8 Saat Yetmez, Dünya Emeğin Olacak Elbet

Bin sekiz yüz seksen altıydı,

Baldırı çıplaklar meydanlara aktı

Günlerden 1 Mayıs’tı.

Günü değişmedi, hep aynı kaldı

Takvimler o günü ayrıca andı.

Sekiz saat üretmek, dünyaya nimet

Sekiz saat uyumak, bedene hizmet

Sekiz saat de kendine kalmalı elbet

İsteyen oynasın isterse seksek.

Yüz otuz sekiz yıl geride kaldı

O günü yaratan eller anıldı

Albert kürsüye vardı

İşçi önderlerini gördü, selama durdu.

Beyzadeler “şimdi de 8 mi?”dedi

Haymarket meydanı kana bulandı

8 saate bedel, 8 canımızı aldı

8 saat kalpazandan böyle alındı.

Dünyada alanlar, meydanlar doldu

New York’tan İstanbul’a umudu yaydı

Marşlar, türkülerle milyonlar dansa durdu

Bebeler, dedeler el ele verdi.

Binler, milyonlar bozuk çarka yüklendi

Beyler, kalantorlar kaygıya daldı

Kardeş kardeşi alanda buldu

Görünce sima gözler canlandı.

El ele, göz göze yeniden geldi

Yaşlısı, genci selama durdu

Gözler mutlulukla nemlendi

Yumruklar sıkıldı, göğe seslendi.

Yaşlısı düşündü maziyi andı

Genci borcunu gençliğe saydı

El ele gelindi, alanlar doldu

Yaşlısı, genci alanda yerini aldı.

Milyonlar marşa, türküye durdu

Alanlar, meydanlar işçiyle doldu

Zevatın biri “yasaktır” dedi

Korku galip geldi, alan açıldı

Beyler Ankara’da kaygıyla kaldı

Kalantorlar, beyler Marks’ın kâbusunu her daim gördü

Kalantor korkuyla düşten uyandı

Beyzade, “Marks patronunu severmiş dedi”.

Marks’ın elinde kazmayı gördü

Beyzade “Amele olmadan servet olmaz ki” dedi

Marks’ın zekice gülüşün gördü

Beyzade kendini çukurda gördü.

Aklına Marks’ın o sözü geldi

Mezarını gördü, korkudan öldü

Amele takımına nefretle doldu

Bile bile kazmayı amelenin eline verdi.

Amele elleri pervane döndü

Emek birikti, servete döndü

Açlıktan bebeler öldü

Doksan dokuz, bire mahkûm edildi.

Marks ameleye selam gönderdi

Tarihin çarkları ileri döndü

Savaşlarda milyonlar öldü

Usta “kurtuluşun kendi elinde” dedi.

Evveli elde yoktu bir adres

Birinci iki asra bedel

İkinci bir asır evvel

Üçüncü bir ve ikinin yolunda elbet…

Amelenin henüz azı uyandı

Uykudan ağır ağır kendine geldi

Yanına bakındı, sınıf kardeşin gördü

Uyansın diye ona ses verdi.

Sesler dalgalandı, azına vardı

Sesi duyan, ağır ağır uyandı

Uyandı,

Uyanacak.

Milyonlar kendini meydanda buldu

Milyarlar son sözü demedi henüz

8 saat yetmez, dünya emeğin olacak elbet

Yeryüzü tüm canlıya olacak cennet

Marks’ın mirası yaşayacak ilelebet