“Eziyet Yönetmeliği İstemiyoruz” Diyen Sağlık Emekçileri Bir Kez Daha İş Bıraktı

Aile Sağlığı Merkezi (ASM) çalışanları, 1 Kasımda yürürlüğe giren Aile Hekimliği Sözleşme ve Ödeme Yönetmeliği’ni protesto etmek için 6-10 Ocak günlerinde Türkiye genelinde iş bırakıyor. ASM çalışanları “Eziyet Yönetmeliği” olarak nitelendirdikleri yönetmeliğe karşı 5-6-7 Kasım ve 2-5 Aralıkta da iş bırakmışlardı.

6 Ocakta işbaşı yapmayan ASM hekimleri ve sağlık çalışanları, çeşitli illerde İl Sağlık Müdürlükleri önlerinde basın açıklamaları gerçekleştirdi. İstanbul’da İl Sağlık Müdürlüğü önünde yapılan basın açıklamasına Aile Hekimleri Dernekleri Federasyonu (AHEF), Aile Hekimliği Çalışanları Sendikası (AHESEN), İstanbul Aile Hekimliği Derneği (İSTAHED), Aile Sağlığı Çalışanları Ebe ve Hemşire Dernekleri Federasyonu (ASEF), Sağlık ve Sosyal Hizmet Emekçileri Sendikası (SES) ve Türk Tabipleri Birliğinin de yer aldığı 15 sağlık örgütü katıldı.

Kurumlar adına ortak açıklamayı İstanbul Aile Hekimliği Derneği Genel sekreteri Dr. Sercan Ahmet Uluç yaptı. Uluç, bu yönetmelikle, ASM’lerde hekimlerin yazdığı reçetelerde antibiyotik, ağrı kesici ve mide ilaçları yazmasının kısıtlandığını, hekimin sorumlu olduğu nüfusta, kişinin 6 ay ASM’ye başvurmaması durumunda hekimin gelirinin kesileceğini dile getirdi. Kronik hastalıkların tarama ve takibinin yapılacağı gerekçesiyle hekimlere uygulatılan Hastalık Yönetim Platformunun hastaya fayda sağlamadığı gibi hekimlere iş yükü getirdiğini belirtti. Yönetmeliğin hekimleri ve hekimler üzerinden hemşire, ebe ve sağlık emekçilerini hastaya faydası olmayan hizmetler ve kriterler üzerinden puanladığını ifade eden Uluç, 70 puanın altında kalınması halinde sözleşmenin feshedildiğini söyledi. “Bu şekilde hekimler puan toplayan bilgisayar oyun figürlerine dönüştürülmekte, işine son verme tehdidiyle meslek bağımsızlığı ve meslek onuru ayaklar altına alınmaktadır” dedi.

“Eziyete dönüşen Aile Hekimliği Performans ve Ödeme Yönetmeliği derhal geri çekilmelidir” denilen açıklamada sağlık emekçilerinin talepleri şöyle sıralandı:

• Kamusal bir hizmet olan birinci basamak sağlık hizmetlerinin fiziki ve tıbbi donanımı ve Aile Sağlığı Merkezleri kamu tarafından sağlanmalıdır.
• Halkımıza nitelikli bir sağlık hizmeti sunabilmemiz için yeterli zaman ve olanak sağlanmalıdır. Koruyucu sağlık hizmetlerinin öncelediği ve ekip anlayışını gözeten bir sistem inşa edilinceye kadar Aile Sağlığı Merkezi sayısı hekim başına 2.000 nüfusu aşmayacak şekilde artırılmalıdır.
• Aile Hekimliğinde güvencesiz ve kadrosuz istihdamı kabul etmiyoruz. Aile Sağlığı Merkezlerinde nüfus yapısına göre yeterli hemşire, ebe, teknisyen görevlendirilmeli, aşılama ve diğer koruyucu hekimlik uygulamaları desteklenmeli, geliştirilmelidir. Ebe ve hemşirelerin maaş ve teşvik ödeme kriterleri; Aile Hekiminin çalışma kriterleri ile değil kendi mesleki sorumluluklarına göre düzenlenmelidir. Aile Sağlığı Çalışanlarının kanun değişikliği gerektiren teşvik ücreti katsayısı en az iki katı ve tavan ücreti en az üç katı oranında artırılmalıdır.
• Aile Sağlığı Merkezlerinde çalışan hekim, ebe, hemşire ve sağlık emekçilerine emekliliğe yansıyacak tek kalemden oluşan, insanca yaşamaya yetecek düzeyde, izin kullandıklarında, hastalandıklarında, çocuğu olduğunda veya ailesinden biri öldüğünde kesilmeyecek maaş ödenmelidir.
• Sağlıkta şiddeti artıracak düzenlemeler değil şiddetin önlenmesini sağlayacak etkin ve caydırıcı tedbirler alınmalı, etkili şiddet yasası çıkarılmalı ve sağlık çalışanlarının can güvenliği sağlanmalıdır.