Buradasınız
İran’lı Tutsaklar İçin Çağrı
Evin Cezaevinin 350. bölümündeki tutsaklara uygulanan baskı, işkence ve zulmü, hücre cezalarını kınıyoruz
Bu zulümleri yapanları hep birlikte açığa çıkartalım
17 Nisanda, Evin Cezaevinin 350. bölümündeki siyasi ve işçi tutsaklar vahşice dövüldüler. Bu işin sorumlularından biri olan İran Cezaevleri Müdürü, bu saldırıyı reddediyor. Ama yaşananları saklamak mümkün değildir. Biliyoruz ki gerçekleri gizlemek, yalan söylemek, İran İslam Cumhuriyeti’nin her zaman yaptığı bir şeydir. Müdür, yalnızca rutin bir arama yapıldığını söylüyor. Gerçek bu değil. Cezaevindeki askerlerin yanı sıra, sivil giyimli ama yüzlerini saklayan istihbaratçılar da, yüksek rütbeli görevlilerin gözünün önünde tutsakları vahşice dövdüler. Sanki bir film çeker gibi, yaşananları kamerayla kayıt altına aldılar. Bunun senaryosunun önceden hazırlandığı açıktır. Olaylar şunu gösteriyor ki, aramalar yalnızca insanları ezip, dövüp, yıldırmak için bir bahanedir.30 yıldır cezaevlerinde olan siyasi tutsaklar, İran İslam faşizminin tutsaklara reva gördüğü tutumlara karşı durmaksızın mücadele ediyorlar. Ama eskiden bu mücadele ülke içinde ve dışında fazla yankı bulmuyordu. 26 yıl önce cezaevlerinde yapılan katliamdan sonra mücadele geri çekilmişti. Fakat on yıl önce, insan haklarına karşı olan İran hükümetine karşı çıkan insanların sayısı arttı. Bu nedenle de siyasi tutukluların sayısı arttı. Egemenlerin arasında, özellikle siyasi polisin içinde yeni çatlaklar oluştu. Bununla birlikte siyasi tutukluların mücadelesi, her gün yeni bir boyuta ulaştı. Bazı durumlarda isyanlar ortaya çıktı. 2009’dan sonra bu çatlaklar daha da büyüyüp, siyasi polisin içinde de kendisini daha fazla gösterdi. Ülke içinde ve dışında İran Cumhuriyeti’nin meşruiyeti gün be gün azaldı. Tutsakların mücadelesi genişlemiş ve farklı şekiller almıştır. Meselâ tek tek ya da toplu açlık grevleri, toplu dilekçeler ve şikâyetler, basın açıklamaları, idamlara karşı çıkmak, dünya çapında idam karşıtı kampanyaların sayısı gün be gün artıyor.
Evin Cezaevi ve Gohardeşt Cezaevi mücadelenin merkezleri durumundadır. Bu iki cezaevindeki siyasi tutsaklar, içeride ve dışarıdaki tüm olaylara tepki gösteriyorlar. Bunun zeminini döşeyen, istemeyerek de olsa İran rejimidir. Boyun eğmeyen siyasi mahkûmların çoğunu bu iki cezaevine toplamıştır. Özellikle de Gohardeşt’teki tutsaklar ülkedeki veya cezaevindeki her türlü haksızlıklara karşı çıkıyorlar. 8 ay önce Gohardeşt’in 12. bölümündeki koğuş temsilcisi seçimlerinde, tutsakların hükümetin istediği insanları dışlayarak kendi temsilcilerini seçmeleri hükümete bu cezaevinde dilediği gibi davranamayacağını gösterdi. Bu seçimlerden sonra siyasi tutsakların mücadelesi farklı bir seviyeye yükseldi. Evin Cezaevinde olan olaylar bir daha gösterdi ki, İran rejimi seçilen bu üç kişiye (Şahruk Zamani, Simko Hılgati, Halid Herdani) düşmanlık ve kin gütmektedir. Simko Hılgati elbiseleri çıkarılarak polis tarafından coplanmıştır. Şahruk Zamani’ye ise eziyet ve zulüm edilmeye devam ediliyor.
