İngiltere’de Wood Grubu petrol hizmet şirketinde çalışan yaklaşık 400 petrol işçisi, uzlaşmazlık üzerine 4 Ağustosta greve çıktı. Şirket ile Demiryolu Denizcilik ve Taşımacılık Sendikası (RMT) arasında görüşmelerin tıkanması üzerine 48 saatlik grev kararı alındı.
Kuzey Denizi’nde çalışan petrol işçileri, geçen ay 28 yıldan beri ilk defa 24 saatlik bir greve çıkmışlardı. Fazla mesailerin kaldırılmasıyla sonuçlanan grev, çalışma saatlerinin arttırılmasına ve ücret kesintilerine karşı yapılmıştı.
Dünya pazarında petrol fiyatlarının düştüğünü söyleyen şirket, maliyeti azaltmak için düzenlemelere gidildiğini dile getiriyor. Wood Grubu, ücret düşüşünün %3 civarında olacağını söylerken, sendikalar gelir düşüşünün %30’lara kadar varabileceğini söylüyorlar. Kuzey Denizi’nde çalışan yaklaşık 120 bin petrol işçisinin 2014’ten bu yana işsiz kaldığı tahmin ediliyor.
Londra ile Fransa ve Belçika arasında demiryolu ulaşımını sağlayan Eurostar şirketinde çalışan demiryolu işçileri de greve gideceklerini duyurdular. RMT Sendikasına üye işçiler, ilk olarak 12 Ağustos ile 15 Ağustos arasında greve çıktılar. 27-29 Ağustos arasında tekrar greve çıkacaklar. Memur ve idari bölümde çalışanlar ise 14 ve 15 Ağustosta grevdeler, ayrıca 28 ve 29 Ağustosta da greve çıkacaklarını duyurdular.
Demiryolu çalışanları sosyal yaşamı hiçe sayan çalışma saatlerine ve nöbet çizelgelerine karşı grev haklarını kullanıyorlar ve çalışma koşullarının düzeltilmesini talep ediyorlar.
Virgin Doğu Yakası Trenlerinde çalışan işçiler de grev oylamasına gittiler ve %84 oranında oy çokluğuyla grev kararı aldılar. Yine RMT üyesi işçiler, şirketin çalışma koşullarında değişikliğe gideceği ve 200 işçinin işten atılacağı tehdidine karşı greve çıkacaklarını duyurdular. Demiryolu şirketleri, maliyetleri düşürmek için daha az işçiyle çok iş yaptırmak ve kaliteli hizmet almak istiyorlar. İşçilerse, hak gasplarına son verilmesi için mücadele ediyorlar.
Kalingrad şehrinde yapılmakta olan 2018 Dünya Kupası stadyum inşaatında çalışan 100’den fazla işçi, son iki aylık ücretlerinin ödenmemesini protesto etti. Taşeron firmanın ortadan kaybolmasıyla birlikte işçiler, ana firmadan ücretlerinin ödenmesini talep ettiler.
Dünya Kupası stadyum inşaatında çalışan işçilerin ücretlerinin ödenmemesi üzerine bu yıl Rostov, Petersburg, Moskova, Nijni Novgorod şehirlerinde olmak üzere dört benzer iş durdurma eylemi yapıldı.
29 Temmuzdan bu yana Güney Afrika CEPPWAW sendikasına üye 15 bin petrol rafineri işçisi ve 8 bin ilaç endüstrisi işçisi grevde. Grev, yakıt teslimatlarını ve ilaç üretimini etkilemiş durumda.
İlaç işçileri bir yıl için %9 ücret artışı talep ediyorlar. Buna karşılık ilaç devi olan GlaxoSmithKline dâhil ilaç şirketleri bu yıl %7,5 ve önümüzdeki iki yıl için yıllık %7’lik ücret artışı teklifi sunuyorlar.
Petrol rafineri işçileri de geçici işçileri kapsayacak şekilde %9 ücret artışı ve asgari ücretin 571 dolara yükseltilmesini talep ediyorlar. Petrol şirketi ise önümüzdeki iki yıl için yıllık %7 ücret artışı teklifi sunuyor.
Brezilya hükümeti, bütçe açığını kapatmak gerekçesiyle emeklilik maaşlarında ve işçilerin diğer sosyal haklarında kesintiye gitmeyi planlıyor.
Tüm dünyanın gözleri Rio de Janerio’daki olimpiyat oyunlarındayken, Brezilya’nın en büyük sendika konfederasyonları, işçileri 16 Ağustosta hak gasplarına karşı gerçekleştirilecek eylemlere çağırdı. Eylemler Brezilya’nın 27 eyalet başkentinde ve federal bölgelerde sendikaların belirlediği ortak alanlarda gerçekleştirilecek.
Olimpiyat oyunlarının başlamasının öncesinde de başta gençler olmak üzere binlerce emekçi, olimpiyat oyunlarının yüksek maliyetlerini protesto etmiş ve olimpiyat meşalesini protestolarla karşılamışlardı. Sefalete mahkûm edilen emekçiler kendilerine bütçe ayrılmasını talep etmiş, olimpiyat oyunlarını protesto etmişlerdi. Ancak polis azgınca eylemlere saldırmıştı.
Sendikalar, mevcut haklardan taviz vermeyeceklerini ve bu kapsamda hükümetle herhangi bir görüşme gerçekleştirmeyeceklerini ifade ediyorlar. Sendikalar tabanda muhalefeti büyüterek hükümete geri adım attırmayı hedefliyorlar.
Brezilya’da son yılların en büyük ekonomik ve siyasal krizi ve yolsuzluk skandalları yaşanıyor. Brezilya hükümeti ve patronlar sınıfı içinde bulundukları krizi, faturayı emekçilere keserek aşmaya çalışıyorlar. Zaten yoksulluk koşullarında yaşayan işçi ve emekçilerin yaşam koşulları daha da ağırlaşıyor.
