Buradasınız
Geçmişi İzlerken Bugünü ve Geleceğimi Gördüm
Esenler’den bir kadın işçi
28 Haziran Pazar günü, UİD-DER İşçi Tiyatrosunun hazırlamış olduğu “Uyanıştan Başkaldırıya” adlı oyunumuzu Bakırköy Yunus Emre Kültür Merkezinde, fabrikalardan, işyerlerinden gelen işçi kardeşlerimizle, dostlarımızla seyrettik. Aramızda DİSK’in kurucu önderi Kemal Türkler’in eşi ve tarihte unutulmaz yeri olan 1963 Kavel direnişinin içinde yer alan, Kavel destanını yaşamış işçilerden bir amcamız da vardı.
Oyunun konusu, 15-16 Haziran genel direnişiydi. Grev nasıl kazanılır, militan sınıf sendikası ve sendika başkanı nasıl olur, patronlar sınıfıyla nasıl mücadele edilir? Oyun tüm bunları da mücadeleden çeşitli kesitlerle anlatıyordu. 15 Haziranda yürüyüşe geçen direnişçi işçilerin karşısına askerler çıkıyor, işçiler birbirine kenetlenip hep birlikte, “işçi direnecek barikat aşılacak” diyerek barikatları aşıyorlardı. O sahnede nerdeyse ben de sahneye fırlayacaktım. O kadar içten canlandırdılar ki, sanki o günler yaşanıyor ben de seyrediyorum gibi geldi. İzlediğim tiyatroydu ama geçmişte gerçekten de yaşanmış bir direniş sahnesiydi.
Oyunda, grevci bir işçinin eşiyle yaşadığı sorunlara da yer veriliyordu. Küçük-burjuva hayalleri olan bir kadın, grevci eşiyle durmadan tartışıyor, eşine destek olmuyor, onu mücadeleden koparmak istiyordu. Ama mücadelede kararlı olan işçiler birlikte bunun da üstesinden geldiler ve o işçinin eşini de mücadeleye katmayı başardılar. Zafer yine direnen işçilerin oldu. İşçiler arasında yaşanan kavgaların, anlaşmazlıkların direnişi nasıl böldüğü ve bunun nasıl aşılacağı da vurgulandı. Sorun çıkartarak birliğin gücünü azaltan işçiyi, mücadelede deneyimli olan bir işçi daha önce yaşamış olduğu grevleri anlatarak ikna etti. Bu sahneyi seyrederken deneyimli olmanın ne kadar önemli olduğunu bir kere daha gördüm.
Oyun o kadar güzel hazırlanmış ki, geçmişten örneklerle bugünü karşımda gördüm. Devletin kimin devleti olduğu, kimi koruduğu tüm gerçekliğiyle gözler önüne serildi. Patronlar sınıfının gerçek yüzü, birbirlerinin ardından neler düşündükleri, ikiyüzlülükleri, karaktersizlikleri muhteşem bir oyunculukla anlatıldı. Örgütlü işçi sınıfından nasıl korktukları harika bir şekilde gösterildi.
1970’lerde Kemal Türkler’in başında olduğu DİSK işçi sınıfını kucaklayan, işçilerin haklarını savunan, sahip çıkan bir sendikaymış. İşçiler Kemal Türkler’i ve DİSK’i bağrına basmış, sendikanın kapanmaması için yılmadan korkusuzca mücadele etmişler. İstanbul genelinde Türkiye işçi sınıfı bir tarih yazarak 15-16 Haziran Direnişini hayata geçirmişler. Direnişe geçen işçiler patronlardan talep ettikleri haklarını da kazanmışlar! İşçilerin bu kararlı mücadelesini gören patronlar mallarını mülklerini bırakıp İstanbul’dan kaçmışlar.
“Uyanıştan Başkaldırıya” adlı tiyatro biz işçilerin neler yapabileceğini bana bir kere daha gösterdi. Geçmişteki işçiler de işçiydi, bizler de işçiyiz ve onlardan daha şanslıyız; çünkü mücadeleyle dolu bir tarihimiz ve bize tarihimizi öğreten UİD-DER var. Ben oyunu seyrederken içinde kendimi buldum, işçilerin haklarını almak için nelere katlandıklarını gördüğümde gözlerim doldu. Patronların işçi sınıfından nasıl korktuğunu gördüğümde müthiş derecede mutlu oldum. Marşlarda, sloganlarda tüylerim ürperdi, mücadeleye olan inancım ve aşkım tüm benliğimi bir kere daha sardı, içimi coşturdu: Zafer direnen emekçinin olacak! Geliyoruz zincirleri kıra kıra, patronların kafasına vura vura!
Genç oyuncular mücadeleye ve birbirlerine olan sevdalarını, geleceğin mutlu yaşantısına nasıl ulaşılacağını, biz işçilerin birazcık mutluluğa ne kadar çok ihtiyacımız olduğunu Nazım Ustanın dizeleriyle dile getirdiler. Herkes büyük bir keyif ve mutlulukla dikkatlice seyretti. Tiyatronun bitişinde herkes ayaktaydı, dakikalarca alkışladık. Arada ve tiyatronun bitişinde sohbet ettiklerim, oyunun çok güzel olduğunu, geldikleri için çok mutlu olduklarını söylediler.
