قربانیان ناپیدای زلزلۀ وان: پناهندگان
Van Depremi Göçmenleri de Vurdu! - (Farsçası)
روز بیست و سوم اکتبر، زلزله ای به مقیاس ۷.۲ ریشتر، استان وان و شهر ارجیس را درنوردید و به دنبال خود ویرانیهای عظیمی برجای گذاشت. شمار افراد جان باخته تاکنون ۶۰۰ نفر برآورد شده است و متأسفانه انتظار می رود تا این رقم هم چنان افزایش پیدا کند. هم چنین در حال حاضر بالغ بر ۴۰۰۰ نفر مجروح می باشند. از آن جا که ۳۰ درصد تمامی ساختمان های منطقه به شدت آسیب دیده و مابقی ساختمان ها نیز دچار خساراتی نسبتاً جدی شده اند، ده ها هزار نفر از مردم مجبورند تا برای حفظ جان خود شب را در محیط های باز و در سرمایی جان فرسا سپری کنند. هزاران نفر از مردم منطقه هم چنان از دسترسی به چادر و پتو محروم هستند.
اردوگاه های اصلی به خاطر سازماندهی شدیداً ضعیف، فاقد دستشویی و حمام هستند و به همین دلیل خطر شیوع بیماری های مسری ساکنین را تهدید می کند. برخلاف ادعاهای آن چنانی دولت ترکیه، حتی ابتدایی ترین چیزها مانند ایجاد سرپناه و توزیع مواد غذایی در وضعیتی اسفناک قرار دارند.در همان حال که ده ها هزار نفر از مردم مجبورند تا روز خود را در سرمای طاقت فرسا و شرایطی نامناسب سپری کنند، قربانیان دیگری هم هستند که به چشم نمی آیند: پناهندگان!
وان شهری مرزی در نزدیکی ایران است که پناهندگان بسیاری از کشورهای مختلف را- به ویژه ایران- در خود جای داده. این افراد تا تکمیل امور قانونی خود، تحت نظارات آژانس پناهندگان سازمان ملل در شهر وان مستقر می شوند. زلزلۀ اخیر ضربه ای وحشتناک به این پناهندگان نیز بوده است؛ چرا که آن ها پیش از این هم در شرایطی وحشتناک و فلاکت بار به سر می برده اند. بسیاری از آنان پیش از این در آلونک های اجاره ای ارزان، برای زنده ماندن تقلا می کرده اند.
مطابق با منابع آژانس پناهندگان سازمان ملل، ۳۳۰۰ پناهنده در شهر وان ساکن هستند که از کشورهای عراق، ایران و افغانستان می آیند. اکثر پناهندگانی که شاهد ویرانی جدی منازل خود بوده اند، در حال حاضر مأیوسانه در محوطۀ خالی ناحیۀ اسکله (İskele) به انتظار کمک نشسته اند. کارکنان آژانس پناهندگان سازمان ملل به خاطر خسارات وارده به ساختمان دفاتر خود، شهر را ترک و عملاً پناهندگان را به حال خود رها کردند. پناهندگان در وضعیت وخیمی به سر می برند و می گویند که تاکنون هیچ گونه کمکی دریافت نکرده اند. خروج آن ها از شهر ممنوع است و می باید به روال دورۀ انتظار خود برای انجام امور قانونی، به مقامات رسمی امضا بدهند (پیش از این نیز دفتر پلیس پناهجویان موظف بوده است تا هر هفته حضور و غیاب پناهجویان را بررسی و امضای آن ها را ثبت کند- م) هرچند که به آن ها اجازۀ خروج ۱۵ روزه از محل به علت وقوع زلزله داده شد، اما اکثر آن ها اصولاً فاقد پول کافی برای ترک شهر وان هستند. گفته می شود که حدود ۵۰ تا ۶۰ نفر از آن ها که در حین وقوع زلزله مصدوم شده بودند، با وسایل و ابزارهای خودشان درمان گردیدند. پناهجویان شدیداً به مواد غذایی، چادر، پتو، لباس های زمستانی و پول نیازمندند.به خاطر سیستم سرمایه داری، بلایای طبیعی هم چون زلزله، سیل و سونامی به فجایعی بزرگ تر تبدیل می شوند؛ فارغ از آن که این بلایا در کدام نقطۀ جهان رخ می دهند، همواره کارگران و زحمتکشان به طور اعم قربانیان آن هستند. این موضوع در مورد استان وان هم مصداق دارد؛ کارگران، زحمتکشان و پناهندگان تهیدست شرایط نبود امکانات و سرمای سخت، با مرگ دست و پنجه نرم می کنند.
پیش به سوی همبستگی با برادران و خواهران هم طبقۀ خود!
