Soma ve Ermenek Maden İşçileri: Artık Yeter! Hakkımızı İstiyoruz!

Soma ve Ermenekli madenciler ödenmeyen tazminat ve ücret alacakları için 54 gündür mücadele ediyor. 2011’de kapatılan Soma’daki Uyar Madencilik’te işten çıkarılan 748 işçinin kıdem ve ihbar tazminatları ile ücretleri 8 yıldır ödenmiyor. Aynı firmada, 14 yıl önce yaşanan maden kazası sonucu iki gözünü kaybeden Ali Kandemir’le iki ayağını kaybeden İdris Sarıkaya da hâlâ iş kazası tazminatlarını alabilmiş değiller. Yine Uyar ailesinin işlettiği Ermenek’te bulunan Has Şekerler Maden Ocağında 28 Ekim 2014 tarihinde yaşanan iş cinayetinde hayatını kaybeden 18 işçinin ailelerine ödenmesi gereken tazminatlar da, yaşanan katliamın ardından ocağın kapatılması nedeniyle işten çıkartılan maden işçilerinin kıdem ve ihbar tazminatları da verilmedi. Bunların yanı sıra, Ermenek’teki Özbey ailesine ait Cenne 1 No’lu maden ocağında 13 aydır, Seba Madencilik’te 7 aydır ücretlerini alamayan işçiler ile aynı aileye ait farklı zamanlarda kapatılan Turab, Özkar, Fetih ve Birsa madenlerinde çalışan işçiler de kıdem, ihbar ve ücret alacaklarının mücadelesini veriyorlar.

Mağduriyetlerinin giderilmesi için Enerji Bakanlığından TKİ Genel Müdürlüğüne kadar çalmadık kapı bırakmadıklarını, ama bir sonuç alamadıklarını belirten işçiler, taleplerinin karşılanması amacıyla 12 Ekimde Soma ve Ermenek’ten eş zamanlı olarak Ankara’ya yürüyüş başlattılar. Ancak polis ve jandarmanın saldırısıyla karşılaştılar. Soma Mezarlığında önleri kesilen işçiler, burada 5 gün oturma eylemi yaptıktan sonra yürüyüşlerine devam ederek Salihli’ye geldiler. Salihli’ye geldikleri gece çadırları basılarak gözaltına alındılar, 7 saat boyunca gözaltında tutuldular. Bu süreçte Cenne ocağında direnen Ermenekli işçiler, daha sonra direnişlerini Güneyyurt Beldesi meydanına taşıyarak burada oturma eylemine başladılar.

Madencilere yapılan saldırı ve gözaltının tepki toplaması, işçilerin mücadeledeki kararlılıkları karşısında AKP Grup Başkan Vekili Özlem Zengin 21 Ekimde madencilerle bir görüşme gerçekleştirerek 10 gün içinde somut çözüm sözü vermek zorunda kaldı. Bu görüşmenin ardından Uyar Madencilik işçileri Soma’ya dönmeyerek, verilen çözüm sözü tutuluncaya dek direnişlerine Manisa Kırkağaç Çamlığında çadır kurarak devam etme kararı aldılar. 22 Ekimde Cenne ve Seba madencilerinin maaşları yatırıldı ancak kalan alacakları ve diğer ocaklardaki işçilerin alacakları ödenmedi.

23 Ekim günü Güneyyurt meydanında bir basın açıklaması yapan işçiler, Özbey ailesinin işçilerin alacakları ödenmiş gibi açıklamalar yapmasına tepki gösterdiler. Bağımsız Maden-İş basın açıklamasında şu ifadelere yer verdi: “Bu haklı taleplerimiz için verdiğimiz mücadele sonucu merkez ocakta yani Cenne1 ocağında maaşlarını alamayan arkadaşlarımızın dün itibariyle maaşları yatırıldı. Fakat hala Turab ve Özkar’dan 50’den fazla arkadaşımızın 4-5 aylık maaşları ödenmedi, maaşları yatan arkadaşlarımızın ise BES kesintileri, yıllık izin ve fazla mesai ücretleri ödenmedi, yani paraları eksik yatırıldı. Maaşlar yatırıldı diyenler yalan söylüyor. Pandemi döneminde yani işten atılmaların yasaklandığı dönemde 31 arkadaşımız haklarını aradıkları için tazminatsız işten çıkarıldı ve bir kuruş tazminat alamadılar. Sorunlar çözüldü diyenler yalan söylüyor.”

İşçiler, maden ocaklarını işleten Uyar ve Özbey ailelerine iktidar tarafından koruma kalkanı oluşturulurken kendilerinin hak arama mücadelesinin engellenmesine, karalamalarla seslerinin kısılmaya çalışılmasına da tepkililer. Basın açıklaması sırasında işçilerin yaptığı konuşmalar bu tepkinin ifadesiydi.  İşçilerden biri şöyle seslendi Özbeylere ve iktidara:  “Bize diyor ya tazminat haram, işsizlik parası haram. Ben de diyorum ki komşusu açken kendisi tok yatan bizden değildir. Haksızlığı görüp de ses çıkarmayan dilsiz şeytandır. Bizim mücadelemizi itibarsızlaştırmak istiyorlar. Biz insanları buraya keyfi toplamadık. Millet aç, aç! Bizim karşımıza engelleri çıkaran devlete soruyorum: Niye bir kişiye hesap soramıyorsunuz? Bu bir kişi devletten üstün mü?”

Ermenek’teki maden katliamında hayatını kaybeden 18 madenciden biri olan Osman Çoksöyler’in eşi Şadiye Çoksöyler ise “Hukuka başvurun dediler, başvurduk. Nerede Türkiye’nin adaleti? Çocuğumun biri beşikte 3 aylıktı, biri 5 yaşındaydı. O zaman bize her konuda arkanızdayız dediler, ama o günden sonra kapımızı çalan olmadı. Ben kimseden sadaka istemiyorum. Ben hakkımız olan tazminatı istiyorum. Benim eşim 29 yaşındaydı, diri diri gömdüler. 18 aileyi yok ettiler bu Uyarlar, Özbeyler. Yeter artık milleti sömürdükleri!” diyerek isyan etti yaşanan adaletsizliğe.

Akşam saatlerinde tekrar bir açıklama yapan Ermenekli işçiler, pazartesi günü saat 17.00’a kadar Güneyyurt meydanındaki oturma eylemine devam edeceklerini, müzakerelerden bir sonuç çıkmazsa ne olursa olsun Ankara’ya yürümeye kararlı olduklarını söylediler. İşçilerin talepleri şunlar:

• Maaşlarını alamayan arkadaşlarımızın maaşları derhal ödensin.
• Tüm Tazminat mağdurlarının tazminatları ödensin.
• BES kesintileri ödensin.
• Madenlerde gerekli işçi sağlığı ve iş güvenliği koşulları yerine getirilsin.
• İşten atılan işçiler derhal geri alınsın.