Buradasınız
Sendikalaştıkları İçin İşten Çıkarılan Marport Liman İşçileri Direniyor
Avcılar Ambarlı’daki Marport Limanında faaliyet yürüten Arser firmasında çalışan 700 işçiden 406’sı Liman-İş sendikasına üye oldular. Şirketin bağlı olduğu Arkas Holding patronu örgütlenme sürecinde işçilere daha iyi şartlar teklif ederek işçilerin mücadelesini bölmeye çalıştı. Buna rağmen işçiler bir ay gibi kısa bir sürede Liman-İş sendikasında örgütlenme süreçlerini tamamladılar. İşçilerin 20 Haziranda sendikaya topluca üye olmaları üzerine, patron 24 Haziranda 5 işçiyi, 15 Temmuzda ise 52 işçiyi tazminatsız işten çıkararak karşı saldırıya geçti.
İşten atılmalara tepki gösteren işçiler 17 Temmuzda direnişe geçtiler. Direnişe geçilmesinden bir süre sonra jandarma işçilerin limana girişlerine engel olmaya başladı. İşçiler limana yakın bir yerde direnişlerine devam ediyorlar. Sendika açtığı işkolu davasını kazandı. Ayrıca işe iade davası açıldı, yetki davası ise henüz sonuçlanmış değil.
Direnişteki liman işçilerini ziyaret ederek çalışma koşulları ve örgütlenme süreçleri ile ilgili sohbet ettik. İşçiler direniş alanına kendi olanaklarıyla gidip geliyorlar, yemek masraflarını da kendileri karşılıyorlar. Sendika yeterli bütçesi olmadığını ileri sürüyor ve hatta mahkeme masraflarının da işçilerce karşılanmasını istiyor.
Liman işçileri sendikalaştıkları, yani örgütlenip mücadeleye karar verdikleri için işten çıkartıldılar. Genel müdür, işçilerin cep telefonlarına attığı mesajlarla ve gönderdiği davetiyelerde işçilere, “kanun gereği 6 gün işe gelmeyenlerin iş akdi feshedilecektir” diyerek gözdağı veriyor. Ayrıca işçilerle bir sorunu olmadığını ve “aracısız” bir şekilde görüşmek istediğini de mesajda belirtiyor patronun uşağı. Elbette amaçları işçilerin örgütlüğünü dağıtmaktır.
Sendikal örgütlenmenin öneminin farkında olduklarını belirten işçiler, limandaki kötü çalışma koşullarının üstesinden ancak sendikal örgütlenmeyle gelebileceklerini söylüyorlar. Sohbet ettiğimiz işçiler çalışma koşulları ve patronun kendilerine yaklaşımı konusunda şunları anlattılar: “Yeni işe girerken, bize ayda 4 gün izin verileceği söylendiği halde, 20 günde bir gün izin veriliyor. Yakınlarımızın cenazesi olduğunda bile izin alamıyoruz, üç vardiyalı sistemde çalıştığımız halde çoğu zaman fazladan bir vardiya daha çalıştırılıyoruz. Fazla mesailer yüzünden geç saatlerde eve gittiğimiz için çocuklarımızı ancak uyurken görebiliyoruz. Ağır çalışma şartları nedeniyle bel fıtığı, varis gibi rahatsızlıklarımız oluyor. İşyeri hekimine gittiğimizde «üç rapor bir penaltı» diyor. Yani üç rapor aldığımızda işten çıkarılmakla tehdit ediliyoruz.
Dışarıda 30 derece olan hava sıcaklığı vincin içindeyken 60 dereceye ulaşıyor. İşyerinde bulunan iki tuvalet ve iki banyo 500 işçinin ihtiyacını karşılamıyor. Bir hak olan mazeret izni kullandırılmıyor. Bir gün işe gelmediğimizde ihtar veriliyor. Ayağı kırık olan işçi arkadaşa işi yavaşlattığı gerekçesiyle ihtar veriliyor. Patron, müdürleriyle birlikte lüks otellerde eğlence düzenlerken bize izin bile verilmiyor.”
