Buradasınız
Tersanelerde 98. İş Cinayeti
Kartal’dan bir işçi
UİD-DER kurulduğu günden beri işçi sınıfının örgütlülüğünün ve birliğinin sağlanması için çeşitli etkinlikler ve faaliyetler düzenliyor. 8 Haziran günü UİD-DER temsilciliklerinde piknik organizasyonu yapılıyordu. Ben de deri iş kolunda çalışan bir işçi olarak, o gün UİD-DER Tuzla temsilciliğinin düzenlediği pikniğe katılmak için erkenden yola çıktım. Topkapı’dan gelen halk otobüsüne bindim. Pazar günü olmasına rağmen otobüs oldukça doluydu. Her halinden işçi olduğu belli olan yolcuların çoğunun yüzlerinden uykusuzluk ve yorgunluk akıyordu. İçmeler tersane durağına geldiğimizde ben ve otobüsteki işçilerin çoğu indi. Gözlerini ovuşturan işçiler sabahın ilk ışıklarıyla tersanelere doğru yürümeye başladılar.
Aydınlı temsilciliğimize giden otobüsü beklerken tersane işçilerin bulunduğu pastanelerden birinde çay içmek için oturdum. Aynı masada tersane işçilerinden biriyle kısa bir sohbet ettim. Pazar günü de mi çalışıyorsunuz diye sordum. “Evet” diye karşılık verdi tersane işçisi. Fazla mesai ücreti alıp almadığını sordum, “hayır normal işgünü olarak çalışıyoruz” dedi. Pazar gününün tersanelerde normal işgünü olduğunu, izin günlerinin olmadığını, ücretlerinin günlük çalışma üzerinden verildiğini, haftanın yedi gününde de çalıştırıldıklarını ifade etti. Ne zamandan beri bu şekilde çalıştığını sorduğumdaysa kendisinin Kasım ayından beri taşeron bir firmada bu şekilde çalıştığını söyledi. Ben tersanelerin ağır ve tehlikeli işkolu sınıfına girdiğini, hatta ölümler üzerine patronların yasayı uyguluyoruz diye açıklamalarda bulunduklarını ve Pazar gününün ücretlerinin kesilmeden tatil olması gerektiğini hatırlattığımda, tersane işçisi, yevmiyeci işçi olduğunu, Pazar günü işe gitmezse günlüğünün kesileceğini söyleyip işe gitmek üzere masadan kalktı. Tersanelere doğru yürüyen onlarca işçinin arasına katılıp, kayboldu. Gözlerimi tersane işçilerinden alamayıp düşünmeye başladım. O güne değin 96’sı iş cinayetleriyle katledilen işçiler de bir sabah böylece yola düşmüşlerdi. Sevdiklerinden ayrılan sıcak elleri paslı demirlerin ardından ölümün soğukluğuyla karşı karşıya gelmişti.
* * *
Marşlar, türküler, şiirler ve alkışlarımızla piknik yerine doğru yol aldık. Piknik yerine vardığımda konuşan temsilci arkadaşımızın ilk sözü işçi sınıfının yaşadığı koşullara değinmek oldu. Ekonomik krizin ve hak gasplarının sürdüğünü, dünyada gıda krizleri ve savaşların arttığını, tüm bunların nedeninin kapitalizm olduğunu ifade etti. Açlıktan, Irak’taki savaştan, deri sektöründe ve tersanelerde yaşanan iş cinayetlerinden bahsettiği sırada, tersanelerde bir işçi daha iş cinayeti sonucu yaşamını yitirmişti.
Piknik dönüşü Tuzla tersanelerinde bir işçinin daha iş cinayetiyle katledildiğini öğrendik. Selahattin Arslan Tersanesine bağlı Bektaş Boru taşeron şirketinde çalışan İhsan Turhan adlı boru montaj işçisi, üzerine kapak düşmesi sonucu yaşamını yitirmişti. Hemen ölen işçinin fotoğrafına baktım, yok değildi, benim konuştuğum işçiye benzemiyordu. Ama ne fark eder, böyle giderse yarın o kardeşimize de sıra gelecek.
Tuzla tersanelerinde 98. ölüm bir pazar günü meydana geldi. Haftada bir günü dahi ailesiyle, dostlarıyla geçirmesine izin verilmemişti İhsan’ın. Gemilerin paslı parçalarının onarılmasından daha değerli değildi İhsan’ın dinlenmesi.
Ben 98. işçi cinayeti haberini okuduğumda aklıma piknik alanında söz alan tersane işçisinin söylediği konuşmalar geldi. Çok kötü koşullarda çalıştıklarını ifade edip, 27-28 Şubattaki greve katıldığını, ardından işten atıldığını, ancak yılmadan daha sonra girdiği işyerinde mücadelesini sürdürdüğünü ve durumlarının ancak tersane işçilerinin ortak mücadelesiyle değişeceğini vurguluyordu. Tersane işçisi arkadaşımız sözlerine “örgütlüysek her şeyiz, örgütsüzsek hiçbir şey” çağrısıyla son verdi.
Ben de UİD-DER’in düzenlediği piknikten sınıf mücadelesine, dayanışmaya ve örgütlenmeye olan kararlılığımla ayrıldım. Bugün ölen İhsan Turhan kardeşimizin akan kanının hesabını ancak örgütlü mücadelemizle soracağız. UİD-DER’in büyüttüğü örgütlü mücadeleye tersane işçilerinin de katılmasını, örgütlenmesini istiyorum.
