“Keşke Kızım da 1 Mayıs’a Gelseydi”

Bu yıl İstanbul’da birleşik ve kitlesel bir şekilde 1 Mayıs’ı kutladık. Kimler yoktu ki alanda! UİD-DER kortejinde ufacık bebeklerden yaşlı insanlara kadar herkes vardı. Herkes çocuklarını da alıp işçi bayramında UİD-DER kortejinde yerini almıştı. Yürüyüş kollarında toplumun her kesiminden işçiler, liseli gençler, üniversiteliler, yaşı ilerlemiş olsa da gönlünde hâlâ mücadele ateşi sönmemiş önceki kuşaktan ruhu genç işçiler, yani herkes alandaydı. Bu tabloyu görmek insana bir kez daha umut aşılıyordu.

Eski işyerimden bir arkadaşım ve oğlu da bizimle bu yıl ilk kez 1 Mayıs’a katıldı. Yürüyüşte gencecik kızları gören arkadaşım “Ya bak görüyor musun? Ne güzel genç kızlar gelip katılmış. Benim kızım evde. O kadar gel dedim gelmedi. Ama böyle olmaz ki. Keşke benim kızım da gelseydi! İnsanın hayatta bir amacı olmalı. O da böyle şeylere gelsin istiyorum” dedi. Arkadaşım her yaştan insanın coşkusunu ve haklarına sahip çıktığını görünce bundan çok etkilendi.

Arkadaşımın da dediği gibi insanın hayatta bir amacı olmalı. Biz UİD-DER’lilerin bir amacı var. Eşitlik için, kardeşlik için, fabrikalarda yaşamlarımızın kölelik koşullarında devam etmemesi için bir amacımız var. Bizim amacımız mücadele ederek bu düzeni değiştirip daha güzel yarınları var etmek. Daha güzel yarınlar için tüm işçi kardeşlerimizi bu kavgaya omuz vermeye çağırıyoruz.