Konveyör İşçilerine!

Bir süredir fabrikada yaşanan değişiklikler ve bizler hakkında sarf edilen “terörist”, “çapulcu”, “başkasının sırtından geçinen” gibi söylemler nedeniyle zaten bildiğiniz gerçekleri tekrar paylaşmak istiyoruz.

konveyor (8).JPG

Bir süre önce, Konveyör patronu Hasan Basri Aksu, fabrikada işçilere bir mektup dağıttı. Mektubunda grup psikolojisinden anladığını ifade eden Hasan Basri Aksu, üretim alanında da yıllardır bu psikolojinin nimetlerinden faydalanmaktadır. Kastettiği bu psikoloji, yıllardır bizlerin türlü yollarla korkutulup sindirilmemize ve birbirimiz arasındaki güveni yok etmeye hizmet etmiştir.

Şirketleri bünyesinde 1200 çalışanı bulunan ve “safkan ’68 kuşağından” olan Konveyör patronu, milyon dolarlık anlaşmalarını riske atmamak için tüm çalışanları kayıt altına almak zorundadır. Firmalarla anlaşmalarını riske etmek istemeyen Hasan Basri Aksu, yıllardır bizlerin hayatını riske atmaktadır. Buna rağmen arsızca “çalışma kanunu ne diyorsa o” prensibi ile çalıştığını iddia etmektedir. Peki,

• Zorunlu mesailere bırakılıyoruz (yılda en fazla 270 saat mesai yapmamız gerekirken, bizler neredeyse bir ayda bu toplama ulaşıyoruz)
• Sağlık memurunun tam gün fabrikada kalması gerekirken, yarım gün fabrikada kalıyor
• Hastalandığımızda sağlık raporu alsak bile maaşımız kesiliyor
• İşten atıldığımızda (sözleşmeli-kadrolu fark etmeksizin) ihbar tazminatımız ödenmiyor
• İş kazaları yaşandığı durumlarda ilk müdahaleyi, sağlık personeli olmadığı için, bu konuya dair hiç bir bilgisi olmayan muhasebe elemanları yapıyor
• İşe gelmediğimiz günlerin yevmiyesi fazla mesai ücretlerimizden kesiliyor
• İnsani ihtiyaçlarımız (tuvalete gitmenin kısıtlanması, içme suyu yerine kuyu suyu verilmesi vb.) kısıtlanıyor
• Zorunlu ücretsiz izinlere çıkarılıyoruz ve bu izinlere tatil günlerimiz dahi eklenerek ücretlerimizden kesinti yapılıyor
• Etnik, mezhepsel, yöresel ayrımlar yapılıyor
• Bölüm sorumluları yetkilerinin haricinde davranıyor, hakaret hatta dayağa kadar ileri gidiyorlar
• Hamile arkadaşlarımız hamile oldukları gerekçesiyle işten çıkarılıyor

Bu uygulamalar yasalarda bu haliyle mi yer alıyor?

Bu nasıl “işçi dostu” patrondur ki, çalışanlarına zam yapmak için üç yıl beklemektedir? Üstelik zam oranları da memleket, cinsiyet, ispiyonculuk gözetilerek kişiye göre belirlenmektedir.

Bu nasıl “işçi dostu” patrondur ki, bizler uzun yıllardır çalışıp evimizi dahi geçindiremezken, Konveyör Avrupa’nın sayılı firmaları arasına girmiştir?

Bu nasıl “işçi dostu” patrondur ki, çalışanlara yılda bir ikramiye verebilmek için üç yıl çalışmasını zorunlu koşuyor?

Bu nasıl “işçi dostu” patrondur ki, klima, kombi ürettiğimiz halde yazın kavurucu sıcaklarda, kışın dondurucu soğuklarda bizleri klimasız, kombisiz çalıştırıyor?

Bu nasıl “işçi dostu” patrondur ki, mektubunda farkında olmadan da olsa içindeki niyetlerden bahsetmiş ve 1200 çalışanı düşman olarak gördüğünü dillendirmiştir?

Bu nasıl “işçi dostu” patrondur ki, iş kazalarının önlenmesi için hiçbir tedbir alınmazken, yaşanan iş kazalarının sonucunda dava açan arkadaşlarımızı karalayıp, bir de bunun üzerine bu davalara şahit olmak isteyen arkadaşlarımızı işten atmakla tehdit etmiştir?

Bu nasıl “işçi dostu” patrondur ki, çalışanları en ufak bir olayda tazminatsız işten atmakla tehdit etmektedir?

Arkadaşlar, bizler “sapı da samanı da” ayırıyor, kimin kimlerin sırtından geçindiğini biliyoruz. Ve eminiz ki sizler de biliyorsunuzdur. Patron, “bizleri en iyi temsil edecek olanın kendisi olduğunu” iddia ediyor. Peki, bugüne kadar haklarımızı gasp eden kendisi değil miydi? Bizler tüm bunları dillendirdiğimiz ve bu haksızlıklara karşı birlikte durduğumuz için işten çıkarıldık. Bizlerin “ayıklanması”nın fabrikada çalışan siz arkadaşlarımızın çıkarı adına yapıldığını iddia ederek patron kendi çıkarlarını korumak istemektedir. Bunun gayet farkında olan “safkan 68’li” Hasan Basri, bizlere selam vermeyi dahi yasaklamıştır.

Arkadaşlar, bizler hakkımız olanı ancak mücadele ederek kazanabiliriz. Tüm bu koşullarımızı birlik olarak değiştirebiliriz. Ücretsiz izinleri durdurduk. Ücretsiz izinleri ücretli izinlere çevirdik. Çıkışları durdurduk. Çalıştığımız depo bölümünün ısıtılmasına dönük adımların atılmasını sağladık. Biz bunları yedi kişi ile başardık. Tüm fabrika olarak birleşip mücadele ettiğimizde daha birçok sorunumuzu çözebiliriz. Kendimize ve işçi arkadaşlarımıza güvenmek bunun ilk adımıdır.