Buradasınız
Antep Tekstil İşçilerinin Mücadelesi
Pendik’ten emekli bir işçi
10 gün boyunca şalterleri indirip sokağa çıkan Gürtaş ve Gür İplik işçileri Öz-İplik-İş sendikasına üyeler, diğer 5 fabrikanın işçileri ise herhangi bir sendikada örgütlü değiller. 7 ayrı fabrikanın önünde aynı gün başlayan ve 10 gün süren direniş, bölgedeki diğer işçilerden, emekçilerden, onlarca demokratik kitle örgütünden, emekten yana partilerden ve çeşitli sendikalardan destek gördü.
Antep Başpınar Organize Sanayi Bölgesindeki binlerce işçinin mücadelesinde öne çıkan birçok önemli nokta vardı: Birincisi ve en önemlisi, işçilerin, hep birlikte ve örgütlü bir şekilde üretimi durdurup sokağa çıktıklarında neleri başarabileceklerini görmeleriydi. Antep gibi bir kentte büyük çoğunluğu sendikal örgütlülükten yoksun, farklı fabrikalardan binlerce işçinin ortak taleplerle iş durdurup sokağa çıkması ve elle tutulur şekilde taleplerini kabul ettirmeleri çok önemlidir. Bu kazanımın Başpınar Organize Sanayi Bölgesinde çalışan 100 bin işçiye, tüm Antep işçilerine örnek olduğu açıktır. Çok da uzak olmayan bir gelecekte, metal, petrokimya, gıda, madencilik, inşaat, taşımacılık ve daha pek çok sektörde işçilerin aynı yöntemi uygulaması kuvvetle muhtemeldir.
İkinci önemli husus ise, işçilerin örgütü olması gereken ancak sendika bürokratlarının hüneriyle bu işlevini yerine getirmeyen sendikaların, işçilerin yanında olmamasıydı. 10 gün boyunca fabrikalarının önünde, güneşin kavurucu sıcağında patron baskısına, polis şiddetine inat mücadele eden işçilerin yanında ne Gürtaş ve Gür İplik işçilerinin örgütlü olduğu Öz-İplik-İş, ne DİSK Tekstil Sendikası ne de Türk-İş’e bağlı TEKSİF sendikası vardı. Öz-İplik-İş’in tepesindeki bürokratlar Gürtaş ve Gür İplik işçilerinin değil patronların yanında saf tuttular. Geçtiğimiz yıllarda Çemen Tekstil işçileri, kışın soğuğunda, yağmurunda işlerine ve sendikalarına sahip çıkmak için aylar süren çetin bir grev mücadelesi verirken, Tekstil sendikası bürokratları onları yalnız bırakmışlardı. Aynı Tekstil sendikası bürokratları, 7 ayrı tekstil fabrikasında 10 gün süren direniş sırasında da ortalıkta yoktu. Aynı şekilde TEKSİF sendikasının bürokratları da diğerleri gibi ortalıkta görünmediler. Sendikaların tepesini işgal eden ve sendikaları birer şirket gibi işleten bürokratların varlığı nedeniyle işçiler sendikalara güvenmiyorlar. İşçiler, sendikacıların bu ihaneti yüzünden sendikalarla sendikacıları özdeşleştiriyorlar. Antep’deki tablo, sendikal bürokrasinin sendikaları ne hale getirdiğini, sendikalarla işçilerin bağlarının nasıl koptuğunu bir kez daha gözler önüne serdi.Üçüncü önemli nokta, patronların üretimi durduran işçilere işbaşı yaptırmak için kullandığı baskı yöntemlerinin tutmamış olmasıdır. Patronların baskıları, işten atma tehditleri hep birlikte harekete geçen işçilerin üzerinde etkili olamamıştır. Çevik Kuvvet ve Özel Hareket Polisiyle saldırıya geçen patronlar, işçileri yıldıramadılar. Polisi, valisi, kaymakamı el ele verdi, patronların mülkünü korumak için işçilere saldırdı. Polis, 7 ayrı fabrikanın işçisinin bir araya gelmemesi için her fabrikanın önüne bariyer kurdu. Patronlar, onların emrindeki AKP hükümeti, vali ve polis, Antep’te Ağustos ayının sıcağında çoğu oruçlu olan işçilerin direnişini kırmak için el ele verdi, işçilere saldırdı. Polis, işçilerin etrafını öyle bariyerlerle çevirmişti ki, işçiler kavurucu sıcağın altında günü akşam etmek zorunda kalıyorlardı. Geceleri ise betonun üzerinde yatıyorlardı. Patronların baskıları ve insanlık dışı yöntemleri, hak almak için yola çıkan işçileri yıldıramamış, bölememiş, tersine birleştirmişti. 10 gün fabrikaya girmeden ve fabrika önünü de terk etmeden kararlı bir direniş sergileyen işçilerin temsilcileri görüşmelerin ardından patronları anlaşma yapmaya zorladılar.
