Hayatımda İlk Defa…

İşe gitmek için durağa çıkmıştım. Birkaç tane kırmızı şapkalı arkadaş duraktaki işçilere bülten dağıtıyorlardı. Bir tanesi bana da bülteni uzattı. Üzerinde “İşçi Dayanışması” yazıyordu. O arkadaş sadece bülteni verip gitmiş olsaydı ben onu okumaz, çöpe atardım. Ama o benimle konuştu. Sohbetin sonunda onları çay içmeye davet ettim.

Şaşkındım. Çünkü daha önce işçilerin sorunlarıyla ilgilenen, işçilerin yolunu kesip onlara dert anlatan birileriyle karşılaşmamıştım. Beni derneklerine davet ettiler. Akşama gideceğime söz verdim ve sözümü tuttum. UİD-DER’e gittiğimde oradaki kalabalık dikkatimi çekti. Bu insanların hepsinin mi sorunu vardı? Fabrikada bana yapılanlar onlara da mı yapılıyordu? Sohbetin sonunda anladım ki hepsi benimle aynı sorunları yaşıyorlarmış.

Sonra sık sık derneğe gitmeye başladım. UİD-DER’li işçiler sorunları ve çözümleri üzerine konuşuyor, bana da yasal haklarımı, geçmişte yaşanan grevleri ve bugün süren direnişleri anlatıyorlardı. Burada mücadele eden işçileri gördüm ve birlik olabileceğimizi kavradım. Burada Kürt, Türk ayrımı olmaması da dikkatimi çekti. Hepimizin işçi olduğu vurgulanıyordu. Dernekten aldığım bülteni ve seçim broşürünü işyerime götürdüm. Broşürü okurken beni gören bir arkadaş bana “seni patrona şikâyet edeceğim” dedi. Benim işyerimde ayrımcılık vardı ama UİD-DER’de yoktu.

Bana bülten veren ve beni dernekle tanıştıran arkadaşım beni etkinliğe davet etti. Etkinliği çok beğendim. Geçmişte yaşananları, eskilerin gücünü gördüm. Şimdiki dönemde öyle şeyler yok. 15-16 Haziran 1970’i yaratan işçilerin güveni bizde yok. Oysa geçmişte yapılanların aynısı yapılabilir. Bunlar geçmişte kaldı diye bir şey yok. İstenirse birlik ve beraberlik sağlanır. İşte 15-16 Haziran etkinliğinde bunları öğrendim. Hayatımda ilk defa işçiler için yazılmış şarkılar ve şiirler dinledim. Şimdi ben de işin ucundan tutuyorum. İşyerime götürdüğüm İşçi Dayanışması bültenlerini arkadaşlarıma verdim ve o arkadaşlarımdan birini derneğe getirdim. Ayrıca bir yemek şirketinde çalışan arkadaşlarıma da bülteni verdim. Onlar da derneğe gelmek istiyorlar. O arkadaşlarımı da yakın bir zamanda UİD-DER’le tanıştıracağım. Ben de sesimizi duyurmaya devam edeceğim.