قتل شاهرخ زمانی در سیاه­چال های رژیم ایران

ما عمیقاً از شنیدن خبر غیرمنتظرۀ قتل شاهرخ زمانی، فعال کارگری سوسیالیست در روز ۱۳ سپتامبر در زندان رجایی شهر کرج به دست رژیم ایران متأسف شدیم. در این جا به خانواده و رفقای او تسلیت می گوییم و باری دیگر رژیم اسلامی ایران را که مستقیماً مسئول مرگ او است، محکوم می کنیم. ما فعالین «انجمن همبستگی بین المللی کارگران» ترکیه، مدت هایی طولانی جزئی از کارزار بین المللی برای آزادی شاهرخ و دیگر زندانیان سیاسی بوده ایم، و رفیق شاهرخ در پیام های خود به هر مناسبتی ضمن قدردانی، حمایت خود را از فعالیت ما ابراز می داشت.

شاهرخ زمانی به دلیل فعالیت های خود برای بنیان گذاردن یک اتحادیۀ مستقل کارگری، از سوی رژیم ایران به ۱۱ سال حبس محکوم و در زندان رجایی شهر نگهداری شد. همبندی هایش زمانی که قصد داشتند وی را برای هواخواری بیدار کنند، پیکار بی جان او را یافتند. مدیریت زندان اعلام کرد که شاهرخ در اثر سکته جان باخته است. با این حال هم سلولی های شاهرخ می گویند که او از پوشیدن لباس زندان به اصرار و اجبار زندانبان خودداری کرده و به شدت با ضرباتی به ناحیۀ سر، مورد ضرب و شتم قرار گرفته بود، به طوری که نشانه های کبودی بر روی بدن شاهرخ مشاهده می شد. به گفتۀ هم سلولی های وی، شاهرخ به دلیل این ضرب و شتم دچار خون­ریزی مغزی شده بود. قاتل شاهرخ، رژیم ایران است که جان بسیاری دیگر از انقلابیون را گرفته و شاهرخ را تهدید کرده بود که در صورت کنار نگذاشتن فعالیت های سیاسی خود، وی را با مرگ رو به رو خواهد کرد. از این رو رفقای او خواهان این هستند که علت واقعی مرگ از طریق کالبدشکافی مستقل تیم متخصصین سرشناس بین المللی تعیین شود.

شاهرخ، عضو کمیتۀ بازگشایی سندیکای نقاشان ساختمان، از ژوئن ۲۰۱۱ در زندان بوده است، چرا که او به مبارزه برای برپایی سندیکاهای مستقل و دفاع از حقوق کارگران برخاسته بود. او در زندان تحت آزار و اذیت های جسمی و روحی قرار داشت، از معالجۀ پزشکی محروم و به زندان دیگری منتقل شد که جانیان، معتادان و قاچاقچیان موادّ مخدّر نگهداری می شدند؛ زندانی که به داشتن شرایط بسیار بد، شهرت دارد. سال گذشته شاهرخ دو بار وارد اعتصاب غذا شد و طی ۴۰ روز، ۲۲ کیلوگرم وزن خود را از دست داد. در شرایطی که با وضعیت وخیم سلامتی دست و پنجه نرم می کرد، به دومین اعتصاب غذای خود پس از ۵۰ روز و با درخواست های مصرانۀ خانواده و دوستانش، پایان داد. رژیم ایران، حتی از شاهرخ اجازۀ شرکت در مراسم تدفین مادرش را هم دریغ کرد.

شاهرخ زمانی یک انقلابی بود که زندگی خود را وقف آرمان رهایی طبقۀ کارگر کرد و جان خود را نیز برای این هدف داد. او به عنوان یک انقلابی شرافتمند، زیست و جان سپرد. یاد او در مبارزه مان زنده خواهد بود.

مرگ بر رژیم سرمایه داری اسلامی ایران!

زندانی سیاسی آزاد باید گردد!

ترجمه: شبکۀ همبستگی کارگری (IWSN)