Dördüncü önemli nokta ise şudur: İşçilerin mücadelesi sonucu, yani arada bir sendika veya herhangi bir kurum olmaksızın anlaşma yapıldı. Bu yapılan anlaşmanın bir resmiyeti yok. Ama bir bağlayıcılığı var. Patronlar yapılan anlaşmaya uymazsa, işçiler üretimi nasıl durduracaklarını, yani patronların nasırına nasıl basacaklarını öğrenmiş oldular. Antep Başpınar Organize Sanayi Bölgesindeki tekstil işçileri çıkarları uğruna mücadeleye merhaba dediler. Bu direnişin tüm bölgeyi etkilediği aşikâr. Bundan 16 yıl önce de, Antep Ünaldı Sanayi Sitesinde irili ufaklı 540 işyerinde çalışan 20 bin işçi makineleri susturup sokağa çıkmıştı. 20 bin işçi, düşük olan ücretlerin yükseltilmesi, sigorta, yıllık izin ve bayram ikramiyeleri için bir ay süren bir direniş ile taleplerini patronlara kabul ettirmişlerdi.
Antep işçileri patronların vahşi saldırılarına karşı bir adım atarak güçlerini gösterdiler. Ancak işçiler kendi iç örgütlülüklerini sağlamlaştırmadan ve daha da önemlisi bu örgütlülüğü sendikal düzeye yükseltmeden patronlar karşısında uzun soluklu bir mücadele yürütemezler. Sendikal bürokrasinin uğursuz rolü ortadadır, lakin bürokratları sendikalardan kovarak sendikaları işçilerin mücadele örgütleri haline getirecek olan da işçilerin mücadelesidir.
Daha Dur
- İşçiler Hak Gasplarına, Baskı ve Yasaklara Boyun Eğmiyor
- Patronlar Saldırıyor, İşçiler Mücadele Ediyor
- Patronun Grev Kırıcılığına ve Jandarma Saldırısına Rağmen Lezita Grevi Sürüyor
- Durak Tekstil İşçileriyle Dayanışma Etkinliği
- Ücret Gasplarına, Düşük Ücretlere ve Baskılara Karşı Mücadeleler Sürüyor
- İşçiler Hak Gasplarına Karşı Mücadele Ediyor, Kazanıyor
- Perfetti’de Baskılar da Direniş de Devam Ediyor!
- Akkuyu Nükleer Santrali Şantiyesi İşçileri İş Bıraktı
- Hakları İçin Mücadele Eden İşçiler Kazanıyor
- Ücret Gasplarına, İşten Atmalara ve Baskılara Karşı Mücadeleler Sürüyor
- Gates Endüstriyel Metal Kauçuk’ta Grev Başladı
- Ekol Ofset ve Aunde Teknik’te Sendika Düşmanlığı
- Patiswiss’de Sendika Düşmanlığı Protesto Edildi
- Durak Tekstil İşçilerine UİD-DER’den Dayanışma Ziyareti
- Erciyas Grevini Ziyaret Ettik
- Esitaş İşçileri Sendikalı Olma Hakkını Mücadeleyle Kazandı
- Antep’te Düşük Ücret Dayatmasına Karşı İş Bırakma Eylemleri
- İşçiler Patronların Düşük Ücret Dayatmasına Boyun Eğmiyor
- Patronların Sendika Düşmanlığına Karşı İşçiler Direnişte
- Daha Yüksek Ücret İçin İşçi Eylemleri
Son Eklenenler
- İşçi sınıfının kadınları olarak birçok sorun yaşıyoruz ve bu 1 Mayıs’ta bizim de yükselteceğimiz taleplerimiz var. Sohbetimiz sırasında emekçi kadın kardeşlerimiz hangi taleplerle 1 Mayıs’a katılacaklarını anlattılar.