Bu olaylar gösteriyor ki, İran rejimi örgütlü mücadeleden dehşetle korktuğundan hapishanenin 12. bölümünü baskı altında tutabilmek için programlar hazırlamıştır. Bu üç kişinin örgütlü ve birlikte mücadelesi tüm tutsakların da desteğini alarak devam eden bir mücadeleye dönüşmüştür. Bu konu İran rejimi için bir tehdit haline gelmiştir. Halk içinde yeni bir mücadele alanı açmıştır. Gün geçmiyor ki, cezaevinde uygulanan her türlü baskıya ve işkenceye karşı talepler dillendirilmesin, eylemler yapılmasın. Rejimin memurları da bu eylemleri bitirmek için her türlü yönteme başvuruyor. Ama sonunda kütüphaneyi kapatma ve Gunabatı dervişlerinin tedavi edilmemesi, yangını daha da büyüttü ve mücadeleyi sokaklara taşırdı. İran istihbarat memurları, cezaevi müdürü ve savcılar, 12. bölümün rejime bağlı olan tutsaklarından dört ay önce bir bildiri yayınlamalarını ve kendilerini İran İslam devrimine karşı olanlardan ayırmalarını talep eden bir mektup istemiştir. İstihbarat güçlerinin düşüncesine göre bu üç kişiyi birbirinden ayırmakla sorunlar çözülecektir. Simko Hılgati’yi Evin Cezaevine sürgün ettiler. Birkaç gün sonra Şahruk Zamani’yi Kızıl Hisar zindanına sürgün ettiler ve sonunda Halit Herdani yalnız kaldı. Ama Şahruk Zamani’nin açlık grevine başlaması ve Gohardeşt, Tebriz ve Evin Cezaevindeki tutsakların Zamani’ye destek vermeleri rejimin tüm hilelerini bozdu. Bu konuda verilen büyük çaplı destek, mücadeleyi Cezaevinin içinden çıkarmış, dışarıya taşımıştır. Böylece İran ve dünya işçi hareketi bu haksızlıklara tepki göstermiştir. Sonuçta İran rejimi bir adım geri atarak Şahruk Zamani’nin Gohardeşt cezaevine tekrar nakline mecbur kalmıştır.
Ama rejim bu tavizden sonra başka tutsakların da aynı yöntemi kullanarak birtakım haklar elde etmesini ve Evin Cezaevinin bir mücadele merkezine çevrilmesini istemiyor. Böylece yeniden hazırlanmış bir senaryoyla Evin Cezaevinde olan tutsaklara vahşice saldırılmış ve rejim, verdiği tavizin acısını çıkardığını düşünmüştür. Bu senaryo üzerinden hazırlanmış baskı hâlâ devam ediyor. Çekilen video ve fotoğraflardan tutsaklara karşı yeni bir hüküm dosyası hazırlıyorlar. Bu dosyaları hazırlayarak başka tutsaklar da mücadeleye katılmasın diye gözdağı veriyorlar. Biz bir ay önce bir bildiri yayınlayarak zindandaki mücadelenin ülke çapında bir özgürlük hareketine dönüşecek potansiyele sahip olduğunu söyledik. Bu gün de söylüyoruz ki, zindandaki mücadele İran halkının rejime karşı yürüttüğü mücadelenin bir ayağı haline gelmiştir. Yayınladığımız 99. bildiride İran rejimine karşı yeni bir mücadele cephesinin açıldığını belirttik. İran rejimine karşı verilen mücadelenin bir ayağı haline gelen bu mücadelemize sahip çıkmalıyız. Evin Cezaevinin 350. bölümündeki siyasi tutsaklara karşı yapılan saldırı yeni mücadele cephesinin oluştuğunu bir kez daha göstermiştir. Ölüm cezasını göze alan