1 Mayıs’ı Hiç Unutmayacağım

Bir Pazar sabahı, günlerden 1 Mayıs. Kendimi yarı uykulu şekilde bir otobüsün içinde buldum. Sabahın erken saatleri olmasına rağmen mutluydum, çünkü sevdiğim insanlar ve sevdiğim türküler de benimle beraber yolculuktaydı.

İlk defa 1 Mayıs’a katılıyordum ve başıma geleceklerden haberim yoktu. Türküler, marşlar, sloganlar ve dostlarla yolun sonu gelmişti. Otobüsten indiğimizde yüzlerce UİD-DER’li gördüm. İlk slogan atıldı ve yüzlerce dost, yüzlerce UİD-DER’li, yumruğunu kaldırıp haykırdı özgürlüğün sesini. O anın tasvirini yapmak imkânsız. Bütün ömrüm boyunca dilediğimi söyleyememek, haykıramamak boğazımda bir yumru oluşturmuştu. 1 Mayıs’ta o yumrudan kurtulmuştum. İşte başıma bu gelmişti. İlk defa isteklerimi hür irademle, son sesimle ve hep bir ağızdan söylüyordum.

Çevremdeki insanlar neden bir öğrencinin işçi bayramına katıldığını merak ediyordu. Ne olursak olalım önce insanız ve çarkın bir dişlisiyiz. O meydanda kendim için, nefes alan bütün canlılar için, akan ve akmaya devam eden kanlar için, sömürülen insanlık için, sınırlar ve sınıflar olmadan hep beraber insanca yaşamak için bulundum. Bunun için insan olmak yeterli. Bu yüzden insan olan ve insanlığını kaybetmemiş herkesin meydanda yeri hazırdır. Kimse hiçbir şeyden korkmamalı. İşçiler gücünü keşfetmeli ve duyurmalı sesini bütün insanlığa. Bu 1 Mayıs bana çok şey hissettirdi, çok şey öğretti. Fakat UİD-DER olmasaydı bu hislerimin ortaya çıkması imkânsızdı. Disipliniyle, tutarlılığıyla, tutkusuyla UİD-DER korteji olarak meydandaki tüm gözleri üzerimize çektik. 1 Mayıs’a damgamızı vurmuştuk. Bunu herkese hissettirmiştik.

Ve en önemlisi 1 Mayıs’ta çok güzel bir şey daha tecrübe ettim. Ben hayatta din, dil, ırk ayrımı yapmadan bütün insanlığı hiçbir önyargım olmadan sevdim ve sevmeye devam edeceğim. Bütün insanları kardeşim olarak gördüm. Ve ilk defa o gün aldım bu sevgimin karşılığını. Hiç tanımadığım insanlar beni bağırlarına bastılar, kardeşleri gibi gördüler. İçim umut doldu bütün insanlığa karşı. Lafı daha fazla uzatmadan söylemek isterim ki bu 1 Mayıs hayatımda unutamayacağım bir gün oldu benim için. Bütün UİD-DER’li dostların payı var bu günde. Umarım her geçen gün büyürüz ve meydanlara sığmayız.

Yok edin insanın insana kulluğunu bu davet bizim!  

Yaşasın 1 Mayıs, Yaşasın Örgütlü Mücadelemiz!