İşçilerin greve çıkmasıyla işlerini yürütemez hale gelen patron, deneyimsiz genç işçileri işe alarak kazalara davetiye çıkarıyor. İşçileri ziyaret ettiğimiz sırada bir konteynırın devrildiği haberi geldi. Kazada ölen yoktu, fakat işçiler bir önceki gün benzeri bir kazanın daha gerçekleştiğini ve böyle giderse ölümlerin kaçınılmaz olduğunu söylediler. Patron işçilerin kısa bir sürede direnişten vazgeçeceklerini umuyormuş, ama yanıldığını görmüş. Ancak sendikayı kabul etmeye yanaşmıyor, çünkü işçilerin bir kez örgütlü bir yapıya kavuştuklarında eskisi gibi kuzu kuzu boyun eğmeyeceğini biliyor.
Limanda 2004 yılında da bir örgütlenme girişimi olmuş, fakat örgütlenmeden haberdar olan patron işçileri işten çıkartmış. Ayrıca taşeron firmada çalışan işçiler çok ağır koşullarda çalışıyorlar. Limanda az işçiyle çok iş yapıldığından sık sık iş kazaları meydana geliyor. Bugüne kadar 11 işçi hayatını kaybetmiş, fakat hiçbir ölümün basına yansıtılmadığına dikkat çekiyor işçiler. Üstelik bütün basın kuruluşlarına haber verildiği halde hiçbiri ilgi göstermiyor diyorlar. Şu anda sürdürdükleri direnişte de sosyalist basın dışında mücadelelerine ilgi gösterenin olmadığını ifade ediyorlar.
Marport işçileri sendikal örgütlenmeden asla vazgeçmeyeceklerini ve kazanıncaya kadar mücadelelerinde kararlı olduklarını söylüyorlar.
Liman işçilerinin direnişi gösteriyor ki, en temel yasal hakları kullanmak bile ancak mücadeleyle mümkündür. İşçilerin örgütlülüğü işçileri tek tek bireyler olmaktan kurtarır ve onları güçlü kılar. Patronların istemediği de budur. Patronlar işyerlerine sendikayı, yani işçilerin örgütlerini sokmamayı arzularlar. İşçilerin örgütlü olduğu mücadeleci bir sendikanın işyerinde olması demek, patronların keyfi uygulamalarının son bulması demektir. Bu da işçilerin birliğini sağlayan sendikaların ne kadar önemli olduğunu gösteriyor. İşçiler olarak sendikalarımıza sahip çıkmamız, sendikalaşan işçi kardeşlerimizin mücadelesine omuz vermemiz gerekiyor. Yaşasın işçilerin birliği, yaşasın liman işçilerinin haklı ve onurlu mücadelesi!
Ada Deri’de direniş başladı!
- UİD-DER’den Direnişteki Polonez İşçilerine Dayanışma Ziyareti
- Patronlar Saldırıyor, İşçiler Mücadeleden Vazgeçmiyor
- Polonez İşçilerine Polis Saldırısı
- Polonez’de Hukuksuzluklar Arttıkça Direniş Büyüyor!
- Eti Krom İşçilerinin Mücadelesi Kazanımla Sonuçlandı
- Grevci Yolbulan İşçilerine Dayanışma Ziyareti
- Bursa’dan Antep’e Hak Gasplarına Karşı İşçi Mücadeleleri Sürüyor
- Hak Gasplarına Karşı Mücadele Edenler Kazanıyor
- Grevdeki Yolbulan Metal İşçilerine Dayanışma Ziyareti
- KLS Klima ve ABP’de Sendika Düşmanlığı
- Novares İşçileri Greve Çıktı
- Şehir Hastanelerinde Hak Gasplarına Karşı Eylemler
- Yolbulan Metal İşçileri Greve Çıktı
- UİD-DER’den Sumitomo İşçilerine Dayanışma Ziyareti
- İşçiler Düşük Ücrete, İşten Atma Saldırısına, Ücret Gaspına Karşı Mücadele Ediyor
- Özel Sektörden Kamuya Hak Arama Mücadeleleri Sürüyor
- Gürdesan İşçileri İş Durdurdu!
- Mersen İşçileri Fransa Konsolosluğu Önünde Eylem Yaptı
- ODAŞ Yel Enerji İşçilerinin Direnişi Sona Erdi
- Bir Ağacın Gölgesi, Patronların Korkusu, İşçilerin Birliği
Son Eklenenler
- 17 Ağustos 1999 Marmara depreminin üzerinden 25 yıl geçti. Marmara depremi bu toprakların gördüğü en büyük felaketlerden biriydi. Deprem kuşağında olduğu bilinen Türkiye’de egemenler yine emekçilerin canını hiçe saymıştı. ‘99 depremine kadar irili...