Dostlar bugün de haklarımızı aradığımızda karşımıza aynı şeyler çıkıyor. Grevlerde, direnişlerde, en ufak bir hak arama çabamızda karşımıza polis ve jandarma dikiliyor, tıpkı geçmişte olduğu gibi. Bu sistem gittikçe çürüyor, çürüdükçe etrafına mikroplar saçarak insanlığı yok oluşa götürüyor. Bu sistem insanlığı yok etmeden biz onu yok edelim. Dostlarım, sınıf kardeşlerim! Tiyatro için “insana insanı kendi diliyle anlatma sanatı” derler. İşçi Tiyatrosunu yaşatarak bize tarihimizi öğreten, her şeyini kendisi yapan, fedakâr oyuncuları yetiştiren UİD-DER’e sahip çıkalım. Burası biz işçiler için var. Onurlu yaşamak için mücadele etmek biz işçiler için zorunluluktur! Bir an önce mücadelede yerimizi alalım! Uyanmanın zamanı geldi de geçti. Bu oyun bizim için bu insanlık dışı iğrenç sisteme bir başkaldırı olsun! 16 Haziran marşında söylediğimiz gibi, “Burjuvaziye, tüm sömürüye, nasırlı ellerin yumruğu bugün!” Oyunda emeği gecen herkese çok teşekkür ederim.
Sınıfın bil safa gel, yaşasın UİD-DER!
UİD-DER Yürüyor, Mücadele Büyüyor!
46. Yılında Kavel Destanı
Son Eklenenler
- Mersin Çevre Platformu, MIP AŞ’nin limanı genişletmek amacıyla Atatürk Parkını kapatmasını Özgür Çocuk Parkında basın açıklaması ile protesto etti. Mersin halkı, şehir merkezinde bulunan Atatürk Parkının MIP A.Ş tarafından liman genişletme...
- 28 Nisan birçok ülkede iş kazalarında ve meslek hastalıklarında yaşamını yitirmiş işçileri anma günü olarak kabul edilmiş durumda. İlk defa Kanada Kamu Çalışanları Sendikası (CUPE), 1984’te kendi üyeleri için 28 Nisanı Yas Günü olarak ilan etti. Bir...
- ABD’nin New York şehrindeki Columbia Üniversitesi öğrencilerinin başlattığı Filistin halkıyla dayanışma eylemleri ülke çapındaki diğer üniversitelere de yayılarak büyüyor. ABD’nin 22 eyaletinde 40’tan fazla kampüste öğrenciler aynı taleplerle...
- Aralık 2023’te iktidara gelen faşist Javier Milei ve hükümeti, kemer sıkma politikalarıyla krizin faturasını Arjantinli emekçilerin sırtına yıkmaya devam ediyor. İktidara geldiği günden bu yana birçok protesto gösterisiyle Milei hükümetine...
- İşçi sınıfının kadınları olarak birçok sorun yaşıyoruz ve bu 1 Mayıs’ta bizim de yükselteceğimiz taleplerimiz var. Sohbetimiz sırasında emekçi kadın kardeşlerimiz hangi taleplerle 1 Mayıs’a katılacaklarını anlattılar.
- Bizler bir grup petrokimya işçisiyiz. Tüm sınıf kardeşlerimizi 1 Mayıs’ın birlik, mücadele ve dayanışma coşkusuyla selamlıyoruz.
- İşçilerin sendikalaşma hakkı, ücretleri patronlar tarafından gasp edilirken bu duruma itiraz eden, hakkını arayan işçiler cezalandırılıyor, darp ediliyor. Ancak saldırılara, baskılara boyun eğmeyen işçiler mücadeleyi sürdürüyor. İstanbul Finans...
- Tekirdağ Çorlu’da 8 Temmuz 2018’de meydana gelen tren katliamında 7’si çocuk 25 kişi yaşamını yitirmiş, 300’den fazla kişi yaralanmıştı. Katliama ilişkin davanın karar duruşması 25 Nisanda Çorlu Halk Eğitim Merkezi’ne kurulan 1. Ağır Ceza...
- Emekçi kadınlar olarak hayatın her alanında çeşitli sorunlarla karşılaşıyoruz. Bu sistem bizi sokakta katledip, savaşlarda öldürüyor. Emeğimiz yok sayılıp hayatımız değersizleştiriliyor. Bizler işçi sınıfının kadınlarıyız, ellerimizdeki hünerle...
- Biz işçilerin yaşadığı sıkıntılar, zorluklar gün geçtikçe artıyor. Aldığımız ücretler açlık sınırına denk durumda. Üstelik ücretlerimizin enflasyon karşısında erimesi belimizi iyice büküyor. Çalıştığımız işyerlerinde, fabrikalarda çalışma...
- Her geçen gün yoksullaşan, hayat pahalılığıyla beli bükülen işçiler olarak vergi rekortmeni olmamız pek mümkün görünmeyebilir. Ancak gerçek bu. Milyarlarca dolarlık servetlere sahip patronlar servetleriyle kıyaslayınca tabiri yerindeyse bir kuruş...
- Bizler, Avcılar’dan genç işçi ve öğrencileriz. Kimimiz fabrikalarda saatlerce çalışıyor, kimimiz ise okul sıralarında dirsek çürütüyor. Hepimiz işçi çocuklarıyız ve bizi birleştiren, bir araya getiren ortak sorunlara sahibiz. Çünkü içinde...
- 1 Mayıs’a sayılı günler kaldı ve biz emekçi kadınlar böylesine anlamlı bir güne hep birlikte hazırlanmak üzere yan yana geldik. Sınıfımızın birlik, dayanışma ve mücadele günü için UİD-DER’de birleştik. Hep birlikte coşkulandık, umutla dolduk. 1...