- Bizler bir grup petrokimya işçisiyiz. Tüm sınıf kardeşlerimizi 1 Mayıs’ın birlik, mücadele ve dayanışma coşkusuyla selamlıyoruz.
- İşçilerin sendikalaşma hakkı, ücretleri patronlar tarafından gasp edilirken bu duruma itiraz eden, hakkını arayan işçiler cezalandırılıyor, darp ediliyor. Ancak saldırılara, baskılara boyun eğmeyen işçiler mücadeleyi sürdürüyor. İstanbul Finans...
- Tekirdağ Çorlu’da 8 Temmuz 2018’de meydana gelen tren katliamında 7’si çocuk 25 kişi yaşamını yitirmiş, 300’den fazla kişi yaralanmıştı. Katliama ilişkin davanın karar duruşması 25 Nisanda Çorlu Halk Eğitim Merkezi’ne kurulan 1. Ağır Ceza...
- Emekçi kadınlar olarak hayatın her alanında çeşitli sorunlarla karşılaşıyoruz. Bu sistem bizi sokakta katledip, savaşlarda öldürüyor. Emeğimiz yok sayılıp hayatımız değersizleştiriliyor. Bizler işçi sınıfının kadınlarıyız, ellerimizdeki hünerle...
- Biz işçilerin yaşadığı sıkıntılar, zorluklar gün geçtikçe artıyor. Aldığımız ücretler açlık sınırına denk durumda. Üstelik ücretlerimizin enflasyon karşısında erimesi belimizi iyice büküyor. Çalıştığımız işyerlerinde, fabrikalarda çalışma...
- Her geçen gün yoksullaşan, hayat pahalılığıyla beli bükülen işçiler olarak vergi rekortmeni olmamız pek mümkün görünmeyebilir. Ancak gerçek bu. Milyarlarca dolarlık servetlere sahip patronlar servetleriyle kıyaslayınca tabiri yerindeyse bir kuruş...
- Bizler, Avcılar’dan genç işçi ve öğrencileriz. Kimimiz fabrikalarda saatlerce çalışıyor, kimimiz ise okul sıralarında dirsek çürütüyor. Hepimiz işçi çocuklarıyız ve bizi birleştiren, bir araya getiren ortak sorunlara sahibiz. Çünkü içinde...
- 1 Mayıs’a sayılı günler kaldı ve biz emekçi kadınlar böylesine anlamlı bir güne hep birlikte hazırlanmak üzere yan yana geldik. Sınıfımızın birlik, dayanışma ve mücadele günü için UİD-DER’de birleştik. Hep birlikte coşkulandık, umutla dolduk. 1...
- Bir haykırış duyuldu derinden/ Sanırsın dağlar kalktı yerinden/ Mahalleden, fabrika köşelerinden/ Ayağa kalktı yürüyor işçi/ Yürüyor işçi, yürüyor işçi!
- Her işçinin hayalidir bir gün emekli olmak, hayatının kalan kısmında çalışmadan mutlu mesut yaşamak ve kendini güvende hissetmek… Bunun için sigortalı bir işte çalışmaya, SGK primlerimizin gerçek ücretimiz üzerinden ödenmesine dikkat ederiz. İşe ilk...
- Geçenlerde manava yolum düştü, eve bir iki parça şey alayım diye uğradım. Alışveriş bitti, tam para ödeme esnasında 17 yaşlarında bir genç gelerek kasadaki kişinin kulağına bir şeyler fısıldadı. O ise kafasını sallayarak “tamam tamam al” dedi. Genç...
- Ramazan bayramı boyunca, insanlar birbirlerine temenni mesajları attı. Sevdiklerine onların mutluluklarını içeren dilekler ilettiler. Sevdikleri kişilerin kötü günler görmemesini, her türlü beladan ve kazadan uzak olmasını, açlık ve yoksulluk...