Ben işçiyim, kadınım, insanım. Her canlı gibi ben de uyurum, uyanırım Her sabah erken kalkarım. İşe geç kalmamak için Hızlı adımlarla koşarım, sizin gibi Evet, dedim ya ben de sizin gibi insanım. Ben öğrenciyim, Daha iyi bir dünyada yaşamak isterim Ve iyi bir gelecek kurmak için okurum Ama nihayet okul bitince işsiz kalırım Ben de sizin gibi insanım. Ben emekliyim, Artık nasırlı ellerim tutmuyor, Bedenim yorgun, gözlerim az görüyor. Malum insan güzel yıllarını fabrika kuytularında tükettiğinden Hali ve mecali kalmıyor. Ama insanım, emekli olduysak bizi öldürecek değiller ya! Ben çocuğum, doya doya süt içmek ve uyumak isterim. Koşmak, oynamak benim en doğal hakkım. Ama ben dışarıya daha ilk adımımı attığımda, geleceğim elimden çalınıyor. Dedim ya ben de sizin gibi bir insanım. Ben burada size insanlık dersi vermiyorum, Yalnızca gerçekleri söylüyorum. Bize reva görülen hayat bu işte. Ama bu hayat er ya da geç değişecek!
