İmza Kampanyamız İçin Ev Ev Dolaşıyoruz

Selam dostlar. Uluslararası İşçi Dayanışması Derneği, “Ulusal İstihdam Stratejisi” planına karşı bir imza kampanyası başlattı. Bizler de bu derneğin üyeleri olarak ev ev dolaşarak imza topluyoruz. İşçilerin kıdem tazminatlarının gaspı, kölelik bürolarının kurulması, esnek çalışma, bölgesel asgari ücrete geçiş gibi saldırıları içeren bu saldırı paketini geri püskürtmek şüphesiz ki tüm çalışanların tepkisiyle mümkündür ancak. Fakat bugün bir gerçek var ki çalışanların büyük bir çoğunluğu örgütsüz ve dağınık olduğu için gerekli tepkiyi veremiyor. Birçok olumlu örneğin yanı sıra, örgütsüzlüğün getirmiş olduğu bazı somut örnekler de ev ziyaretlerinde karşımıza çıkıyor.

Yer Kıraç. Bir kapıyı çalıyoruz, 45 yaşlarında bir adam çıkıyor karşımıza. Hemen derdimizi anlatıyoruz. Cevap: “Evin büyükleri evde yok!” Bunu diyen adam 45 yaşlarında.

Bir başka ev. Bir ablaya derdimizi anlatıyoruz. Cevap: “Ben bilmem, beyim bilir!” Bir başka örnek, adam bir fabrika işçisi ama tazminatın ne olduğunu bilmiyor. Hatta bazı yerlerde bu yasa bir an önce geçsin ki tazminatımız güvenceye alınsın deniliyor.

Bazen iş komediye kadar varıyor, bu işlerden anlamadığını söyleyen bir teyzeye beyini çağırır mısın deyince cevap hangi beyimi oluyor!

Bu imza kampanyası gerçekten de biz duyarlı işçilere ne kadar çok sorumluluk düştüğünü gösteriyor. İnsanlar ne yazık ki birçok şeyden habersiz yaşıyor, kimisi iradesini yitirmiş bir halde “benim imzamdan ne olacak ki” diyor, kimisinin acayip güveni sarsılmış kimseye güvenmiyor.

İçinde yaşadığımız sömürü sistemi insanlarda resmen bir akıl tutulması yaratmış ve insanlar en doğal haklarına yapılan saldırılara karşı tepkisiz.

Tabiî ki işin güzel yönleri ve sorumluluğumuzun hazzı daha bir önemli. Patronlar tüm sindirme politikalarına rağmen o kadar da başarılı olmuş diyemeyiz. Çünkü ev ziyaretlerinde seve seve imza atan aileler, önerilerde bulunanlar, evine davet edenlerin yanı sıra derneğimize gelmek isteyenler, bu çabalarımız için bizleri kutlayanlar da oluyor.

Evet dostlar bunlar belki küçük örneklerdi. Gerçek olan bir şey var ki bugün işçi ve emekçilerin haklarına ciddi bir saldırı söz konusudur ve bu saldırı karşısında herkes duyarlı olmalıdır. Bu saldırı paketini geri püskürtmek için herkese ciddi sorumluluklar düşüyor. AKP hükümetinin yanı sıra, burjuvazinin niyetlerini, muhalefetin sessizliğini teşhir etmemiz gerekiyor. İşçileri bu konuda iyi bilinçlendirmeli ve kurtuluşun yolunu net göstermeliyiz. Korkunun gerçekten de ecele faydası yok. Biz korktukça patronlara daha bir cesaret geliyor. Bizler örgütlenip haklarımıza sahip çıktıkça ve yeni taleplerle patronların karşısına çıktıkça işte o zaman korkacak olan bizler olmayacağız. Aksi takdirde dünyadan bihaber, korkak, güvensiz, ruhsuz bir toplumun parçası olacağız.

Kurtuluş yok tek başına, ya hep beraber ya hiçbirimiz!