- UİD-DER, 15-16 Haziran Genel Direnişinin 54. yılında adına yaraşır bir anma gerçekleştirmişti. Ben de o salonu dolduran ve yüreği mücadele için atan işçilerle aynı heyecanı yaşamıştım. Etkinlik sonrasında her yaştan UİD-DER’li işçilerin sohbetlerini...
- Bursa’da Gemlik Gübre Sanayi A.Ş’de çalışan 6 işçi DİSK’e bağlı Lastik-İş Sendikasına üye oldukları için işten atıldı. Lastik-İş Sendikası, işverenin işçilerin sendikalı çalışma hakkına saldırarak işçi atmasını ve içeride baskıyı arttırmasını...
- Polonez işçileri Çatalca’da sürdürdükleri direnişlerinin 28. gününde şirketin Ataşehir’deki Genel Müdürlüğü önünde düzenledikleri eylemle taleplerini bir kez daha haykırdılar.
- Bizim için bu filmin bir anlamı da filmi göçmen bir işçi arkadaşımızla beraber izlememiz oldu. Arkadaşımız filmde yalın bir dille anlatılan gerçeklerin benzerlerini yaşadığını aktardı. Filmdeki bir sahne önemliydi. Filmin ana karakterlerinden biri...
- Zafer Açıkgözoğlu, İstanbul Üniversitesi Çapa Tıp Fakültesi Hastanesinde taşeron olarak çalışan 26 yaşında gencecik bir işçiydi. Henüz 1 aylık işçi olduğu hastanede altyapı eksikliği yüzünden patlayan kanalizasyonda temizlik yapması istendi. İtiraz...
- Geçenlerde işe giderken serviste yine hayat pahalılığından, geçinememekten sohbet açıldı. Bir arkadaşım Türkiye’de milyonlarca göçmen olduğunu söyleyerek şöyle dedi: “6 milyon Suriyeli varsa bu her gün 6 milyon ekmek çıkması anlamına gelir. Ya da 6...
- İngiltere’de geçtiğimiz haftalarda üç çocuğun öldürülmesinin ardından bu cinayetlerden göçmenleri ve Müslümanları sorumlu tutan güruhlar sokaklara dökülmüştü. Ülkede göçmen ve Müslümanları hedef alarak ırkçı saldırılar başlatan faşist çetelere karşı...
- İstanbul Bakırköy Metro şantiyesinde Bayburt Group taşeronu Modüler Teknik firmasında çalışan DİSK Dev Yapı-İş üyesi inşaat işçileri ücretleri aylardır ödenmediği için 12 Ağustosta Bayburt Group önünde eyleme başladı.
- Herkesin dilinde olan basit, masum bir soru… Ama aynı zamanda soranın da cevaplayanın da belli düşünce kalıplarına hapsolduğunu gösteren bir soru: Senin memleket nere? Fabrikada yeni işe başlayan birine, sokakta, otobüste, parkta tanıştığımız birine...
- İki kız kardeş, 15 yaşındaki Esmanur Argun ve 18 yaşındaki ablası Elif Argun, Urfa Viranşehir’den tarım işçisi olarak Bursa’ya gelmişlerdi. İşe giderken onları taşıyan traktörün devrilmesi sonucu hayatlarını kaybettiler. Kısacık yaşamları gibi...
- Tekgıda-İş Sendikasına üye oldukları için işten atılan Polonez işçilerinin sendikalı çalışma hakkı ve işe iade talebiyle başlattıkları direniş sürerken 9 Ağustosta İstanbul Valiliği önüne giderek seslerini duyurmaya çalıştılar. Türk Harb-İş...
- Geçtiğimiz günlerde Cerrahpaşa Üniversitesine bağlı Murat Dilmener Hastanesinin su tesisatının patlaması üzerine, yeni doğan yoğun bakım ünitesinin tavanı çöktü. Solunum cihazına bağlı bir bebek hayatını kaybetti. Solunum cihazına bağlı olan ve...