Davutpaşa’da Ölenlerin Aileleri Adalet İstiyor

31 Ocak 2008’de Davutpaşa’da bir maytap atölyesinde çıkan yangında 21 işçi yaşamını yitirmiş, 117 işçi de yaralanmıştı. Davutpaşa’da yaşamını yitirenlerin aileleri 4 haftadır Taksim Tramvay durağında bir araya gelip seslerini duyurmaya çalışıyorlar. 11 Temmuz günü saat 11.00’de dördüncü kez bir araya gelen işçi aileleri, ellerinde ölen yakınlarının fotoğrafları, “Davutpaşa’yı Unutmadık” pankartı ve “Artık Yeter”, “Adalet İstiyoruz” yazılı dövizleriyle bir basın açıklaması yaptılar. Aileler, olayın üzerinden 1,5 yıl geçmesine rağmen davanın açılmamasını protesto ettiler. 

Basın açıklamasını Davutpaşa’daki patlamada ölen işçilerden Ömer Vural’ın, 16 yaşındaki oğlu Erkay Vural okudu. Vural, şunları söyledi. “Bizler, Davutpaşa’da çocuklarını, eşlerini, annelerini, babalarını, kardeşlerini ve umutlarını kaybetmiş vatandaşlarız. Evine ekmek götürmek için çalışmaktan gayri tasası ve başkaca hayatı olmayan insanların yakınlarıyız. 21 yakınımızı toprağa verdiğimizde, 117 kardeşimiz yaralandığından bu yana tam 1,5 yıl geçti. Ve biz geride kalanlar için, yokluklarının acısı her dakika ve her saniyemizde kendini hissettirerek devam ediyor.” Davutpaşa’daki patlamada ablasını kaybeden Serpil Bakkal da 2009 yılbaşında, Ankara’da bir apartmanda gaz kaçağı sonucu 7 öğrencinin öldüğü olayla ilgili 6 ay sonra soruşturma açıldığını söyledi. Bakkal, “bizim adalet talebimiz neden karşılanmıyor? Biz bu ülkenin vatandaşları değil miyiz” diye sordu.

Patronların ve onların sözcüsü devlet yetkililerinin, mahkemelerinin, adaleti kendi çıkarları için işliyor. Gerçekten işçi ve emekçiler için işliyor olsaydı Tuzla tersanelerinde 127 işçi kardeşimiz iş cinayetine kurban edilmezdi. İşçi sınıfının örgütlü mücadelesi büyütülmeden bu acılar hep devam edecek. Gerçek adaleti ancak örgütlü işçi sınıfı sağlayabilir.