Akkardan Direnişçilerini Ziyaret Ettik

Akkardan direnişinin 4. gününde UİD-DER’li işçi ve öğrenciler olarak direnişteki işçileri destek ziyaretine gittik. İşten çıkartılan Akkardan işçileri sessizce kaderlerine razı olmamış ve mücadeleye girişerek haklı davalarına kararlılıkla sahip çıkmışlardı. İçinden geçtiğimiz kriz döneminde böylesi bir mücadele mutluluk verici ve tüm sınıfça dikkate alınması gereken önemli bir örnekti.

Akkardan işçileri soğuk ve yağmur demeden eşleriyle ve çocuklarıyla mücadelelerini sürdürürken, bizler Akkardan işçilerinin yalnız olmadıklarını göstermek için onları ziyaret edip mücadelelerine omuz verdik. Direnişçi işçi arkadaşlarımızla hep bir ağızdan şarkılar, türküler söyleyip halaylar çektik. Babalarına destek veren minik kardeşlerimizle sohbetler ettik. Sohbetler arasında bizleri sevindiren şeyler de öğrendik. Yanımıza gelen ziyaretçi ailelerden biri, merakla bizi sorup yeğenlerinin bizleri hiç dillerinden düşürmediklerini belirtti. “Sizin sitenizde işten atılan Akkardan işçileri ile ilgili bir haber vardı. Bizim çocuklar hep sizden bahsediyorlar” dedi. Direnişin ilk günlerinde tanıştığımız ilkokul öğrencisi iki kardeş, her gün bizlerden bahsediyor ve evlerine davet etmek için ailelerine söylüyorlarmış. Bu olay da amcalarının ilgisini çekmiş ve bizlerle tanışmak istemiş. Biz de kendisine, “Derneğimiz tüm grev ve direnişlerde olduğu gibi, Akkardan işçilerinin sorunlarını da işçi sınıfına duyurmaya çalışıyor. İşleri ve hakları için direnen, mücadele eden işçilerin gözü kulağı olmaya, işçilerin sesini birbirlerine ulaştırmaya çalışıyoruz” dedik.

Direnişçi bir işçinin oğlu olan 8 yaşındaki Ümit’in şiirini şaşkın bakışlarla dinledik. Direnişçi işçi arkadaşlar Cuma günü Ümit’in yaptıklarını anlatınca “helal olsun” demeden geçemedik. Babasını işten atanlara oldukça öfkeli olan Ümit, camdan bakan yöneticilere öfkeli bakışlarla “Ne bakıyorsunuz? Babamı işten attınız, hepinizi felç edeceğim” diye bağırmış. Babası ve arkadaşları senelerce çalışıp patrona büyük kârlar kazandırırlarken, şimdi üretim azaldığı gerekçesiyle işten atılmışlardı. Nasıl öfke duymasın ki? Dostlarımızın arasından ayrılırken tekrar davet edilmek ayrıca mutlu etti bizleri. Bu davet, gerçekleştirdiğimiz ziyaretin, yağmurun ve soğuğun altında direnen arkadaşlarımızın moralini yükselttiğini gösteriyordu.

Evet dostlar, Akkardan işçileri eşleriyle, çocuklarıyla direniyor. Bu onurlu mücadeleye bizler de elimizden gelen her türlü desteği sunmalıyız. Sıranın bize gelmesini beklememeliyiz. Gün Akkardan işçileriyle dayanışma günüdür, gün mücadeleyi büyütme günüdür. Tüm dostlarımızı bu mücadeleyi büyütmeye davet ediyoruz.

Yaşasın Sınıf Dayanışması!

Birleşen İşçiler Yenilmezler!