan evler de önemli ölçüde hasarlanacak, hatta oturulamayacak hale gelecek. Ya evleri yıkılanlar… Başlarını sokabilecekleri bir eve ne zaman kavuşacaklar? Ne yazık ki milyonlarca emekçinin bireysel çabalarıyla bu risklerden kaçınma şansı yoktur. Gerçekleşecek depremlerin doğrudan ya da dolaylı risklerini bireyler olarak yok edemeyiz. Bu nedenle çözümün toplumsal olması gerektiğini çok iyi anlamalıyız. Toplumsal bir çözüm için de sorunun temeline inmek zorundayız. “Biz neden bu durumdayız?” “Nasıl bir düzen bizi bu risklerle yaşamak zorunda bıraktı?” sorularına yanıt vermeliyiz.
Meselenin temeli kapitalist sistemdir. Türkiye’de patronların sistemi ucuz işgücü, emlak rantı, devlet ihaleleri ve teşvikleri üzerine kurulu. Ucuz işgücü politikasının bizleri nasıl yoksullaştırdığı hepimizin malumudur. Emlak rantı ise bizleri çarpık kentleşmeye ve riskli konutlarda yaşamaya mahkûm etti. Devlet ihaleleri ve teşvikleriyle yeni zenginler yaratıldığını da hepimiz biliyoruz. Bugünkü saray rejimi, Türkiye’de kapitalizmin şüphesiz ki en azgın, en arsız ve en pervasız siyasi temsilcisidir. Müteahhitler düzen partilerinin içine doluşurlar, siyasi bağlantılar kurarlar. Bu bağlantılar sayesinde arsalarına imar izinleri, teşvikler, ihaleler kaparlar. Bir imar planı değişikliğiyle ellerindeki arazinin değeri bir anda 10 kat belki 100 kat artar. 5 katlı bina yapılmasına izin verilen bir bölgede bir anda 24 katlı rezidansların yükseldiğini görmüyor muyuz? Çürük zeminlerin, çürük binaların nasıl devletten onay aldığını Maraş depreminde gördük. Nedenlerini de hepimiz biliyoruz. Türkiye’de ranta dayalı vurgunlar muazzamdır. Emlak rantlarının bir kısmı rüşvet veya yardım/bağış vb. olarak düzen partilerinin kasasına gider. Bu paralar düzen siyasetçilerinin ve partilerinin çok önemli bir finansman kaynağıdır. Demek ki karşı karşıya olduğumuz sorunun temeli hem ekonomik, hem de siyasidir. O halde emekçilerin canına kast eden bu ekonomik-siyasi sistemin ta kendisidir, yani kapitalizmdir...
Sağlıklı kentleşmeye ve güvenilir konutlara kavuşmak toplumsal bir mücadele gerektiriyor. Ucuz işgücü olmak, hayatlarımızı, geleceğimizi kaybetmek istemiyorsak işçi örgütlerinde birleşmek ve mücadele etmek zorundayız. Çürük binalarda ölmek istemiyorsak örgütlenmek ve mücadele etmek zorundayız. Deprem sonrasında kişisel olarak hayatta kalsak bile; evsiz kalmak istemiyorsak, yakınlarımızın ve başka insanların acısını yaşamak istemiyorsak; işçi örgütlerinde birleşmek zorundayız. Marmara depremi er ya da geç olacak. Hepimiz aklımızı başımıza toplamalı ve meseleye ciddiyetle yaklaşmalıyız. Kendimiz, ailelerimiz ve sevdiklerimiz için, yaşanabilir kentlere, sağlıklı ve güvenilir konutlara kavuşmak için, sosyalist işçi örgütlerinde birleşmekten ve mücadele etmekten başka yol yok. Yeterince zaman kaybettik. Artık yeter! Ölümden öte köy yok. O halde örgütlü bir işçi olmaktan uzak olmanın bahanesi de yok! Hayatlarımız kararmadan bu toplumsal mücadeleye omuz verelim. Ahlaki ve vicdani sorumluluğumuzun gereğini yerine getirelim.
Son Eklenenler
- Zorlu bir yıldan geçerken işçi sınıfının birlik, mücadele ve dayanışma günü olan 1 Mayıs’ı, heyecan ve coşku içinde karşıladık. UİD-DER olarak 1 Mayıs’a işçi kentleri Lüleburgaz ve Bursa’da katıldık. Lüleburgaz’da geçirdiğimiz ilk 1 Mayıs’ımız...