siyasi tutsaklara geçmiş yıllardan verilen destek, Şahruk Zamani’nin 40 günden fazladır yürüttüğü açlık grevi, Evin Cezaevinde meydana gelen olayların haberinin yayılması, yeni mücadele hattının ülke ve dünya çapında bir meseleye dönüşmesini sağlamıştır. Gelecek başarılar ve İran rejimine geri adım attırmak için, hızlı bir şekilde Şahruk Zamani’ye dünya çapında bir destek verilmelidir. Şahruk Zamani’nin ve İranlı siyasi tutsakların ortak düşmanı İran rejimidir. Şahruk Zamani’nin yürüttüğü açlık grevi, Evin, Tebriz, Gohardeşt cezaevlerinde tutsakların Şahruk’a destek vermek için açlık grevine gitmeleri bu cezaevlerinde mücadele yürütenleri sımsıkı birbirlerine kenetlemiştir. Yaptığımız bu eylemlerin amacı Evin Cezaevinde tutsaklara karşı yapılan saldırıyı mahkûm etmek, ölüm cezasına karşı çıkmak, Şahruk Zamani’ye destek olmak ve cezaevindeki tüm baskılara tepki göstermektir.
Özgür insanlar, işçiler, öğrenciler, kadınlar ve gençler,
Gelin hep birlikte hızlı bir şekilde ülke ve dünya çapında açılan bu mücadele cephesini korumak ve daha yükseklere taşımak için ülke ve dünya çapındaki tüm ilişkilerimizden faydalanarak İran rejiminin geri adım atmasını sağlayalım. Bu konuyu önümüzdeki günlerde 1 Mayıs’ta ILO’nun yıllık toplantısından faydalanarak ülke ve dünya çapında bir kampanyaya çevirelim. Evin Cezaevinde yapılan saldırı, Şahruk Zamani’nin açlık grevi, ölüm cezasına karşı çıkılması bir mücadele bayrağı haline getirilmelidir. Bu aynı zamanda, tutsak yakınlarının birbirlerine bağlanması, işçi örgütlerinin, kadınların, öğrencilerin, öğretmenlerin, içeride ve dışarıdaki sivil toplum kuruluşları ve siyasi partilerin bir araya gelerek mücadele etmelerine vesile edilmelidir. Geçmişimizi unutmayalım, eğer tutsakların açtığı yeni mücadele cephesine tam gücümüzle destek vermezsek vahşi İran rejiminin Evin Cezaevindeki saldırısı yeni bir saldırı senaryosu üzerinden başka cezaevlerinde de uygulanacaktır. Rejim, en sonunda tüm cezaevlerinde kendi istediğini yapacak, tutsakları sessiz kalmaya mahkûm edecektir. Bu mücadele cephesinin iki yolu var, ya İran rejimi geri adım atacak ya da bizler yenileceğiz, başka da bir üçüncü yol yoktur. İran rejimine geri adım attırmak için daha fazla birleşmeli, daha fazla mücadele etmeliyiz. Şiarımız cezaevlerinde tutulan tüm işçi ve siyasi tutsaklara özgürlüktür.
Tahterevalli
Son Eklenenler
- İngiltere’de 7 Ekimden bu yana her Cumartesi ulusal çapta eylemler düzenleyerek Filistin halkının yanında yer alan işçi ve emekçiler, egemenlerin savaşına karşı meydanlarda yerlerini almaya devam ediyor. 20 Nisanda ülke çapında çeşitli kent...
- İtalya’da büyük işçi sendikaları iş cinayetlerine karşı binlerce işçinin katıldığı kitlesel bir miting düzenledi. 20 Nisan’da işçiler “Artık Yeter!” sloganıyla işyerlerinde iş sağlığı ve güvenliği, kamu sağlığı hakkı, adil vergi reformu ve...
