Yaşamı İnşa Ediyoruz, Bunları Hak Etmiyoruz
Ankara’dan bir işçi
Merhaba kardeşler,
Ben yıllar önce üniversiteden mezun olmuş atanamayan bir öğretmenim. Şimdiye kadar geçimimi sağlamak için çeşitli işlerde çalıştım. Yakın zamanda Ankara’da yapımı devam eden iki şehir hastanesinden birinde işe başladım. İnşaat ortamında ilk kez çalışmıyorum elbet fakat bu kadar büyük bir şantiyede ilk kez çalışıyorum. Bu şantiyede bir ayda şahit olduklarım biz işçilerin patronlar ve onların temsilcileri tarafından ne kadar değersiz görüldüğümüzü bir kez daha hatırlattı bana.
Geçenlerde şantiye içinden yemek için çıkış yapmamız gereken kapıya doğru birkaç arkadaşımla birlikte hareket ettik. Tam çıkmak üzereydik ki güvenlikten sorumlu arkadaşlar, “burası işçilerin çıkışına kapatıldı” diyerek yolumuzu kestiler. Oysa önümüzden 10 kadar insan henüz çıkış yapmışlardı. Ben öne atılarak “o arkadaşlar çıktı, biz neden çıkamıyoruz?” diye sorduğumda aldığımız cevap: “Onlar patron temsilcileri ve devletin gönderdiği denetleme heyeti, burası işçilerin geçişine kapatıldı” oldu. Biz de itiraz ettik: “Burası yapımı devam eden bir inşaat alanı, bizlerse bu inşaatı yapan işçileriz. Eğer buradan çıkmazsak geriye dönmemiz gerekecek ve yemeği 20 dakika kadar sürecek olan bir yolu yürüdükten sonra ancak yiyebileceğiz. Üstelik hepimiz yorgun ve açız. Buna şu anki öfkemizi de eklersek…” diye devam ettik. Güvenlik işçisi arkadaşlar kararlı duruşumuz karşısında o an için geçişimize müsaade ettiler! Yanımdaki arkadaşlar güvenliklerin kararından vazgeçecekleri telaşıyla hemen çıkışa doğru koşuşturdular. Ben de onları birkaç saniye şaşkınlıkla izledikten sonra yanlarına giderek: “Arkadaşlar bu hastaneyi bizler yapıyoruz, yabancı bir yerde değiliz, nedir bu telaşınız?” diye sordum. Bunun üzerinden epey sohbet etme fırsatımız oldu. Aralarında bana katılan da oldu, dünyanın düzeninin böyle olduğunu, bunu da bizlerin değiştiremeyeceğini söyleyen de.
Heyet bu, rahat durur mu?! Sonraki günlerde yemekhanemizi de işgal ettiler. Bizi ise daha uzak bir yemekhaneye sürdüler. 10 kişilik bir grup için 200 kişilik yemekhane kapatıldı. Bizse uzunca kuyruklarda yemek sırasının gelmesini bekliyoruz. Halen de bu adaletsizlik devam ediyor. Ayrıca bu adaletsizlik sofrada da kendini gösteriyor. Efendilerin sofrasında porselen tabaklarda yemek ve yemeğin yanında ekstra mezeler, salatalar. Bizim sofrayı tahmin edersiniz.
Ben merakımdan o gün bizi heyetten ayırmaya çalışan güvenlik görevlisi arkadaşı bulup durumu sordum. Bana şöyle aktardı: “Abi biz emir kuluyuz. Bu heyetteki insanlara iyi davranılmazsa şantiye hakkında olumlu rapor vermiyorlarmış. Şeflerimiz ve onların da üstlerinden bu şekilde talimat geliyor. Biz de işimizi yapıyoruz.” Yani dostlar, işin aslı patron devletten gelen heyetin gönlünü her türlü hoş edecek ki usulsüz yapılan işlerin dahi üstü örtülsün! Yarın bir gün tedavi göreceğimiz hastanede sıkıntı varsa da yok gösterilsin!
Bursa ve İstanbul’da yapımı devam eden şehir hastanesi şantiyelerinde yaşanan sıkıntıları da duyuyor, biliyoruz. Patronun olduğu her yerde haksızlık diz boyu. Biz işçiler birleşip gücümüzü göstermedikçe işverenler bizi yok saymaya devam edecek. Hem de bir tek çalışırken değil; patronlar tarafından hoş tutulan denetleme görevlileri sorunları görmedikçe, hasıraltı ettikçe tıpkı Mersin Şehir Hastanesinde olduğu gibi, kendi inşa ettiğimiz hastanelerden hizmet alırken de eziyet çekmeye devam edeceğiz.
Dile kolay, dünyayı yapıyoruz. Peki, sonra ne oluyor? Teşbihte hata olmaz, tabir yerindeyse işleri bitince bir kenara atılıyoruz. Cefayı biz çekerken sefayı hep egemenler sürüyor! Bir arada duramayışımızın; örgütsüzlüğümüzün faturasını kanımızla, canımızla ya da dışlanıp ötekileştirilerek ödüyoruz. Çok iyi bilelim ki işçilerin gücü birliğinden gelir.
