Buradasınız
The Other Youth Speak Out
Interviews made by Workers’ Solidarity in the context of debates about “90s Generation” after Gezi protests show that working-class youth has big problems. But their problems are not paid attention. The youth of well-off layers who came to the fore and were praised during Gezi protests were presented as if they represent entire youth. These youth are said to be educated in quality schools, grown up using state-of-the-art technology, rebellious, keen on their freedom. But there are workers born in 90s as well. These young workers who suffer from hardships of sweatshops also have a word to say.
They say what hurts them most is not to have had the opportunity to live their childhood. Their childhood was stolen while other children were playing games. A young worker who suffers chronic illnesses tells how she had to go to work in a factory at the age of 12:
“I was a little girl at the age of 12. My first job was in a yarn factory with huge machines. I had terrible days there. I wanted to quit immediately and I told that to my mum. ‘You will get used to it, my child” she said. Those machines were kind of beating me and the day was kind of without an end. I didn’t want to work but my mum was saying ‘you’ll get used to.’ I didn’t get used to.”
The working-class youth are forced to work in very hard conditions including very long working hours. They experience a lot of work accidents in which they lose their lives or their young bodies are crippled. They face unnecessarily serious problems in the prime of their lives. For instance, the most frequent case is chopping-off of fingers or hands. They don’t take off their hands from their pockets in a feeling of embarrassment; they feel themselves incomplete and struggle with psychological problems throughout their entire life.
Mistreatment and insult hurt young workers as well. They say even animals are treated better and bosses do not care about workers’ health and well-being. They had to tolerate swearing and mistreatment because they are not organized. Because saving one’s dignity, demanding respect and decent treatment is a reason to get fired. They may consider a workplace “very comfortable” only if they are not sworn and scolded too much by their foremen and managers.
Another problem often remarked by workers born in 90s is their isolation. They have no money, no time and no energy to make friends and to meet with friends outside their workplace. When we extend our microphone asking how they are, some workers, heading towards their home, show us their wallets or purses. They tell us that they work for a minimum wage and they are left with no money even for a cup of tea in a cafe in struggle to make ends meet. And it is getting increasingly impossible for them to socialise with friends, to go down town.
Young workers are completely different from the other youth in Gezi Park. They speak about their differences: “They don’t have to work, but we have to. While they go to private hospitals, we can hardly get permission from the boss even to go to public hospitals for our health problems. While they care about ‘where to hang out’, we have to think about ‘what we can do for our families.’ While they have no concern about their future, we think ‘what we will do tomorrow.’ They find good jobs with high wages and more protection, but we don’t have any job security. They don’t know about work accidents but we lose either our lives or parts of our bodies.” In a word, while the youth of the rich and well-off lead a comfortable life, young workers are destined to carry the burdens of life.
So, there is no single youth. On one side there is the youth of the class of bosses and petty-bourgeoisie and on the other side we have the youth of the working class. Living conditions and view of life of the youth of well-off is completely different from the youth of the working class. Seeking to confuse the consciousness of the working class youth, capitalist media propagate dreams of moving up the social ladder. The working class youth should not be misled by these dreams but realise their class position and problems. There is only one way out for the working class youth: unite, organise, be class-conscious and fight! We have no other choice.
Translated from İşçi Dayanışması (Workers Solidarity) 65, 15 August 2013
Won’t You Stand Up Against Warmongering?
Son Eklenenler
- 30 Kasımda KESK tarafından Ankara’da düzenlenecek miting öncesi 2021 Tüm Emekliler Sendikası çeşitli kentlerde “Emekliler Ankara’ya Yürüyor” başlıklı basın açıklamaları gerçekleştirdi. Tekirdağ’da Hasan Ali Yücel Meydanı’nda gerçekleştirilen...
