Buradasınız
İstanbul Kablo’da Bültenimizi Dağıttık
Esenler’den bir tekstil işçisi
UİD-DER’li işçiler olarak İstanbul Kablo’da derneğimizin İşçi Dayanışması bültenini ve bildirisini dağıttık. Tabii işçi arkadaşlarla sohbet etme fırsatımız da oldu. Orada çalışan işçilerle işyerinin bahçesinde halka oluşturup, kriz ve ne yapmamız gerektiği hakkında sohbet ettik.
Bugün her ne kadar hükümet “kriz yok, bu kriz bizi etkilemeyecek, bundan biz kârlı çıkacağız” dese de işçiler bunun böyle olmadığının farkındalar. Herkes işten atılma korkusuyla işe gidip geliyor. Elektrik, su, doğalgaz ve gıda maddelerine yapılan zamlarla yaşantımız daha da zorlaştı. Tüm bunlar olurken ücretsiz izinler ve işten atmalar da işin vahametini ortaya koyuyor. İşçi arkadaşlarımızla bu krizin büyüklüğünü ve 1929 krizini örnekleyerek sohbet ediyorduk. Bir işçi, “neden kriz oluyor” diye bir soru yöneltti. Biz de dilimiz döndüğünce aşırı üretimden kaynaklandığını ve bu aşırı üretime de rekabetin yol açtığını anlatmaya çalıştık. İşçi arkadaşımız rekabetten kaynaklanmadığını savundu. Aslında bir yandan haklı, çünkü sistemin ta kendisinden kaynaklı bir sorun.
Bu işçi arkadaşla tartışırken araba üreten firmalardan örnek verdik. Şöyle ki: piyasada satılabilecek araba sayısı diyelim ki 20 milyon. Fakat bu yirmi milyonu üreten bir tek Mercedes, Toyota, Honda değil bunun gibi birçok fabrika var ve hepsi bu yirmi milyonu üretmeye çalışıyor. Herkes üretmeye çalışınca satılabilecek olanın kat kat fazlası üretiliyor. Satılamayınca ne oluyor? Bu sefer ya işten atmalar ya da ücretsiz izinler başlıyor. Bu sadece bir sektörden örnek, diğer tüm iş alanlarında olan da budur. Bu fazla üretimi yaparken bizi 12-16 saat çalıştırıyorlar. Birçoğumuz bu aşırı çalışmadan, yorgunluktan, makinelerde canını veriyor, kolunu kaptırıyor ya da sosyal yaşamı olmayan birer robota dönüşüyoruz.
Oysa bu koşullarda çalışmayı biz istemedik. Satılacak üründen çok daha fazlasını biz üretelim demedik, hatta fazla mesailere zorlandık. Fazla mesaiye kalmıyorsan kapı orada dediler. Şimdi ise bizim size ihtiyacımız yok diyerek bizleri açlıkla, yoklukla, sefaletle baş başa bırakıyorlar, başınızın çaresine bakın diyorlar. Yok ya, var mı öyle? Kâr ederken kardeştik, aynı geminin içindeydik, şimdi ne oldu, ne değişti? Krizin sorumlusu biz değiliz. Faturasını da biz ödememeliyiz.
Tüm bunları konuşurken birisi, “konuyu değiştirin, değiştirin” dedi ve sunu söyledi: “1929’dan bahsediyorsunuz. İnsanların açlıktan öldüğünü söylüyorsunuz. Var mı Türkiye’de ölen?” Ben de, “bunu bilmiyorum, ama fark eder mi kimin öldüğü. Burada ya da dünyanın herhangi bir yerinde ölenler insan ve biz işçilerin safından, işçi sınıfından. Hiç duydunuz mu bir patronun açlıktan öldüğünü” dedim. Aynı işçi, “tabii ki, onlarda da dayanamayıp kafasına kurşun sıkanlar da oluyor” dedi. Doğru, ama açlıktan ölmüyor değil mi, dedim.
Daha sonra konuştuğum bir işçi arkadaş, konuyu değiştirin diyen kişinin işyerindeki şeflerden biri olduğunu söyledi. Bense, onun da bir işçi olduğunu ama işçi olduğunun farkında olmayan bir işçi olduğunu söyledim. Bu yüzdendir bizi buradan kovmayışı, patron olsaydı bizimle konuşmanıza müsaade etmezdi değil mi dedim. Doğru şeyler anlatıyorsunuz ama sizin anlattıklarınız mümkün değil, bunların olması çok zor dedi aynı işçi. Kolay olan ne var hayatımızda dedim. Her gün yediğimiz ekmek bile birçok emek sonucunda üretilmiyor mu?
Daha sonra işçi arkadaşların işbaşı zili çaldı ve biz de oradan ayrılmak zorunda kaldık. İşçi arkadaşlar ayrılırken, yine gelin diyerek el sıkıştılar. Sonra başka bir fabrikanın yolunu tutarken aklımda hep şu söz döndü: Türkiye’de ölen var mı? Daha önce “bilmiyorum var mı” dedim ama bunu o kişinin milliyetçiliğini sergilemek için yaptım. Ama şimdi gerçeği söylemek istiyorum: evet var, üstelik kriz olmadan önce de vardı, şimdi de var açlıktan ölen, soğuktan ölen. Sokakta yatan, ekmek çalmak zorunda kalan, sokakta soğuktan donarak ölen bir sürü insan var. Pazar sokaklarında artıkları toplayıp evinde pişirmeye götüren bir sürü insan var. Bunlar bizzat bu sistemin var ettikleri değil mi? Tam da şimdi bir eğitim emekçisinin mektubu aklıma geldi. Çocukken evlerinde yiyecek ekmekleri olmadığı için komşuların hayvanlara vermek için getirdikleri küflü ekmekleri ıslatıp yediklerini anlattığı mektubu aklıma geldi. Yine de tüm bunları yok sayarsak, dünyanın herhangi bir yerinde bunların yaşandığını, insanların açlıktan öldüğünü görüp görmemezlikten gelmek insanlığa sığar mı?
