Büyüt Öfkeni

 Katlettiler tüm umutları,
 Hayalleri, düşleri
 Tüm insanlığın geleceğini katlettiler
 Doymak bilmeyen kâr hırsıyla
 Toprak eskisi gibi buram buram kokmuyor
 Gözyaşlarıyla, kanla suladılar toprağı
 Rüzgâr artık taze çiçek kokusu değil
 Kan, barut, ölüm kokusu taşıyor
 Gökyüzünde
 Kuşların kanat çırpışının sesi duyulmaz oldu artık
 Savaş uçaklarının çoğalmasıyla
 Denizler de yitirdi rengini
 Göç yollarında, soğuk derin sularında
 Kaybolan binlerce göçmenin umutlarıyla…
  
 Büyüdü savaşlar
 	Büyüdükçe savaşlar yollar büyüdü
 Göç yollarındaki insanlar büyüdü
 Açlık, sefalet, yoksulluk, ölümler
 			Büyüdü
 Silahlar çoğaldı her geçen gün
 Baskılar, şiddet, prangalar büyüdü
 Katmerleştikçe sömürü,
 Palazlandıkça sermaye
 İşçi ölümleri büyüdü…
  
 Özgürlük, barış tohumları değil
 Kin ve nefret ektiler yüreklere
 Paramparça yaşamlar
 Umudunu yitirmiş,
 Geleceği kaybolmuş milyonlar
 			Büyüdü…
 Sömürü sistemine,
 Bezirgânların saltanatına karşı
 			Öfke de büyüdü
 Büyüt içindeki öfkeyi, daha da büyüt
 Soğumasın yüreğindeki ateş
 Mücadele azminle büyüt…
 Dağlarında mor menekşeler açan,
 Masmavi bir gökyüzü,
 Çocukların yüzlerince gülücüklerin olduğu
 	Bir dünya düşlüyorsan
 Büyüt öfkeni,
 Mücadele içinde büyüt…