Biz Birlik Olmaya Mecburuz!

Birlik olmak meselesi ortaya atılınca hep şöyle sözler duyarız: “Bu işyerinden bir şey olmaz”, “biz denedik olmadı, olmaz, boşuna uğraşma!”, “on beş kişi toplanıp patronun odasına dayandık, arkama bir baktım kimse yok”, “bu işyerinde kimseye güven olmaz”...

Oysa bizlerin öncelikli olarak birbirine güvenen işçiler haline gelmemiz gerekiyor. Birlik olamazsak patronların her türlü saldırısına maruz kalmaya devam edeceğiz. Meselâ yarın öbür gün patron krizi bahane edip bizleri işten attığında patronun karşısına hep birlikte çıkabilecek miyiz? Belirsiz. Patron işyerinde sendikanın adını duyduğunda hemen başı çekenleri bulup işten atıyor. Peki buna nasıl cüret edebiliyor? Tabii ki karşısında ciddi bir güç olmamasından. Bizler kendi ortak çıkarlarımız doğrultusunda nasıl bir araya geleceğiz diye kendimize sormalıyız.

Bir araya gelmek, birbirimize güvenmek için birbirimizi daha yakından tanımalıyız. Peki nasıl? Eskiler der ki; “bir insanı en iyi tanımanın yolu onunla yolculuk etmektir”. Tabii biz şimdi çıkıp işyerindeki arkadaşlarımızla bir yerlere yolculuk edecek değiliz. Ama biraz düşünürsek yapabileceğimiz çok şey var. Meselâ biz kendi işyerimizde birbirimizi daha iyi tanımak için ortak organizasyonlar yapıyoruz. Birlikte piknikler düzenledik, futbol organizasyonları yapıyoruz, sinemaya gidiyoruz, bir arkadaşımızın evinde toplanıyoruz, yemeğe gidiyoruz... Böylece işyerinde yeterince birbirini tanıyamayan işçiler işyeri dışında birbirini daha iyi tanımış oluyor. Birbirimizle paylaşabileceğimiz bir şeyler olduğunu gördükçe aramızdaki güven bağları güçleniyor. Dürüst işçiyle yalaka işçi daha net çıkıyor ortaya.

İşçileri bir araya getirme, patronlara karşı birlik oluşturma noktasında çok büyük deneyimlere sahip olan işçi örgütü UİD-DER’in bizlere çok faydası oluyor. Bu konuda her işçi UİD-DER’in deneyiminden yararlanmalı. Çalışma koşullarının ağırlığı, iş saatlerin uzunluğu, fazla mesailer, ücretlerin düşük olması işçilerin sosyalleşmesi önünde büyük engel oluştursa da patronlar karşısında birlik olmaya mecburuz. Çünkü bu düzen bizlere gelecek vaat etmiyor. Her gün işçiler fabrikalarda, madenlerde, inşaatlarda iş cinayetlerine kurban gidiyor. İsteyeceğimiz hakları ancak birlikte mücadele edersek elde edebiliriz.