Sınıfını bil, safa gel

Bizler bu bir Mayıs’a UİD-DER olarak ilk kez katılacağımız için çok heyecanlıydık. Hazırlıklara haftalar öncesinden başlamıştık. 1 Mayıs sabahı, erken saatlerde, UİD-DER temsilciliklerde toplanmaya başladık. Derneğimizin dağıttığı kırmızı şapkalarımızı taktık. Bindiğimiz otobüslerin içinde marşlarımızı hep bir ağızdan söyledik.  ve toplanma yerimize vardığımızda kortejimizi düzenli bir şekilde oluşturduk. Bizden daha önce gelen diğer temsilciliklerimizden dostlarımızı görünce coşkumuz iki katına çıkmıştı. Büyük pankartımızın en önde açıldığını görünce bu bizleri daha da çok sevindirdi. Hele kırmızı flamalarımızı havada sallanırken görseydiniz… Bu kadar güzelliği görünce inanın ki içim gitti. O an, 1 Mayıs’a bütün işçiler gelselerdi ve bu coşkuyu hep birlikte paylaşsaydık diye düşündüm. Ama biz çok sabırlıyız, mücadelemizi kararlı bir şekilde sürdüreceğiz ve 1 Mayısların tıpkı 1977 1 Mayıs’ı gibi 500 binlerle, hatta milyonlarla kutlandığı günleri göreceğiz. Bundan eminim.

Ben alanda dostluğumuzun ve güvenimizin hiç de boş olmadığını gördüm bir kez daha. Aynı zamanda bir aile olduğumuzu da gördüm. Ben UİD-DER’in bir parçası olduğum için kendimi çok şanslı hissediyorum ve böyle büyük bir aileye sahip olduğum için gurur duyuyorum.

Kadıköy meydanına doğru ilerlediğimizde yol kenarında biriken kalabalık, UİD-DER kortejlerine sevecen bakışlarla ve meraklı gözlerle bakıyordu. Yol kenarından bizi alkışlıyorlardı, bu da bizi daha çok coşturdu.  UİD-DER olarak, miting sonuna dek, kapitalizme, emperyalizme, sömürüye, emperyalist savaşlara ve darbecilere karşı işçi sınıfının örgütlü mücadelesinin yükseltilmesi gerektiğini vurgulayan sloganlarımızı attık. Ve yine miting alanındaki devrimci, ilerici işçilerle birlikte Türk-İş bürokratlarını protesto ettik.  Meydanı onlara bırakmayacağımızı gösterdik. Sendika bürokratları sadece günü kurtarmaya çalışıyorlar ve işçilerin içinde hiçbir çalışma yürütmedikleri gibi ikiyüzlü davranıyorlar. Onların bu tutumunu da protesto ettik.

Bizler önümüzdeki 1 Mayıslara daha kitlesel katılırsak ve işçi sınıfı olarak mücadele edersek bütün saldırıları püskürtebiliriz. Yeter ki buna inanalım. İşçiler bilinçlendikçe bir sınıf olduğumuzun farkına varacaklar. Sınıfını bil, safa gel!

Bütün ülkelerin işçileri birleşin!