ÖRGÜTLÜYSEK HER ŞEYİZ, ÖRGÜTSÜZSEK HİÇ BİR ŞEY!
Kırk Ayaklı Karınca
İşçiler Neden Rapor Alır?
Son Eklenenler
- İşçi Sınıfının Uluslararası Birlik, Mücadele ve Dayanışma Günü 1 Mayıs’ta bir kez daha dünyanın ve Türkiye’nin dört bir yanında işçiler meydanlara çıktılar. Kapitalist sömürüye, emperyalist savaşa, yoksulluğa, baskılara, eşitsizliğe, adaletsizliğe...
- Çorum’un Dodurga ilçesinde bulunan maden ocağında faaliyet gösteren ODAŞ Elektrik bünyesindeki Yel Enerji’de çalışan işçiler patronun sendika düşmanlığına karşı 9 Mayısta direnişe başladı. Yel Enerji işçileri kötü çalışma koşulları ve düşük...
- Sınıfımızın uluslararası birlik, mücadele ve dayanışma günü 1 Mayıs’ı geride bıraktık. Mücadele örgütümüz UİD-DER, bu sene 1 Mayıs’ı işçi kentleri olan Bursa ve Lüleburgaz’da kutlama kararı aldı. Bizler de bu doğrultuda tüm hazırlıklarımızı yaparak...
- Öz İplik-İş Sendikası, Başkanlar Kurulunu, direnişteki Durak Tekstil işçileriyle dayanışmak amacıyla Bursa’da gerçekleştirdi. Kurulun ardından sendika yöneticileri direnişlerinin 83. gününde Durak Tekstil işçilerini ziyaret etti. Burada yapılan...
- 1 Mayıs işçi sınıfının uluslararası birlik ve mücadele günü. Her 1 Mayıs’ta UİD-DER’li mücadeleci işçiler bir gelincik tarlasını andırır gibi dolduruyorlar meydanları. Her 1 Mayıs’ta, işçi sınıfının bu çalışkan evlatları coşku dolu, disiplinli...
- Merhaba dostlar, uzun zamandan beri çalışma şartlarım nedeniyle birçok etkinliğe katılamıyordum. Yaşımın genç olmasına rağmen heyecanımı yitirmiştim. Hem yaşadığım şehirlerde etkinliklerin olmaması hem de maddi imkânsızlıklar yüzünden uzak kalmıştım...
- İstanbul Eyüpsultan’da özel bir lisenin müdürü 74 yaşındaki emekli öğretmen İbrahim Oktugan öğrencisi tarafından silahla vurularak öldürüldü. Öğretmenler “Can Güvenliğimiz Sağlansın, Gerekli Tedbirler alınsın!” talebiyle İzmir’den Bursa’ya, Mardin’...
- 21-28 Nisan Ebeler Haftası ve 12-18 Mayıs Dünya Hemşireler Haftası vesilesiyle 10 Mayısta İstanbul Kanuni Sultan Süleyman Eğitim ve Araştırma Hastanesi önünde bir araya gelen hemşire ve ebeler basın açıklaması gerçekleştirdi.
- Bu sene 1 Mayıs’a UİD-DER’le birlikte bir işçi kenti olan Lüleburgaz’da katıldım. 1 Mayıs heyecanımız sabah saatlerinde başladı. Yol boyunca türkülerimizle, marşlarımızla 1 Mayıs alanına gittik. Tabii içimizde İstanbul’da kitlesel ve birleşik bir 1...
- 1 Mayıs’a gitmeden önce egemenlerin yarattığı algı yüzünden benim de endişelerim vardı. Fakat “Ben hakkımı savunmalıyım” diye düşünerek, arkadaşlarımın ısrarlı daveti sayesinde UİD-DER’le birlikte Bursa’da 1 Mayıs’a katıldım. İlk 1 Mayıs’ımdı, iyi...
- Ağır sorunlar altında bunalan işçi sınıfının bu sorunlar karşısında bir çıkış yolu bulabilmesi için sendikalarına sahip çıkması, sermayenin ve sendika bürokratlarının planlarını, niyetlerini boşa düşürmesi büyük önem taşımaktadır. Özellikle siyasi...
- Bartın’ın Amasra ilçesinde Türkiye Taşkömürü Kurumu’na (TTK) bağlı maden işletmesinde 14 Ekim 2022’de patlama meydana gelmiş, 43 maden işçisi yaşamını yitirmiş, 9 işçi de yaralanmıştı. Patlamaya ilişkin 7’si tutuklu 23 sanığın yargılanmasına 8...
- İşçi Sınıfının Uluslararası Birlik, Mücadele ve Dayanışma Günü 1 Mayıs’ı geride bıraktık. 1 Mayıs’ta Türkiye’nin dört bir yanında gerçekleşen mitinglere yüzbinlerce sendikalı sendikasız işçi, işsiz, emekli, emekçi kadın, genç katıldı. İşçi ve...