Direnişlerinin 70. Gününde Liman İşçilerinin Dayanışma Gecesi

Kâğıtları, kalemleri çıkardık önce ve oturduk masanın etrafına hep birlikte. Mersin’den Adana’ya tek tek sendikaları, belediyeleri, partileri, dernekleri sıralamaya başladık kâğıt üstüne. Limanın önüne açılacak standın saatinden, gidilecek yerlerin sırasına kadar tek tek planladık işlerimizi. Ardından işçi arkadaşlarla başladık sınıf dayanışmasının önemini anlatmaya, maddi yüklerin getirdiği zorlukları paylaşmaya tüm kurumlarla. Bu arada işçilerin oynayacağı tiyatro gösterisinden direnişi anlatan belgesele kadar çadırda hummalı hazırlıklar devam ediyordu. Günler tüm yorgunluğu biriktirerek ilerlerken dayanışma gecesi geldi çattı ve ailelerle misafirler Mersin Kongre Sarayında bir araya gelmeye başladılar.

KESK Dönem Sözcüsü Yusuf Kaya, şu sözlerle etkinliğin açılışını yaptı: “Hakları için, işleri için, ekmekleri için 70 gündür direnen liman işçilerini hep beraber alkışlayalım. Sevgili dostlar, patronlar o kadar pervasız ki, bir işçiyi mümkünse uyutmadan, evine göndermeden, ekmek vermeden, eşiyle çocuğuyla ilgilenmeden çalıştırmak istiyorlar. İşçileri, emekçileri köle gibi çalıştırmak istiyorlar. Her işçinin, her emekçinin insanca yaşamaya hakkı vardır, bu hak patronların kârına, zenginliğine feda edilmeyecek kadar kutsaldır. 70 gündür direnen liman işçileri de sermayeye şunu söylüyorlar; biz haklarımızı, çocuklarımızın eğitim hakkını satmayacağız, kendi geleceğimize sahip çıkacağız!”

Direnişçi bir işçi kardeşimiz, “Az önce almış olduğum bir telefonda diyorlar ki ne pahasına olursa olsun bu geceyi yapmayacaksınız. Ben onlara şunu söyledim. Hani derler ya direne direne kazanacağız. İnadına, inadına direniş. Sayı olarak değil 35, sayı olarak milyonlarız. Bizim önümüze geçemezsiniz. Sendikalı olmak anayasal bir hak. Ben hakkım olanı alacağım. Bir suç işleniyorsa bunu siz işliyorsunuz. Şu anda MIP binasında karanlık camlar ardında beni izleyen yönetime şunu söylüyorum: ben işçiyim, ben direniyorum ve inadına, inadına direneceğim” diyerek tepkisini ortaya koydu.

Başka bir direnişçi kardeşimiz söz alarak, direnişi kendi direnişi gibi sahiplenen TÜMTİS, BES, Yol-İş ve Adana Hava-İş şube başkanları ile tüm sivil toplum örgütlerine özellikle teşekkür etti. Ardından UİD-DER işçi korosunun derlediği “İşçi dediğin tek başına direnemez, Örgütlü olursa eğer yenilemez” şarkısını alkışlar eşliğinde söyledi.

İşçi eşleri adına söz alan bir işçi eşi ise, “ben işten çıkarılan işsizlerin, kadınların adına, bir anne olarak buradayım. İki haftadır okulların açılmasına rağmen bir defter, bir kalem alacak durumum olmadığı için çocuklarımı okula gönderemiyorum. Mağduruz biz, işverene sesleniyorum, artık bizleri görün, çıkartın şu gözlüklerinizi, biz iş istiyoruz” dedi.

İşçilerin hazırladığı tiyatro sahne aldı sonra. Azrail, pankarta yazı yazan işçileri tek oldukları için rahatça öldürebiliyordu. Bir tek işçi Azrail’e engel olabildi. Bu sırada tüm işçiler bir araya gelerek “BİRLEŞEN İŞÇİLER YENİLMEZLER” yazısını tamamladılar. Bir arkadaşlarını kaybetseler de bir araya geldiklerinde Azrail’i durdurabildiler. Gösteri ayakta dakikalarca alkışlandı. Gecede söylenen halaylara TÜMTİS üyesi işçiler, direnişçi işçiler, işçi eşleri el ele, kol kola katıldılar.

Son olarak 35 işçi kürsüye çıktı ve UİD-DER İşçi Korosunun direnişlerde söylediği halayın alkışlar eşliğinde söylenmesiyle gece son buldu.

Direniş günü geldi çattı, MIP’in benzi attı

Bu kavgada kararlıyız, çektiğimiz artık yetti

Yürü gel UĞUR-SAN’dan

Yürü gel AKAN-SEL’den

Yürü gel MIP’ten

Bu haklı kavgamıza,

Sen de gel işçi kardeş!