Her Şeye Rağmen Yaşasın 1 Mayıs

Bu sene 1 Mayıs’a UİD-DER’le birlikte bir işçi kenti olan Lüleburgaz’da katıldım. 1 Mayıs heyecanımız sabah saatlerinde başladı. Yol boyunca türkülerimizle, marşlarımızla 1 Mayıs alanına gittik. Tabii içimizde İstanbul’da kitlesel ve birleşik bir 1 Mayıs’ın kutlanamıyor olması nedeniyle bir burukluk vardı. Ama her şeye rağmen 1 Mayıs günü alanlarda olmak ve işçi kardeşlerimizle birlikte haykırmak çok önemliydi.

Toplanma alnında kortejlerimizi oluşturduk ve kendi programımızı yaptık. Program boyunca ve yürüyüş sırasında taleplerimizi haykırdık. Bizim disiplinli ve canlı kortejimiz oradaki herkesin ilgisini çekti. Yol kenarından, evlerinin camlarından ve balkonlarından bakan insanlar bizlere alkışlarla destek verdiler. Dışarıdan pek çok insan kortejimizi merak edip kim olduğumuzu sordu, bu arkadaşlardan kortejimize katılıp yürüyenler oldu. Bu benim çok hoşuma gitti. Taşıma işçisi olarak bir sınıfın evladı olduğumuzu hissetim.

UİD-DER olarak Lüleburgaz’da anlamlı bir etki bıraktık. Kortejimize olan anlamlı ilgi de gösteriyor ki işçiler olarak birlikte mücadele etmek ve yan yana olmak hepimize umut veriyor. Bizler işçi sınıfı olarak bu umudu daha da büyütmeliyiz. Birlikte olduğumuzda daha da güçlüyüz. Bunu 1 Mayıs’a katılan her kardeşim hissetmiştir. Bu duygularla bütün işçi kardeşlerimin mücadele gününü bir kez daha kutluyorum. Önümüzdeki 1 Mayıslarda ve mücadele alanlarında buluşmak üzere...

Yaşasın 1 Mayıs!

Yaşasın İşçi Sınıfının Birlik ve Dayanışması!