İşçi Sınıfının Marşı: Enternasyonal

Bundan tam 149 yıl önce Fransa’da, Paris’te sandık yapan bir zanaatkâr olan Eugène Pottier, bir şiir yazdı. 12 yaşından beri işçiydi Pottier. 1871 yılında kendisi gibi on binlerce Parisli işçi ve emekçi ile birlikte açlığa ve savaşa karşı başkaldırmıştı. Parisli işçiler kentte iktidarı ellerine almış ama birkaç ay sonra yenilmişlerdi. Pottier, sömürünün yok olması için tüm dünya işçilerinin birleşmesi gerektiğine inanıyor ve bu birliğin insanlığı da kurtaracağını biliyordu. Yazdığı şiirle, Enternasyonal ile işte bunu anlatıyordu.

Enternasyonal, Pottier öldükten sonra, 1888’de, Belçikalı fabrika işçisi Pierre Degeyter tarafından bestelendi. Enternasyonal Marşı oldu. Fransa’da sanayi bölgelerinde işçiler, işçi koroları artık bu marşı söylüyorlardı. Bir işçinin yüreğinden taşan sözleri yine bir işçi notaya dökmüştü ve yine işçiler sahiplenip yaymıştı. Tam da bu nedenle “Enternasyonal” kısa zamanda dünya işçilerinin yüreklerine aktı, dillerine yerleşti. Rus işçi sınıfının devrim coşkusunun da ifadesi oldu Enternasyonal Marşı. Bugün hangi dili konuşurlarsa konuşsunlar, zulme ve sömürüye karşı çıkan işçiler bu marşı söylüyorlar. Umutlarını, özlemlerini, kararlılıklarını bu marşla anlatıyorlar. Birlikte söyleyelim sınıfımızın marşını kendi dilimizde ama işçi sınıfının ortak diliyle…