- Çayırhan Termik Santrali ve maden sahalarının özelleştirilmesine karşı yeraltında ve yer üstünde eylemler yapan Türkiye Maden İşçileri Sendikası ve Tes-İş Sendikası üyesi işçiler, Enerji Bakanlığıyla yapılan görüşmelerden olumlu sonuç alınamaması...
- Emek, Barış ve Demokrasi Güçleri’nin çağrısıyla, başta İstanbul olmak üzere pek çok kentte, sendika yöneticilerinin, siyasi parti ve demokratik kitle örgütü üyelerinin, gazeteci ve yazarların aralarında olduğu 200’den fazla kişinin gece yarısı...
- Türkiye’nin dört bir yanında, ücretlerini yükseltmek, sendikalaşmak istedikleri için mücadele eden işçiler çeşitli engellerle karşılaşıyor, işten atılıyor, baskıyla sindirilmek isteniyor. Siyasi iktidarın desteğini arkasına alan patronlar işçilerin...
- İspanya’nın Barcelona kentinde on binlerce emekçinin katılımıyla 23 Kasımda yüksek kira fiyatlarına karşı bir protesto gösterisi düzenlendi. Konut kiralarının düşürülmesi ve daha iyi yaşam koşulları talepleriyle bir araya gelen işçi ve emekçiler,...
- 25 Kasım Kadına Şiddete Karşı Uluslararası Mücadele Günü kapsamında 23 ve 25 Kasımda dünyanın dört bir yanında emekçi kadınlar meydanlara çıkarak öfkelerini haykırdı. Kapitalizm altında çifte ezilmişliğe maruz kalan emekçi kadınlar, kadına şiddetin...
- Bizim mahallenin gençlerinin her birine okuyacakları kitaplar almak için Konak’tan Kemeraltı’na girdim. Kitabın adı Küçük Kara Balık, yazarı Samed Behrengi. Kitap her yaştan işçilere ve işçi çocuklarına dereden çaya, çaydan ırmağa, ırmaklardan...
- Yıllar önce çok sevdiğim, dertlerimizi, sevinçlerimizi paylaştığımız ama hayata dair fikirlerimiz ayrı olan bir arkadaşımla aynı dönemde hamile kaldık. Onu hamile olduğu için işten çıkardılar ve buna karşı çok fazla direnemedi. Patron bana da,...
- DİSK Genel Başkan Yardımcısı ve Genel-İş Sendikası Genel Başkanı Remzi Çalışkan ile Genel-İş Sendikası Mersin Şube Başkanı ve DİSK Çukurova Bölge Temsilcisi Kemal Göksoy’un 26 Kasımda sabaha karşı bir ev baskınıyla gözaltına alınmaları üzerine DİSK...
- Türkiye’deki grev ve direnişlere her geçen gün yenileri eklenirken işçilerin mücadelesi dayanışmayla büyüyor. Çayırhan Termik Santrali ve Linyit İşletmelerinin özelleştirilmesine karşı işçilerin başlattığı direniş devam ediyor. Genel Maden İşçileri...
- 25 Kasım Kadına Yönelik Şiddetle Uluslararası Mücadele Gününde her yıl olduğu gibi bu yıl da emekçi kadınlar alanları doldurdu. Dünyanın dört bir yanında olduğu gibi Türkiye’de de kadınlar onlarca kent ve ilçede protesto yürüyüşleri, nöbet eylemleri...
- Yunanistan’da 20 Kasımda pek çok sektörden on binlerce işçi genel greve çıktı. Yunanistan İşçi Sendikaları Konfederasyonu (GSEE) ve Kamu Emekçileri Sendikaları Konfederasyonu’nun (ADEDY) çağrısıyla gerçekleşen grevle birlikte 70 şehirde protesto...
- Ankara’dan UİD-DER’li işçiler olarak özelleştirmeye ve hak gasplarına karşı eyleme geçen Çayırhan Termik Santrali ve Linyit İşletmesi işçilerini eylem alanlarında ziyaret ettik. 20 Kasımda maden işçileri iş bırakarak direnişe başlamış, ardından...