Buradasınız
İran’lı Tutsaklar İçin Çağrı
![](https://uidder.org/sites/all/modules/lazyloader/image_placeholder.gif)
Evin Cezaevinin 350. bölümündeki tutsaklara uygulanan baskı, işkence ve zulmü, hücre cezalarını kınıyoruz
Bu zulümleri yapanları hep birlikte açığa çıkartalım
17 Nisanda, Evin Cezaevinin 350. bölümündeki siyasi ve işçi tutsaklar vahşice dövüldüler. Bu işin sorumlularından biri olan İran Cezaevleri Müdürü, bu saldırıyı reddediyor. Ama yaşananları saklamak mümkün değildir. Biliyoruz ki gerçekleri gizlemek, yalan söylemek, İran İslam Cumhuriyeti’nin her zaman yaptığı bir şeydir. Müdür, yalnızca rutin bir arama yapıldığını söylüyor. Gerçek bu değil. Cezaevindeki askerlerin yanı sıra, sivil giyimli ama yüzlerini saklayan istihbaratçılar da, yüksek rütbeli görevlilerin gözünün önünde tutsakları vahşice dövdüler. Sanki bir film çeker gibi, yaşananları kamerayla kayıt altına aldılar. Bunun senaryosunun önceden hazırlandığı açıktır. Olaylar şunu gösteriyor ki, aramalar yalnızca insanları ezip, dövüp, yıldırmak için bir bahanedir.30 yıldır cezaevlerinde olan siyasi tutsaklar, İran İslam faşizminin tutsaklara reva gördüğü tutumlara karşı durmaksızın mücadele ediyorlar. Ama eskiden bu mücadele ülke içinde ve dışında fazla yankı bulmuyordu. 26 yıl önce cezaevlerinde yapılan katliamdan sonra mücadele geri çekilmişti. Fakat on yıl önce, insan haklarına karşı olan İran hükümetine karşı çıkan insanların sayısı arttı. Bu nedenle de siyasi tutukluların sayısı arttı. Egemenlerin arasında, özellikle siyasi polisin içinde yeni çatlaklar oluştu. Bununla birlikte siyasi tutukluların mücadelesi, her gün yeni bir boyuta ulaştı. Bazı durumlarda isyanlar ortaya çıktı. 2009’dan sonra bu çatlaklar daha da büyüyüp, siyasi polisin içinde de kendisini daha fazla gösterdi. Ülke içinde ve dışında İran Cumhuriyeti’nin meşruiyeti gün be gün azaldı. Tutsakların mücadelesi genişlemiş ve farklı şekiller almıştır. Meselâ tek tek ya da toplu açlık grevleri, toplu dilekçeler ve şikâyetler, basın açıklamaları, idamlara karşı çıkmak, dünya çapında idam karşıtı kampanyaların sayısı gün be gün artıyor.
Evin Cezaevi ve Gohardeşt Cezaevi mücadelenin merkezleri durumundadır. Bu iki cezaevindeki siyasi tutsaklar, içeride ve dışarıdaki tüm olaylara tepki gösteriyorlar. Bunun zeminini döşeyen, istemeyerek de olsa İran rejimidir. Boyun eğmeyen siyasi mahkûmların çoğunu bu iki cezaevine toplamıştır. Özellikle de Gohardeşt’teki tutsaklar ülkedeki veya cezaevindeki her türlü haksızlıklara karşı çıkıyorlar. 8 ay önce Gohardeşt’in 12. bölümündeki koğuş temsilcisi seçimlerinde, tutsakların hükümetin istediği insanları dışlayarak kendi temsilcilerini seçmeleri hükümete bu cezaevinde dilediği gibi davranamayacağını gösterdi. Bu seçimlerden sonra siyasi tutsakların mücadelesi farklı bir seviyeye yükseldi. Evin Cezaevinde olan olaylar bir daha gösterdi ki, İran rejimi seçilen bu üç kişiye (Şahruk Zamani, Simko Hılgati, Halid Herdani) düşmanlık ve kin gütmektedir. Simko Hılgati elbiseleri çıkarılarak polis tarafından coplanmıştır. Şahruk Zamani’ye ise eziyet ve zulüm edilmeye devam ediliyor.
