Mücadele ve kardeşlik ezgileri söylüyoruz/4

İnsanlık bugüne kadar birçok zorlu dönemeç noktasından geçti. Sınıflı toplumlar tarih sahnesine çıktığından beri, ezilenlerin sömürüden kurtulma mücadelesi hep var oldu, var olmaya da devam ediyor. Zalimlerin düzenine karşı ezilenlerin ve sömürülenlerin safında yer alan edebiyatçılar, sanatçılar, ozanlar oldu, olmaya da devam ediyor. Sınıfımızın ozanları, yazarları engelleri aşa aşa akan tarih nehrine tanıklık ettiler ve tanıklıklarını bizlere ulaştırdılar. Ölümlerinden sonra bile sömürü ve zulmün son bulacağı, barışın ve kardeşliğin hüküm süreceği, çocuklarımızın doyasıya gülüp oynayacağı bir yeryüzü cenneti yaratma düşüyle dövüşenlere güç verdiler. İşçi sınıfının ezgili yüreği Ruhi Su mesela, yaşadığı tüm zorluklara, acı ve kahra rağmen, bu dünyaya gelmekten, ezilenlerin safında dövüşmekten asla pişman olmamıştır.

Kapitalizm insanlığa cehennemi yaşatırken, karanlıkta körleşen gözleri yeniden aydınlığa kavuşturmak sabır ister, emek ister. Akıntıya karşı yüzmek güç ister, inanç ister, yürekte ateş ister. Ama ne güzeldir, karanlıkta yolunu yitirmiş birini kolundan tutup aydınlığa çıkarmanın tadı! Sınıfsız bir dünya için kavga verirken dostların yürek ateşiyle ısınmanın tadı ne güzeldir! Bu mücadele kolay mıdır? Elbette değildir ama ekmek parasını kazanmak da kolay değildir. Sömürüsüz bir dünya mücadelesi yerine getirilmesi gereken bir görev değildir, bizim varoluş biçimimizdir. İnsanın insanı sömürmediği, savaşların olmadığı bir dünya için mücadele etmek bir sevdadır.