- Emekli bir işçi: Bu 1 Mayıs’ta da sınıf kardeşlerimizle kol kola yürüdük. Sınıfımızın taleplerini hep birlikte haykırdık. İyi ki önümüzde bizlere yolu açan sınıfımızın mücadele örgütü UİD-DER var. Kendini, sınıfın taleplerine ve sadece sınıfın...
- Bugün 13 Mayıs 2024. Soma madenci katliamının 10. yıldönümü. 10 yıldır dinmeyen bir acı ve öfkedir Soma Türkiye işçi sınıfının kalbinde. Çünkü Soma’nın hesabı sorulmadı, çünkü Somalar devam ediyor, çünkü kapitalistlerin kâr hırsı yeni Somaların...
- İşçi Sınıfının Uluslararası Birlik, Mücadele ve Dayanışma Günü 1 Mayıs’ta bir kez daha dünyanın ve Türkiye’nin dört bir yanında işçiler meydanlara çıktılar. Kapitalist sömürüye, emperyalist savaşa, yoksulluğa, baskılara, eşitsizliğe, adaletsizliğe...
- Çorum’un Dodurga ilçesinde bulunan maden ocağında faaliyet gösteren ODAŞ Elektrik bünyesindeki Yel Enerji’de çalışan işçiler patronun sendika düşmanlığına karşı 9 Mayısta direnişe başladı. Yel Enerji işçileri kötü çalışma koşulları ve düşük...
- Sınıfımızın uluslararası birlik, mücadele ve dayanışma günü 1 Mayıs’ı geride bıraktık. Mücadele örgütümüz UİD-DER, bu sene 1 Mayıs’ı işçi kentleri olan Bursa ve Lüleburgaz’da kutlama kararı aldı. Bizler de bu doğrultuda tüm hazırlıklarımızı yaparak...
- Öz İplik-İş Sendikası, Başkanlar Kurulunu, direnişteki Durak Tekstil işçileriyle dayanışmak amacıyla Bursa’da gerçekleştirdi. Kurulun ardından sendika yöneticileri direnişlerinin 83. gününde Durak Tekstil işçilerini ziyaret etti. Burada yapılan...
- 1 Mayıs işçi sınıfının uluslararası birlik ve mücadele günü. Her 1 Mayıs’ta UİD-DER’li mücadeleci işçiler bir gelincik tarlasını andırır gibi dolduruyorlar meydanları. Her 1 Mayıs’ta, işçi sınıfının bu çalışkan evlatları coşku dolu, disiplinli...
- Merhaba dostlar, uzun zamandan beri çalışma şartlarım nedeniyle birçok etkinliğe katılamıyordum. Yaşımın genç olmasına rağmen heyecanımı yitirmiştim. Hem yaşadığım şehirlerde etkinliklerin olmaması hem de maddi imkânsızlıklar yüzünden uzak kalmıştım...
- İstanbul Eyüpsultan’da özel bir lisenin müdürü 74 yaşındaki emekli öğretmen İbrahim Oktugan öğrencisi tarafından silahla vurularak öldürüldü. Öğretmenler “Can Güvenliğimiz Sağlansın, Gerekli Tedbirler alınsın!” talebiyle İzmir’den Bursa’ya, Mardin’...
- 21-28 Nisan Ebeler Haftası ve 12-18 Mayıs Dünya Hemşireler Haftası vesilesiyle 10 Mayısta İstanbul Kanuni Sultan Süleyman Eğitim ve Araştırma Hastanesi önünde bir araya gelen hemşire ve ebeler basın açıklaması gerçekleştirdi.
- Bu sene 1 Mayıs’a UİD-DER’le birlikte bir işçi kenti olan Lüleburgaz’da katıldım. 1 Mayıs heyecanımız sabah saatlerinde başladı. Yol boyunca türkülerimizle, marşlarımızla 1 Mayıs alanına gittik. Tabii içimizde İstanbul’da kitlesel ve birleşik bir 1...
- 1 Mayıs’a gitmeden önce egemenlerin yarattığı algı yüzünden benim de endişelerim vardı. Fakat “Ben hakkımı savunmalıyım” diye düşünerek, arkadaşlarımın ısrarlı daveti sayesinde UİD-DER’le birlikte Bursa’da 1 Mayıs’a katıldım. İlk 1 Mayıs’ımdı, iyi...