Arjantin, Pakistan ve Brezilya’da İşçi Mücadeleleri

Latin Amerika’nın iki büyük ekonomisi olan Arjantin ve Brezilya’da patronların işçilere dönük saldırıları artıyor, büyüyen ekonomiden işçilerin payına yoğun bir sömürü düşüyor. Pakistan’da da durum farklı değil. Tıpkı Türkiye’de olduğu gibi, Pakistanlı patronlar da sendika düşmanlığı yapıyor. İşçiler, patronların sınır tanımayan saldırılarına mücadeleyle yanıt veriyor.

Arjantin’de yüz binler sokaklara çıktı

Yüz binlerce Arjantinli işçi ve emekçi, 2 Eylülde sendikaların ve sivil toplum örgütlerinin çağrısıyla ülke genelinde eylemler gerçekleştirdi. Eylemlerin merkezi, Buenos Aires’te Plaza de Mayo Meydanı olsa da ülke genelinde hükümeti protesto gösterileri gerçekleştirildi. İlk olarak 31 Ağustosta öğretmenlerin gerçekleştirdiği grevle başlayan protestoların amacı, son dönemde artan kitlesel işten atmaların durdurulması ve fiyat artışlarına, liberal kapitalist ekonomi politikalarına bir an önce son verilmesiydi.

argentina_3.jpg

Arjantin’de askeri faşist rejim döneminde “kayıp” anaları olarak da bilinen ve bugün hâlâ insan hakları savunuculuğunu sürdüren Plaza de Mayo anneleri de eyleme destek verdiler. Sağcı Macri hükümetini şiddetle eleştiren Plaza de Mayo anneleri, hükümetin insan hakları savunucularına ve sendikalara yönelik baskılarına son vermesini istiyorlar.

Mauricio Macri’nin Aralık 2015’te iktidara gelmesinden beri kamu ve özel sektörden yaklaşık 200 bin işçinin işten çıkartıldığı belirtiliyor. Arjantinli emekçiler, her geçen gün ülkede artan işsizlikle birlikte açlık ve sefaletin derinleştiğini, yaşam kalitesinin giderek düştüğünü söylüyorlar.

Patronlar sınıfının içinde bulunduğu krizden en az zararla çıkması ve kapitalist düzenin bekası için işçi sınıfına saldırılar Arjantin’de de Macri hükümeti eliyle gerçekleştiriliyor. Tüm bu azgınca saldırılara, hak gasplarına karşı sendikalar, sivil toplum örgütleri işçilere, emekçilere birlik olma çağrısında bulunuyorlar. Bu çağrıya kulak veren öğretmeninden doktoruna, belediye işçisinden enerji işçisine yüz binler bir araya geliyor.

Brezilya’da banka işçileri grevde

Brezilya’nın en az 15 eyaletinde ve başkentinde banka çalışanları 6 Eylül’de süresiz olarak greve başladı. Banka İşçileri Sendikası ile Ulusal Banka Federasyonu arasında yürütülen ücret artışı görüşmelerinin tıkanması üzerine işçiler, grev kararı aldılar.

brazilian-bank-workers.jpg

İşçiler, enflasyon oranını göz önünde bulundurarak %15 oranında ücret artışı talep ederken Banka Federasyonu ise %6,5 teklif ediyor. İşçiler, ücret artışının yanı sıra bonus ve kâr payı, gıda yardımı, yemek ücretlerinin yükseltilmesini istiyorlar. İşçiler, son çare olarak grev silahına başvurduklarını ve talepleri karşılanıncaya kadar ülke genelinde süresiz olarak greve devam edeceklerini söylüyorlar. Brezilyalı banka işçileri geçen yıl Ekim ayında yine toplu sözleşme görüşmelerinin tıkanması üzerine greve çıkmış ve 21 gün süren grev sonrasında ücretleri %10, yemek ücretleri (ticket) %14 oranında artmış ve kârdan paylarını almışlardı.

Pakistan’da Pepsi işçileri sendikal hakları için mücadele ediyor

Lahor’da bulunan Frito-Lay fabrikası işçileri, sendikaya üye oldukları için baskıya maruz kalıyorlar. Sendika düşmanlığı yapan şirket yönetimi, işçilerin toplu sözleşme hakkını tanımak istemiyor. 650 işçinin üye olduğu sendikayı tanımak istemeyen şirket yönetimi, türlü sahtekârlıklara başvurarak işbirlikçi başka bir sendikayı devreye sokmaya çalışıyor. Şirket pazarlık masasına oturtma istediği sendika aracılığıyla, işçilerin taleplerini aşağı çekmeye çalışıyor.

İşçiler, sendikaya üye olduklarından beri sudan bahanelerle disiplin cezalarıyla karşı karşıya kaldıklarını, sendika temsilcilerinin kendileriyle bağ kurmasının önüne geçmek için fabrika dışında görev verildiğini söylüyorlar. İşçilerin, üye oldukları sendikadan istifa etmesi için fazla mesai baskısı uygulanıyor. Yıllardır aynı fabrikada çalışan işçiler, güvencesiz, sözleşmeli çalışmaya karşı sendikaya üye olduklarını belirtiyorlar. Kadınıyla erkeğiyle yüzlerce Pepsi işçisi, sendikal haklara saldırıların son bulması, haksız yere işten atılan işçilerin işe geri alınması ve toplu sözleşme taleplerinin karşılanması için fabrika önünde eylemler gerçekleştiriyorlar.