- Örgütlenmeye İhtiyacımız Var
- Kâr Hırsı Doğayı ve İşçileri Katlediyor
- Gençlerimiz Ölmeye Devam Ediyor
- Kocaeli’de “MESEM’e ve Çocuk İşçiliğine Son”Eylemi
- Sağlıksız ve Kötü Çalışma Koşullarına Karşı Birleşelim
- Mesleki Eğitim mi Kâr Hırsı mı?
- Hayatımızı Değiştirecek Parolayı Unutmayalım!
- Gizli Açlık Tehlikesi Büyüyor
- Biz Mücadele Edersek Her Şey Düzelir!
- Hasköy Sanayi Sitesinden Sonra Şimdi Sıra Kimde?
- Ya Beni İşten Atarlarsa?
- İSG-SEN Ankara’da Siyah Baret Eylemi Yaptı
- Patronların Prestiji Yangın Riskinden Daha Önemli
- “El Cerrahisi 7/24 Yanınızda”
- Yangından Haberimiz Bile Olmadı!
- TMO Silosundan Fabrikalara Patlamalar ve Yangınlar Ne Anlatıyor?
- Aşırı Sıcaklar İşçi Sağlığı ve Güvenliğini Tehdit Ediyor
- Teknoloji Çağındayız Ama İşçiler Çalışırken Ölüyor!
- Örgütsüzlüğümüzün Bedeli: Artan İş Cinayetleri
- Baret Bile Olmadığı İçin!
Son Eklenenler
- Merhaba, ben Elazığ’dan Ankara’ya gelmiş genç bir işçi ve uidder.org takipçisiyim. Bir Elazığlı olarak Eti Krom AŞ işçilerinin mücadelesi karşısında duygularımı sizlerle paylaşmak istiyorum.
- Ekonomik yıkım, işsizlik, barınma sorunu, artan siyasi baskılar, din, dil, ırk, cins ayrımcılığı, savaşlar, göç sorunu, toplumsal ilişkilerin yozlaşması, iklim krizinin getirdiği aşırı sıcaklar, yangınlar, seller… Dünyanın neresine gidersek gidelim...
- İşçi ve emekçi kardeşlerim, bu satırları yazarken bile gözlerim doluyor, boğazım düğümleniyor. Daha birkaç gün öncesi çalıştığım fabrikada korkunç bir iş kazası oldu. Aynı bölümde çalıştığım bir arkadaşım ne yazık ki enjeksiyon kalıbının mapasının...
- Bu düzende tüm gerçekler baş aşağı edilip çarpıtılıyor, adeta gözümüze perde iniyor. Gerçekler bir sis perdesinin arkasına itiliyor, biz de olanı göremez hale geliyoruz. Kapitalist sistemin yarattığı sorunlara karşı durabilmemiz ancak gözümüzdeki...
- Fabrikalarda, işyerlerinde şans ve bahis oyunları oynayarak “kolay yoldan para kazanma” hayaline kapılan işçilerin sayısı giderek artıyor. “Bahis oyunlarıyla çok para kazananların” hikâyeleri kulaktan kulağa yayılsa da etrafımızda böyle işçileri...
- Elazığ/Alacakaya’da bulunan ve Yıldırımlar Holding bünyesinde faaliyet gösteren Eti Krom AŞ’de çalışan maden işçilerinin 1 Temmuzda başlattığı iş bırakma eylemi şirketle yapılan anlaşma üzerine 16 Temmuzda sonlandırıldı.
- 31 Mart seçimleri sonrası onlarca belediye “tasarruf tedbirleri”, “borcumuz çok”, “işçilerin maaşını ödeyemiyoruz”, “seçim öncesi işe alınan işçiler” gibi bahanelerle işten atma saldırısına başladı. Belediye işçileri bu saldırılara boyun eğmeyerek...
- Kamu Emekçileri Sendikaları Konfederasyonu (KESK) ve emekli örgütlerinin çağrısıyla 16 Temmuzda Ankara, İstanbul, Eskişehir, Antalya, Bursa, Diyarbakır gibi büyükşehirler başta olmak üzere pek çok kentte eylemler yapıldı.
- İstanbul Kanuni Sultan Süleyman Eğitim ve Araştırma Hastanesinde çalışan sağlık emekçisi Merve Kınar, geçtiğimiz günlerde erkek kardeşi tarafından defalarca bıçaklanarak vahşice katledildi. Bunun üzerine 16 Temmuz Salı günü hastanenin başhekimliği...
- İran’da 1979’dan beri hüküm süren zalim molla rejimi can almaya devam ediyor. Molla rejimi son olarak 45 yaşında bir kadına, Şerife Muhammedi’ye (Sharifeh Mohammadi) idam cezası verdi. Şerife’nin 10 sene önce yasal bir sendikaya üye olması, sendikal...
Bizler çeşitli fabrikalarda çalışan sendikalı kadın işçileriz. Çalıştığımız işyerlerinde birbirine benzeyen birçok sorunla mücadele etmek zorunda kalıyoruz. Bunlardan bir tanesi yıllık izinlerimiz. Bazı fabrikalarda işveren...
- Sokak ortasında yürürken elektrik kaçağından ölmek kaza olarak görülemez. Gencecik insanların ölmesinin nedeni kamu hizmetlerine insan, toplum odaklı değil kâr odaklı bakan, parayı insan canının önüne koyan kapitalist zihniyettir. Bu zihniyet...
- Güney Kore merkezli Samsung Electronics’te toplu iş sözleşmesinde anlaşma sağlanamaması üzerine 8 Temmuzda 3 günlük greve çıkan binlerce işçinin mücadelesi sürüyor.