کارگران مهاجر تنها نیستند!
زنده باد همبستگی بین المللی کارگران!
ترجمه: شبکه همبستگی کارگران ایران (IWSN)
Son Eklenenler
- DİSK Uluslararası İlişkiler Dairesi Müdürü Kıvanç Eliaçık, NotaBene yayınlarından çıkan “Orta Doğu’da İşçiler ve Sendikal Hareket” kitabı vesilesiyle 22 Eylülde UİD-DER’in konuğu oldu, kitap üzerine güzel bir söyleşi gerçekleştirildi. Ortadoğu ve...
- Patronlar işçi sınıfının sahip olduğu en küçük hak kırıntılarını bile yok edip kölelik koşullarını dayatıyor. Saldırıların dozu artıp kapsamı genişledikçe çok daha fazla sayıda işçi sorunlarına çözüm aramaya, birlik olma ve sendikalaşma yolunu...
- Havalar artık soğumaya başladı. Kara kış yavaş yavaş kapımıza doğru geliyor. Kış demek doğalgaz, gıda, elektrik, ulaşım, sağlık derken masraflarımızın katlanması demektir. Bu zorlukları birazcık azaltmak için her evde kışa küçük hazırlıklar...
- Sağlık çalışanları, 10 Ekimde aile hekimlerini ve sağlık çalışanlarını kapsayan sözleşme ve ödeme yönetmeliği taslağına tepki göstermek için bir araya geldiler. SES İstanbul Şubeleri, İstanbul Tabip Odası, İSTAHED, Birlik ve Dayanışma Sendikası,...
- İstanbul Çatalca’da Polonez işçilerinin haklı mücadelesi sürüyor. İşçiler ellerinden alınmak istenen hakları için direniyor ama karşılarında polisi buluyorlar. Polisi, emniyet müdürü, müftüsü yine patrona hizmet ediyor, kimin yanında olduklarını...
- 10 Ekim 2015 tarihinde DİSK, KESK, TMMOB ve TTB ile çeşitli emek örgütleri ile on binlerce işçi ve emekçinin katılımıyla gerçekleşen “Emek, Barış ve Demokrasi” mitinginde IŞİD tarafından tertiplenen saldırı sonucu 104 insanımızı kaybettik, yüzlerce...
- 10 Ekim 2015 tarihinde sendikalar, meslek örgütleri ve demokratik kitle örgütleri tarafından Ankara’da düzenlenen barış mitingine IŞİD’in bombalı saldırısı sonucu hayatını kaybedenler, katliamın 9. yılında anıldı. Ankara’da 10 Ekim Barış Derneğinin...
- İşçi ve emekçiler olarak zorlu günlerden geçiyoruz. Fakat tabiri caizse bunlar daha iyi günlerimiz. Türkiye ve dünyadaki gidişat içine itildiğimiz sorunlar yumağının büyümeye devam ettiğini gösteriyor. Mesela İsrail’in tüm dünyanın gözleri önünde...
- Enflasyon karşısında eriyen ücretlere yapılan zamların sınırlanması, emeklilik yaşının ve prim gün sayısının yükseltilmesi, iş güvencesinin ve kıdem tazminatının ortadan kaldırılması… Bunlar, Türkiye’yi yöneten rejimin orta vadeli programında yer...
- DİSK, 9 Ekimde Genel Merkez binasında düzenlediği basın açıklamasında Anayasa Mahkemesi kararlarının uygulanmasını ve sendikal hakların önündeki engellerin kaldırılmasını talep etti. Açıklamayı DİSK Genel Başkanı Arzu Çerkezoğlu yaptı. Sendikalaşan...
- Çerkezköy’de bulunan Elba Bant fabrikasında grev devam ediyor. Petrol-İş Sendikasında örgütlü işçiler, toplu sözleşme görüşmelerinde anlaşma sağlanamaması üzerine 25 Eylülde grev demişlerdi. UİD-DER’li işçiler 6 Ekimde grevci işçilere bir dayanışma...
- 7 Ekim 2023’ten bu yana İsrail devletinin Filistin’de yürüttüğü savaş ve katliam büyüyerek devam ediyor. Savaşın alevleri Lübnan’a da sıçradı. İsrail ve diğer emperyalist devletlerin niyeti bu alevleri daha da büyütmek, Ortadoğu’da yoksul...
- Anladık ki korkacak bir şey yokmuş. Bize zaten en kötüsünü layık görmüşler. Sosyal hak yok, maaş ortalamamız asgari ücretin bin-iki bin lira üstü. Bize bunu layık görenler bu paralarla bir hafta yaşayamaz. Şimdi grevdeyiz, hiç pişman değiliz.