Bu olaylar gösteriyor ki, İran rejimi örgütlü mücadeleden dehşetle korktuğundan hapishanenin 12. bölümünü baskı altında tutabilmek için programlar hazırlamıştır. Bu üç kişinin örgütlü ve birlikte mücadelesi tüm tutsakların da desteğini alarak devam eden bir mücadeleye dönüşmüştür. Bu konu İran rejimi için bir tehdit haline gelmiştir. Halk içinde yeni bir mücadele alanı açmıştır. Gün geçmiyor ki, cezaevinde uygulanan her türlü baskıya ve işkenceye karşı talepler dillendirilmesin, eylemler yapılmasın. Rejimin memurları da bu eylemleri bitirmek için her türlü yönteme başvuruyor. Ama sonunda kütüphaneyi kapatma ve Gunabatı dervişlerinin tedavi edilmemesi, yangını daha da büyüttü ve mücadeleyi sokaklara taşırdı. İran istihbarat memurları, cezaevi müdürü ve savcılar, 12. bölümün rejime bağlı olan tutsaklarından dört ay önce bir bildiri yayınlamalarını ve kendilerini İran İslam devrimine karşı olanlardan ayırmalarını talep eden bir mektup istemiştir. İstihbarat güçlerinin düşüncesine göre bu üç kişiyi birbirinden ayırmakla sorunlar çözülecektir. Simko Hılgati’yi Evin Cezaevine sürgün ettiler. Birkaç gün sonra Şahruk Zamani’yi Kızıl Hisar zindanına sürgün ettiler ve sonunda Halit Herdani yalnız kaldı. Ama Şahruk Zamani’nin açlık grevine başlaması ve Gohardeşt, Tebriz ve Evin Cezaevindeki tutsakların Zamani’ye destek vermeleri rejimin tüm hilelerini bozdu. Bu konuda verilen büyük çaplı destek, mücadeleyi Cezaevinin içinden çıkarmış, dışarıya taşımıştır. Böylece İran ve dünya işçi hareketi bu haksızlıklara tepki göstermiştir. Sonuçta İran rejimi bir adım geri atarak Şahruk Zamani’nin Gohardeşt cezaevine tekrar nakline mecbur kalmıştır.
Ama rejim bu tavizden sonra başka tutsakların da aynı yöntemi kullanarak birtakım haklar elde etmesini ve Evin Cezaevinin bir mücadele merkezine çevrilmesini istemiyor. Böylece yeniden hazırlanmış bir senaryoyla Evin Cezaevinde olan tutsaklara vahşice saldırılmış ve rejim, verdiği tavizin acısını çıkardığını düşünmüştür. Bu senaryo üzerinden hazırlanmış baskı hâlâ devam ediyor. Çekilen video ve fotoğraflardan tutsaklara karşı yeni bir hüküm dosyası hazırlıyorlar. Bu dosyaları hazırlayarak başka tutsaklar da mücadeleye katılmasın diye gözdağı veriyorlar. Biz bir ay önce bir bildiri yayınlayarak zindandaki mücadelenin ülke çapında bir özgürlük hareketine dönüşecek potansiyele sahip olduğunu söyledik. Bu gün de söylüyoruz ki, zindandaki mücadele İran halkının rejime karşı yürüttüğü mücadelenin bir ayağı haline gelmiştir. Yayınladığımız 99. bildiride İran rejimine karşı yeni bir mücadele cephesinin açıldığını belirttik. İran rejimine karşı verilen mücadelenin bir ayağı haline gelen bu mücadelemize sahip çıkmalıyız. Evin Cezaevinin 350. bölümündeki siyasi tutsaklara karşı yapılan saldırı yeni mücadele cephesinin oluştuğunu bir kez daha göstermiştir. Ölüm cezasını göze alan siyasi