- İşyerinde, sokaklarda, toplu taşıma araçlarında insanların yüzlerinden okunan yorgunluk ve mutsuzluk dikkatimi çekiyor. Öfke, mutsuzluk, umutsuzluk bir virüs gibi yayılmaya başladı. “Ama insanlar neden bu kadar mutsuz?” diye düşündüm kendi kendime....
- 1 Mayıs’ın gelmesiyle emekçiler, kadınlar, üniversiteli gençler, emekliler kendi taleplerini haykırmak için alanları doldurmaya hazırlanıyor. Ben de genç bir işçi olarak kendi talebimi haykırmak için alanda yerimi alacağım. Benim talebim çalışma...
- İşçi Sınıfının Uluslararası Birlik, Mücadele ve Dayanışma Günü 1 Mayıs yaklaşırken UİD-DER Mersin temsilciliğinde de “Sermayenin ve İktidarın Saldırılarına Karşı 1 Mayıs Ruhuyla Mücadeleye!” başlıklı etkinlik gerçekleştirildi. Etkinliğe çeşitli...
- Bugünün stajyer öğrencileri, yarının sağlık işçileri olarak 1 Mayıs’ta sesimizi duyurmaya geliyoruz. Kimimiz ailelerinden uzakta farklı şehirlerden gelip yurtlarda kalan, kimimizse aileleriyle İstanbul’da yaşayan öğrencileriz. Biliyoruz ki stajyer...
- 2021 yılı sonunda Mesleki Eğitim Kanunu’nda yapılan değişiklikle birlikte MESEM’e (Mesleki Eğitim Merkezleri) kayıtlı kişi sayısında patlama yaşandı. Bugün MESEM’e kayıtlı, 300 bini ise 18 yaşından küçük, 1,5 milyon öğrenci var. MESEM’lerin daha...
- Bizler Gebze’den işçi ve öğrenciler olarak 1 Mayıs yaklaşırken sizlerle duygu ve düşüncelerimizi paylaşmak istiyoruz. Birçoğumuz 1 Mayıs’ı UİD-DER’in geçen sene Uğur Mumcu Kültür Merkezinde gerçekleşen 1 Mayıs etkinliği ile tanıdık. Bu tanışma...
- UİD-DER’li işçiler, grevlerinin 9. gününde Mersen işçilerine dayanışma ziyaretinde bulundu. “İşçiler Boyun Eğmiyor Mücadele Ediyor! Yaşasın Sınıf Dayanışması!” pankartı arkasında grev çadırına yürüyen UİD-DER’li işçiler hep birlikte “Yaşasın Sınıf...
- Emekçi kadın kardeşimiz, nasılsın? Pek sorulmaz nasıl olduğumuz, neler hissettiğimiz ve en önemlisi ne istediğimiz. Bu düzende bir rol biçilmiştir biz emekçi kadınlara ve ona uygun davranmamız, rolümüzü iyi oynamamız beklenir bizden. Hem de öyle...
- Bizler kamuda çalışan sağlık emekçisi kadınlarız. 1 Mayıs yaklaşırken içimizdeki heyecan ve umutla bir araya geldik ve sağlık emekçileri olarak “neler talep ediyoruz?” diye konuştuk. Kadınların oldukça yoğun çalıştığı bir sektörde olmamıza rağmen...
- Sorunlarımız her geçen gün katmerlenerek büyüyor. Mutfak masrafları, faturalar, barınma sorunu, düşük ücretler… Ama yalnızca sorunları sıralamakla bir yere varamayız. Yaşadığımız sorunları çözüme kavuşturmak için öncelikle sorunun kaynağını...
- Mersin Çevre Platformu, MIP AŞ’nin limanı genişletmek amacıyla Atatürk Parkını kapatmasını Özgür Çocuk Parkında basın açıklaması ile protesto etti. Mersin halkı, şehir merkezinde bulunan Atatürk Parkının MIP A.Ş tarafından liman genişletme...