815 Milyon İnsan Aç!

Birleşmiş Milletler geçtiğimiz günlerde bir rapor yayınladı. “Dünyada Gıda Güvenliği ve Beslenme Durumu 2017” başlıklı rapordaki sayılar kan donduracak cinsten. Rapora göre dünyada 815 milyon insan her gün, her saat, her dakika açlıkla boğuşuyor.

Raporda yer alan verilere göre yatağa aç girenlerin, sabah gözünü yeniden açlığa açanların sayısı her geçen gün artıyor. Son bir yılda açların sayısına 38 milyon insan daha eklendi ve açlık ordusu 815 milyon kişiye ulaştı. Açlıkla boğuşanların sayısı dünya nüfusunun %11’ine denk geliyor.

Üretimin sadece kâr elde etmek için yapıldığı; dev tekellerin, devletlerin birbiriyle kıyasıya bir rekabet içinde olduğu, doğal kaynakları yağmaladığı, doğayı kirlettiği bir sistem olan kapitalizm; dünyayı milyonlarca insan için adeta cehenneme çeviriyor. Derinleşen ekonomik kriz ve rekabet ortamı süregiden üçüncü emperyalist paylaşım savaşını kızıştırıyor. Dünyanın pek çok yerinde süren savaş ve bölgesel çatışmalar, açlık çeken insanların sayısının artmasına neden oluyor. Rapora göre açlıkla boğuşan 815 milyon insanın, 489 milyonu emperyalist sıcak savaşın gerçekleştiği yerlerde, çatışmaların olduğu bölgelerde bulunuyor. Beş yaş altı 155 milyon çocuğun da açlığın pençesinde kıvrandığını eklediğimizde durumun vahameti daha net biçimde açığa çıkıyor.

Raporda açlıkla boğuşanların yoğun olduğu bölgelerin coğrafi olarak dağılımını görmek de mümkün. Buna göre açlıkla boğuşan insanların 520 milyonu Asya’da, 243 milyonu Afrika’da, 42 milyonu ise Karayipler’de bulunuyor. Yıllardır iç savaşla yerle bir edilen Güney Sudan, Somali, Yemen ve Nijerya ise açlığın en yoğun olduğu ülkeler olarak başı çekiyorlar.

afrikada-aclik.jpg

Yayınlanan raporda yer alan sayılar gerçekten akıllara durgunluk veriyor. Bu raporda yer alan sayılar işçi sınıfının şairi Nâzım Hikmet’in 17 Haziran 1962’de yazdığı Neyi Bildirir Sayılar şiirini akla getiriyor. Nâzım Usta, bu şiiri yazdığında dünya nüfusu henüz 2,5 milyardı. Aradan tam 55 yıl geçti. Bugün dünya nüfusu 6 milyar 930 milyon kişi. Dünya nüfusu büyüdü, gelişti. Ama dünyada çok büyük teknolojik gelişmeler de yaşandı. Ama aradan geçen zamanda açların sayısı arttı.

Nazım Hikmet bitirirken dizelerini derki “tepeden tırnağa silahsızlansak/ kazırdık açlığın kökünü üç ayda.” Tıpkı Nâzım Usta’nın 55 yıl önce dediği gibi bugün bir savaş uçağını soframıza koysak ve çevirsek ete ekmeğe, çok daha fazla insani besler doyururuz. Günümüzde teknoloji 10 milyar insanı doyuracak, besleyecek düzeye ulaşmış durumda. Ancak bu teknoloji insanların ihtiyaçları temelinde kullanılmıyor. Ayrıca üretilen ve satılamayan ürünler stoklarda çürümeye terk ediliyor. Çünkü onları pazara sürmek demek, fiyatların düşmesi, dolayısıyla kârların düşmesi demek… İşte bu akıl dışılığın adına kapitalizm deniyor. Çocuklarımızın gözündeki kederin silinmesi, eğri büğrü sıska bacaklarının düzelmesi, şiş karınlarının inmesi için bize düşen görev bellidir. Umutla daha güzel yarınlar için mücadele etmek. Kapitalizm yıkılmadan tüm insanlar doyamayacak, tüm insanlar gülemeyecek!