tutsaklara geçmiş yıllardan verilen destek, Şahruk Zamani’nin 40 günden fazladır yürüttüğü açlık grevi, Evin Cezaevinde meydana gelen olayların haberinin yayılması, yeni mücadele hattının ülke ve dünya çapında bir meseleye dönüşmesini sağlamıştır. Gelecek başarılar ve İran rejimine geri adım attırmak için, hızlı bir şekilde Şahruk Zamani’ye dünya çapında bir destek verilmelidir. Şahruk Zamani’nin ve İranlı siyasi tutsakların ortak düşmanı İran rejimidir. Şahruk Zamani’nin yürüttüğü açlık grevi, Evin, Tebriz, Gohardeşt cezaevlerinde tutsakların Şahruk’a destek vermek için açlık grevine gitmeleri bu cezaevlerinde mücadele yürütenleri sımsıkı birbirlerine kenetlemiştir. Yaptığımız bu eylemlerin amacı Evin Cezaevinde tutsaklara karşı yapılan saldırıyı mahkûm etmek, ölüm cezasına karşı çıkmak, Şahruk Zamani’ye destek olmak ve cezaevindeki tüm baskılara tepki göstermektir.
Özgür insanlar, işçiler, öğrenciler, kadınlar ve gençler,
Gelin hep birlikte hızlı bir şekilde ülke ve dünya çapında açılan bu mücadele cephesini korumak ve daha yükseklere taşımak için ülke ve dünya çapındaki tüm ilişkilerimizden faydalanarak İran rejiminin geri adım atmasını sağlayalım. Bu konuyu önümüzdeki günlerde 1 Mayıs’ta ILO’nun yıllık toplantısından faydalanarak ülke ve dünya çapında bir kampanyaya çevirelim. Evin Cezaevinde yapılan saldırı, Şahruk Zamani’nin açlık grevi, ölüm cezasına karşı çıkılması bir mücadele bayrağı haline getirilmelidir. Bu aynı zamanda, tutsak yakınlarının birbirlerine bağlanması, işçi örgütlerinin, kadınların, öğrencilerin, öğretmenlerin, içeride ve dışarıdaki sivil toplum kuruluşları ve siyasi partilerin bir araya gelerek mücadele etmelerine vesile edilmelidir. Geçmişimizi unutmayalım, eğer tutsakların açtığı yeni mücadele cephesine tam gücümüzle destek vermezsek vahşi İran rejiminin Evin Cezaevindeki saldırısı yeni bir saldırı senaryosu üzerinden başka cezaevlerinde de uygulanacaktır. Rejim, en sonunda tüm cezaevlerinde kendi istediğini yapacak, tutsakları sessiz kalmaya mahkûm edecektir. Bu mücadele cephesinin iki yolu var, ya İran rejimi geri adım atacak ya da bizler yenileceğiz, başka da bir üçüncü yol yoktur. İran rejimine geri adım attırmak için daha fazla birleşmeli, daha fazla mücadele etmeliyiz. Şiarımız cezaevlerinde tutulan tüm işçi ve siyasi tutsaklara özgürlüktür.
1 Mayıs Etkinliğimiz
Son Eklenenler
- İstanbul 112 Ambulans çalışanları ve SES İstanbul Şubeleri, 26 Temmuz Cuma günü Avrupa İl Ambulans Servisi Başhekimliği binası önünde, yaşanan sorunlara çözüm bulunması talebiyle basın açıklaması gerçekleştirdi. Yapılan basın açıklamasına 112...
- Otoriter, faşist rejimlerin iktidarda olduğu dönemlerde toplumsal değerler aşındırılır, insanlar yalnızlaştırılır, bencillik ve bireycilik daha fazla öne çıkar. Zulme ve haksızlığa karşı çıkmak aptalca, kişisel çıkarları ön planda tutmak, bunun için...
