Buradasınız
50. Yılında 15-16 Haziran
DİSK’i hedef alan yasanın ayrıntıları - 2/3
14 Haziran 2020 - 19:50
Burada bir parantez açalım ve tasarının en önemli maddesinin, 9. maddenin satır aralarını okuyalım. 1970 yılında Türkiye’de bir milyon üç yüz binin üzerinde sendikalı işçi vardı. İki büyük işçi konfederasyonundan Türk-İş’in üye sayısı 400 binin üzerindeyken DİSK, 3 yıl gibi oldukça kısa bir süre içinde 50 bin üyeye ulaşmıştı. Fakat yeni yasanın 9. maddesine göre üye sayısı barajını aşamayan DİSK’in toplu sözleşme hakkı ve bu haktan doğan grev hakkı ortadan kaldırılıyordu. Bu şekilde DİSK’in ayakta kalamayarak tarihe karışması ve Türk-İş’in de tek işçi konfederasyonu olarak varlığını sürdürmesi planlanıyordu. Ama hayalleri suya düşecekti.
2-foto-sendika-yasasi-gecti-haberi.jpg
13 Haziran 1970, Tercüman.
9. Maddenin dışında işçi sınıfının aleyhine başka maddeler de vardı kabul edilen tasarıda:
- Sendika üyeliğinden ayrılmak için noter şartı getiriliyordu (6. Madde). Bu maddeyle birlikte Türk-İş’ten istifa edip DİSK’e yönelen işçiler için sürecin zorlaştırılması hedeflenmişti.
- Sendika genel kurullarının iki yıl yerine üç yılda bir toplanması öngörülmüştü (25. Madde). Böylece yönetim kademelerinin belirlendiği, çeşitli kararların alındığı, her türlü eleştiri ve önerinin dile getirildiği Genel Kurullarda, sendikaların tabanlarında yükselen tepkinin ifade bulması zorlaştırılıyordu.
- Sendika kurucusu olabilmek için, sendikanın kurulacağı işkolunda en az üç yıldan beri fiilen çalışır olunması gerekiyordu (11. Madde). Bu maddeyle birlikte hemen her iş kolunda devlet eliyle sendika kurmuş bulunan Türk-İş sultası zeval görmesin isteniyor, sendika kurma özgürlüğüne ket vuruluyordu.
- Türkiye’de en çok işçiyi temsil eden işçi konfederasyonu veya konfederasyona bağlı aynı nitelikteki sendikaların uluslararası meslek kuruluşlarına girebileceği öngörülmüştür (11. Madde). Bu sınırlandırma DİSK’e üye sendikalarla birlikte bağımsız sendikaları uluslararası sınıf dayanışmasından yoksun bırakma amacını taşıyordu.
