“Sosyalleşmeye, Tatile Köpeğin de İhtiyacı Var”

Çalıştığım fabrikanın bahçesinde patronun iki köpeği var. Köpeklere özenle bakım yapılıyor. Geçen aylarda dişi köpek dokuz yavru dünyaya getirdi. Yavru köpekler sayesinde patron öğlen yemeğinde bize tatlı dağıttı. İşçi arkadaşlardan biri “ulan insanın köpek olası geliyor. Bu ne özen arkadaş, tabii ben de hayvanları severim ama patronlar köpeklere verdikleri değeri biz işçilere de verse ya” deyiverdi. Bu kadar yavrunun fabrikanın bahçesinde bakımı zor olduğu için patron güvendiği kişilere birer ikişer dağıttı yavruları. Verdikleri kişilerden de iyi bakıp bakmadıklarına dair ayda bir fotoğraf istedi. Sadece bir yavru annesinin yanında kaldı. Aradan 4 ay geçti yavru köpek kocaman oldu. Patron da kardeşleri gittiği için tek kalan yavrunun sosyalleşmesi için köpek oteline tatile gönderdi. Köpeklerle ilgilenen abi bize köpek oteline yerleşen yavrunun resimlerini gösterdi. “Köpeklerin de ihtiyacı var tatile, sosyalleşmeye” deyince işçi kadınlardan biri de “abi bizim de tatile, sosyalleşmeye ihtiyacımız var, köpeğin yerinde olmak isteriz” dedi ve kahkahalar patladı.

Bu aralar çok yoğun çalışıyoruz her gün fazla mesaiye kalıyoruz. İşçi arkadaşlar yeri geliyor tuvalete gidemiyor. İş başında konuşurken bir kadın arkadaş “bu ne ya, çok yoruldum, kendimi hayvan gibi hissediyorum. Hani köpeği bağlarsın ya bir yere gidemez, biz de bir yere gidemiyoruz. Ellerinden gelse nefes almayın diyecekler” dedi. Hemen yanındaki arkadaş da “öyle deme kız patron duymasın gücenir sana, köpeğini tatile gönderdi sosyalleşsin diye. Köpek deyip geçme, ben işten güçten fırsat bulamıyorum çocuklarımı alıp parka götüreyim de çocuklarım da biraz sosyalleşin” dedi. Ağlanacak halimize güldük. Patronlar işçileri üç kuruşa canı çıkıncaya kadar çalıştırıyorlar. Aldığımız ücretle ancak karnımızı doyuruyoruz. Bir insanın bu dünyada sadece karnının doyması yeterli olur mu? Yaşamak sadece nefes almak değil ki! İşçiler olarak çalışıyoruz, üretiyoruz, bütün güzelliklere emek veriyoruz. Bizler de insan gibi yaşamak, ailemizle sevdiklerimizle tatile gitmek, sosyalleşmek istiyoruz. Fakat patronların düzeni bu şekilde sürdükçe insan yerine konulmayacağız. İşçiler yaşanacak bir dünyayı ancak örgütlenip mücadele ederse kurabilir.