Bir şeylere dur demek için illâ dilimizin, dinimizin, rengimizin aynı mı olması gerekir. İnsanlık bu mu? Eğer böyleyse kör olsun bu gözlerim, yüreğimi de leş kuşları yesin. İnsanlar dil, din, renk ve sınıf ayrımına uğramamalı. Tüm insanlar insan gibi yaşamalı. Bunu istemek gerek, insanlık budur. Bugünün, yarının gülleri için mücadele etmektir. Dostlar anlatmaya sayfalar yetmez. Mektubumu şöyle bitirmek istiyorum: Enternasyonalle Kurtulur İnsanlık!
Hakkımızı Almak İçin Kavgamızı Verelim
Son Eklenenler
- Manisa’nın Soma ilçesinde AKP Batman Milletvekili Ferhat Nasıroğlu’na ait olan Fernas Madencilik’te Bağımsız Maden-İş Sendikasında örgütlenen işçiler, sendikalı oldukları için işten atılan işçilerin işe iadesi, sendikal hakların tanınması ve işçi...
- “En zorlu sürecin önemli bir kısmı geride kaldı. Cumhurbaşkanımız da söyledi. 2025, 2024’ten daha iyi olacak. 2026 da 2025’ten çok daha iyi olacak.” Bu sözler 1,5 yıldır ekonomiyi düze çıkarma bahanesiyle emekçilerin ümüğünü sıkan Maliye Bakanı...
- Filistin Eylem Komitesi’nin çağrısı üzerine sendikalar, demokratik kitle örgütleri ve siyasi partiler “Siyonist saldırganlığa ve Gazze’yi ateşe veren petrol akışına son!” şiarıyla 15 Ekimde, Taksim’de bir araya geldiler. Taksim Tünel Meydanından...
- Sendikalarının aldığı grev kararına ve atılan arkadaşlarının geri alınması talebine coşkuyla sahip çıkan As Plastik işçileri grevlerine devam ediyorlar. Biz de bir grup UİD-DER’li işçi olarak As Plastik işçilerinin grevini ziyarete gittik.
- Zaten zor şartlarda, iş güvencesinden yoksun ve düşük ücretlere çalışan biz işçiler her fırsatta patronların ve iktidarın hedefi haline geliyoruz. İstanbul Ticaret Odası Başkanının, Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanı Vedat Işıkhan’a sunduğu talepler...
- İsrail’in Gazze’de yürüttüğü savaşın ve katliamın birinci yılı geride kalırken dünya meydanları emekçilerin “emperyalist savaşa hayır” sloganıyla yankılanmaya devam ediyor. İsrail’in 7 Ekim 2023’ten bu yana sürdürdüğü savaşın alevleri yeni bölgelere...
- Sendikalaştıkları için işten atılan ve buna karşı 89 gündür direnen Polonez işçileri, İstanbul’un çeşitli merkezlerinde gerçekleştirdikleri basın açıklamalarıyla Polonez ürünlerine boykot çağrısı yaptı. İstanbul’da Marmara Park AVM, Kadıköy İskele...
- Bir kadın olarak grevde olmaktan, hakkımı beraber çalıştığım işçi arkadaşlarımla birlikte aramaktan gurur duyuyorum. Grev çadırında beklerken, çadırımızın önünden sanayide bulunan farklı fabrikalarda çalışan işçi arkadaşlar geçiyor. Kimisi bizlere...
- Geçtiğimiz haftalarda Kocaeli’nde düzenlenen “İnsan Hakları Eğitim Kampı”nda gençlerle bir araya gelen Bilal Erdoğan’ın konuşması dikkat çekiciydi doğrusu. Geçen yıl 2023 genel seçimlerinden hemen önce sanki bir lütufmuş gibi yasalaştırılan EYT...
- Egemenler ve onların siyasetçileri suçu ve suçluyu tanımlarken de, adaletten bahsederken de “hukuk devleti” diye bir kavram kullanıyorlar. “Bu ülkede hukuk var” lafını dillerinden düşürmüyorlar. Onların iddiasına göre hukuk büyük sermaye sahibi...
- İsrail’in Gazze’de yürüttüğü soykırım bir yılı geride bıraktı. İsrail devleti milyonlarca insanın tepesine bombalar yağdırıyor. Geçtiğimiz bir yılda yarısı kadın ve çocuk olmak üzere 40 binden fazla insan katledildi. Bugün ise İsrail’in saldırıları...
- 28 Ağustostan 11 Eylüle kadar her gün grev çadırına gittim. Annemin fabrika önünde direniş yapması beni çok gururlandırıyor. Annem 47 yaşında, ben ise 11 yaşındayım. Grev alanından çok şey öğreniyoruz, bu durum hem beni mutlu ediyor hem de annemi....
- DİSK Uluslararası İlişkiler Dairesi Müdürü Kıvanç Eliaçık, NotaBene yayınlarından çıkan “Orta Doğu’da İşçiler ve Sendikal Hareket” kitabı vesilesiyle 22 Eylülde UİD-DER’in konuğu oldu, kitap üzerine güzel bir söyleşi gerçekleştirildi. Ortadoğu ve...