İşçi ve Emekli

Ah bir emekli olsam dersin…

Köye de bir ev yapsam

Çocuklar da sahip çıkar, bakmayın şimdi gece gündüz çalıştıklarına,

O zaman değmeyin keyfime.

Hayal işte, nerden bilsin nasıl yaşlanacak?

Sahi nasıl yaşlanır ki bir insan?

Hele bir de işçiysen

Yıllarca boyahanede çalıştın mesela

Oksijene hasret

Ağzında bir maske, toz maskesi

Ne kadar dayanır bir akciğer bu kadar zulme.

Madendesin, yerin yüzlerce metre altında

Havasız, ışıksız, yarınsız…

Kot taşlıyorsun silikozisten habersiz.

Belki ağır kaldırmaktan belin bükülmüş,

Masa başında oturmaktan fıtık olmuş boynun,

Bilgisayar bozmuş gözlerini.

Bilmem kaç derece gözlük kullanır olmuşsun

Kaç yıl dayanır bir beden bu zulme?

Sağlıklı yaşlanabilir mi işçi?

Hastanelere müdavim olmadan.

Yaşlanabilir mi gerçekten işçi?

Şanslıysan, bütün bedenin

Kolun, bacağın, parmağınla yaşlanırsan dua et.

Göçük altında kalmamışsan madende 17 yaşında

Grizu seni almamışsa hayattan

Emeklilik hayallerini senden

Seni ailenden koparmamışsa

Yani iş cinayetine kurban gitmemişsen.

Yaşlanırsın elbet.

Yıpranmış ruhuna yetişir bedenin.

Gerçi cinayet dedik şimdi kızar “beyler”

Kaza diyorlar:

Mesela grizu öldürüyor ya da göçük seni

Makine koparıyor işte bir anda bir parçanı

Erimiş metalin suçu bu

Ne işin var gökdelenin tepesinde tuğla ve harçla!

Kim dedi sana o kadar kayanın altında kal!

“Bile bile ölüme gitmeseydin”

“Dikkat etseydin” mesela

Uzun saatler çalışmasaydın

İşçi sağlığı ve iş güvenliği eğitimi alsaydın

Yasaların işçinin sağlığını korusaydı

Cep sağlığını,

Akıl sağlığını,

Beden ve ruh.

Yani sağlıklı üretip sağlıklı yaşlansaydın keşke.

Boyun eğmeseydin de sömürüye

Birlik olsaydın insanca çalışmak için.

Mesela bilseydin işçilerin mücadele tarihini.

Ellerinle yarattığın dünyayı

Kaldırıp nasırlı ellerini

Sen yönetseydin keşke.

Evet, hep dikkatsizlikten bunlar,

Dikkat et biraz, dikkat et tarihine,

Üretebiliyorsan, yönetebilirsin de

Sadece emekli olmak değil mesele

Yaşlanmak ve tonton bir dede olmak

Eli öpülesi bir nine…

Ahmet abiyi gördüm geçen

Hani şu ihtiyar diye takıldığımız

Emekli olmuş

Çürümüş adeta bedeni,

Bükülmüş beli,

Gözleri de görmüyor iyi, zor tanıdı beni.

Senin de sıran gelecek dedi bana

Sırayla bu işler, hep işler sırayla

Sırayla alır bizi duraklardan servisler

Sırayla geçeriz tezgâh, masa başlarına

Sırayla, hep birden sömürülür umutlarımız.

Pirim günümüzü doldururuz hayatımızdan çalıp

Sırası gelen emekli olur.

Biter vardiya derdin,

Amirlerinin fırçası…

Yoktur işten atılma korkun,

Kıdem atlama telaşın, tazminat…

Gelirsin emeklilik yaşına

Tabutuna sığmaz hayallerin.