- Kemal Türkler anılırken yaşadığı dönemle ve mücadele arkadaşlarıyla, sınıf mücadelesinde elde ettikleri kazanımlarla anılıyor. Bize öyle önemli bir miras bırakmış ki katledilişinin 44. senesinde bizler onu hâlâ aramızda ve kavgamızda hissediyoruz....
- İstanbul Çatalca’da bulunan, sucuk, salam, sosis gibi işlenmiş et ürünleri üretimi yapılan Polonez’de baskılar ve hukuksuzluklar artıyor, işçiler de sendikal haklarına sahip çıkmaya devam ediyor. Tekgıda-İş Sendikasının yeterli çoğunluğu sağlayarak...
- Siyasi iktidar Türkiye’nin dört bir yanını maden şirketlerine peşkeş çekmeye devam ediyor. Son olarak Emsa Enerji ve Madencilik şirketi Tokat’ta 30’dan fazla köyün yaylası ve su havzası olan Sorhun Obasında altın aramak için sondaj çalışmalarına...
- Sermaye sınıfının sendika düşmanlığına ve ücret gasplarına karşı işçilerin ve emekçilerin mücadeleleri sürüyor. İstanbul Çatalca’da Polonez işçileri patronun sendika düşmanlığına karşı direnişe geçti. Şişli Belediyesi işçileri ücretlerinin eksiksiz...
- “Fabrikadaki çoğu kadın 600-700 işçiye haklarının ellerinden gideceğini anlattığımızda protestoya katılmayı tereddütsüz kabul ettiler. Fabrikada sendikasız işçi yoktu. Kadınlar erkeklerden daha bilinçliydi. Sınıfsal olarak da meseleyi biliyorlardı....
- Başka dilde bir şarkı söylendiğinde sözlerini anlamayız. Yine de şarkıda akan hisler yüreğimize kolaylıkla işler. Elbette müziğin gücü ve evrenselliğidir bu. Ancak esas güç, egemenlerin ne yaparlarsa yapsınlar önüne geçemeyecekleri duygudaşlık...
- DİSK’in kurucusu, Maden-İş’in Genel Başkanı, Türkiye işçi sınıfının unutulmaz önderi Kemal Türkler, katledilişinin 44’üncü yılında Topkapı Mezarlığındaki mezarı başında anıldı. 22 Temmuzda gerçekleştirilen anmaya DİSK’e bağlı sendikaların üye ve...
- Türkiye işçi hareketinin yükselişe geçtiği 1960-1980 arası dönemi düşündüğümüzde bu yükselişe büyük katkısı olan Maden-İş geleneğini ve Maden-İş Genel Başkanı Kemal Türkler’i anmamak olmaz. Kemal Türkler, bu dönemin sembolü haline gelmiş isimlerden...
- Kemal Türkler… DİSK’in kurucusu, Maden-İş’in unutulmaz önderi… Dürüst, namuslu ve yüreği işçi sınıfından yana atan bir sendikacı… Katledilişinin 44. yıldönümünde büyük işçi önderi Kemal Türkler'i saygıyla anıyoruz.
- Özçelik-İş’in örgütlü olduğu Yolbulan Metal fabrikasında TİS görüşmelerinde anlaşma sağlanamaması üzerine işçiler 20 Haziranda greve başladı. Sakarya Şehir Hastanesi şantiyesinde çalışan İYİ-SEN üyesi taşeron işçilerinin ücret gaspına karşı 22...
- Bangladeş’te kamu sektöründe istihdam kotasına karşı öğrencilerin başlattığı protestolar büyüyerek devam ediyor. Kamu sektöründe kota sisteminin kaldırılmasını talep eden öğrenciler ve emekçiler kamuda işe alımda liyakata dayalı bir sistem...