Unutulmayanlar!

Geçtiğimiz gün Dayanışma TV’nin hazırladığı Ruhi Su: Ezilenlerin Ezgili Yüreği belgeselini izledim ve çok etkilendim. Ruhi Su, birçok sosyalist aydın ve sanatçı gibi yaşamını ve eserlerini işçi sınıfına, ezilenlere adamış bir sanatçıydı. Ezgili, coşkulu yüreğiyle söylediği her türküde işçilerin, emekçilerin, ezilenlerin duygularına tercüman oldu. Onun sesi gürül gürül akan bir pınar gibiydi. Emekçiler onun türkülerinde kendilerini buldular ve onu bağırlarına bastılar. Egemenler elbette buna tahammül edemediler ve Ruhi Su’yu hedef tahtasına koydular. Bütün yaşamını baskı altında tutmaya çalıştılar. İşini elinden aldılar. Ruhi Su, emekçi sınıfların yanında saf tuttuğu için tutsak edilip işkence gördü. Konserleri yasaklandı. Ama o her zaman zalimler karşısında dik durdu. Yılmaz bir şekilde işçi sınıfından yana olduğunu gösterdi ve türkülerini söylemeye devam etti.

12 Eylül 1980 askeri faşist darbesi işçi sınıfının örgütlü güçlerine karşı yapılmıştı. Faşist cunta tüm ülkenin üzerine karabasan gibi çökmüştü. Bütün grev ve direnişler yasaklanmıştı. Üç kişi bile bir araya gelemiyordu. Toplum o denli zapturapt altındaydı ki işçi sınıfının ozanları da cuntanın hedefi haline geldi. Kimisi sürgüne gönderildi, kimisi de baskı ve zorbalık altında çıkışsız bir halde yalnız bırakılmaya çalışıldı. Ruhi Su da bu ozanlardan birisidir. Sağlık sorunları nedeniyle yurt dışında tedavi olması gerekiyordu. Ama egemenler onun yurt dışına çıkmasına izin vermediler. Ruhi Su 20 Eylül 1985’te hastalığa yenik düşüp öldü. Cenazesine büyük bir katılım oldu. Mücadeleci işçiler ozanlarını son yolculuğunda yalnız bırakmamıştı. Ruhi Su, hayatını, sanatını onlara adamış ve bunun için yüreğini ortaya koymuştu. Yıldızlara yoldaşlık etmeye gitmeden önce mücadeleci işçiler onu uğurladı, yalnız bırakmadı.

Örgütlü ve mücadeleci işçiler Ruhi Su gibi bir ozanın cenazesine katılarak hem onu sahiplenmiş hem de bundan sonraki süreçte faşist havaya rağmen alanlara çıkmak için daha fazla cesaret bulmuştu. Onun cenazesi de yaşamı gibi işçi ve emekçilerin durdurulamaz mücadelesinin bir parçası olmuştu. Ruhi Su yaşamıyla ve ölümüyle biz genç kavga neferlerine yürüdüğümüz yolda ışık olmaya, bizlere yoldaş olmaya devam ediyor.